leetje schreef op maandag, 2 mei 2005, 10:50:


Haha, ik herken het !
Ik heb er zelfs een bij die op de heenweg de hele weg op de rem staat en terug haantje de voorste voorop is, in haar geval heeft dat met ik noem het maar 'huisnijd' te maken, ze wil heel graag naar huis.
Thuis is eten, wei, rust, vriendjes, weetikveel.

En in het hoevengeval: Ik merk soms ook dat sommige paarden er even 'doorheen' moeten lopen, die beginnen gevoelig en lopen pas na een tijdje soepel. Net alsof het even moet 'klikken' in hun hoofd.
Een paard van mij is licht artrotisch en ze heeft echt een kwartier opwarmtijd nodig terwijl ze daarna loopt als een dieseltje.

Dus het kunnen een aantal oorzaken zijn.
Mijn Haflinger van 16 die 14 jaar ijzers had en het nu prima doet op elke ondergrond heeft hier ook wel eens een beetje last van.
Dan laat ik hem maar een beetje, ik weet dat het vanzelf over gaat.

Wel is het zo dat wanneer een paard goed begint maar aan het eind van de rit minder goed gaat lopen (andersom dan bij jou dus) de rijder teveel gevraagd heeft of zijn hoeven zijn (nog) niet helemaal in orde.
In dat geval zou ik me meer zorgen maken.

Hoop dat je hier wat aan hebt.
Groet, Pien

leetje schreef op maandag, 2 mei 2005, 10:50:


Op het asfalt werkt het hoefmechanisme beter. In eerste instantie zorgt een verbeterde doorbloeding voor wat gevoeligheid (denk aan jezelf als een lichaamsdeel even wat minder doorbloeding heeft gehad en dan weer op gang komt) maar na een tijdje is dat over en voelt het prima aan. Door de verbeterde doorbloeding kunnen afvalstoffen ook sneller worden afgevoerd.

8 maanden zonder ijzers is nog niet zo lang, je paard zit dan nog in het herstelproces. Zoals het nu gaat is het prima. Waarschijnlijk dat je eind van de zomer begint te merken dat de gevoeligheid op de heenweg ook nagenoeg verdwenen is.
Vaak blijft er overigens wel een bepaalde "gevoeligheid" over, dwz dat het paard reageert op de ondergrond. Dat hoort ook zo: Elk dier zoekt hierdoor voortdurend het best begaanbare pad uit. Ruiters die echter "ijzerpaarden" gewend zijn die net zo min op de ondergrond reageren als een fiets interpreteren de reakties van het paard als "gevoeligheid" of zelfs "pijn". Na een tijdje weet je het echter te waarderen dat je paard slipperige bodems of paden met losse steentjes handig weet te omzeilen door vanzelf de (midden)berm op te zoeken.

Je moet overigens wel uitkijken als je paard tijdens de rit gevoeliger wordt. Je kunt het dan beter rustig aan doen. Maar bij jou wordt de gevoeligheid juist minder en dat is prima.

Groeten,
Frans

Hallo

Aangezien ik zwanger ben en niet buiten rij en mijn haflinger alleen maar in de paddock staat en in de wei en in de longeerbak heb ik haar van de achterijzers afgehaald.
Doordat de gaatjes van de nagels er nog zitten is het gaan brokkelen en mist op sommige stukken een heel stuk hoef.
Groeit dit weer aan met wat geduld , of raden jullie mij aan weer op ijzers over te gaan?

Groetjes Dees

Palma schreef op maandag, 2 mei 2005, 14:29:


Nee hoor alle ijzers eraf....


Dees kijk eens goed rond op deze website en dan vind je heel interessante gegevens over hoe je dit moet aanpakken...

Het eerste wat je nu zeker moet doen is een goede natuurlijk bekapper zoeken...

groeten,
Liesbet

Palma schreef op maandag, 2 mei 2005, 14:29:


Hoi Dees, omdat je zwanger bent haal je het paard van de ijzers??
Vind het een bijzondere reden, heb je je erin verdiept wat natuurlijk bekappen betekent? Een paard heeft dan ook zeker wisselende bodem nodig, hard en zacht. Als je nu erg misselijk bent, vraag dan iemand die wat uurtjes kan wandelen met je paard. Als ie alleen maar op zachte bodem staat heeft dit totaal geen enkele zin. Natuurlijk bekappen is ook voorijzers eraf!! De omstandigheden doen er ook nog eens toe. Dus stap 1, alle ijzers eraf, stap 2 voldoende wisselende bodem zodat er natuurlijke slijtage nagebootst kan worden,. Als je dit allemaal niet kan doen, ja dan raad ik je aan om op oude voet verder te gaan. Het is niet een kwestie van enkel de ijzers er afhalen, er komt veel meer bij kijken.

Groeten Esther

Hallo,
Ik zit met een probleempje.
Mijn Arabiermerrie heeft nog steeds platte zolen. Ik heb haar sinds juli
vorig jaar natuurlijk bekapt en steeds heel goed bijgehouden.
De hoeven zijn al helemaal vernieuwd, maar de zolen dus nog steeds plat.
Mijn andere paard (Haflinger) heeft al vanaf december prachtige holle
hoeven.

Het vervelende van die platte zolen is dat het paard snel uitglijdt. En
daarom denk ik er over om een Strasser bekapper te laten komen, omdat die in
de zool snijdt. In de hoop dat de zolen dan geholpen gaan worden om hol te
worden.

Is er iemand op dit forum die dergelijke ervaring heeft?
En lijkt het jullie een goed idee?
Groet,
Coralie

Coralie van Wingerden schreef op dinsdag, 3 mei 2005, 7:11:


arabieren hebben doorgaans hoeven die heel snel groeien
met hele harde hoorn die hier in onze natte landen te traag afslijt.
Gevolg is dat arabierenvoetjes ook niet breed opengaan maar
eerder "in de hoogte groeien".
Daardoor blijft ook de zool smal maar wordt heel dik
met bijgevolg nog minder veerkracht in de hoef zelf
(minder hoefmechanisme dus) kortom een vicieus cirkeltje.
Je doet er zeker goed aan een onderlegd iemand te raadplegen
zoals je strasseraar.
Zelf haal ik bij dergelijke hoeven altijd een stuk van de zool weg :
vanaf de stralen naar de hoefwand toe zodat je de aanzet geeft
om de zool hol te laten worden.
Met een dunnere zool wordt de ganse voet elastischer en zou zo
ook wat breder moeten worden.
sukses
peter