Lieve Allemaal,

Ik heb foto's gemaakt van pony Ronja.

http://www.freewebs.com/paardenzo/ronja.htm

Ik mag deze pony natuurlijk bekappen. Ik hoop dat ze ook betere loop mogelijkheden kan krijgen, voornamelijk in de winter. De foto's zijn gemaakt nadat de hoefsmid geweest was en heeft toch in de zool gesneden
Er was achterstallig onderhoud en er zat veel kruimelig op de zool.
Ik had wel gezegd dat hij niet in de zool en straal mocht snijden. Maar er zaten nare gaten met viezigheid in de zool, en daarom heeft hij dus daar toch gesneden.
Aangezien ik het boek nog niet helemaal uit heb en verder geen ervaring met het natuurlijk hoefbekappen wil ik graag horen wat anderen er van zeggen.

Mijn mening is
-dat de hakken te hoog zijn, er kan daar langzamerhand wat vanaf geraspt worden.
-De witte lijn is vreselijk. Er zitten er rare gaten in en zie je hem bij een hoef helemaal niet. Absoluut niet sterk dus.
-De straalgroeven zijn diep en zit tegen rotstraal aan. (ik heb ze nog even extra met water uit geboend en kunnen nu lekker ademen) Dus vaker schoon maken!!
-Ook zijn bepaalde hoeven scheef. (komt dit door de stand van de benen???)

Wat zeggen jullie er van??
De foto's zijn snel gemaakt en is de 1e keer natuurlijk, dus niet allemaal even goed.

Ik ben in voor opbouwende kritiek.
pffft, ik kreeg het helemaal Spaans benouwd van de hoefsmid zeg . Moest ik dingen gaan uitleggen.... Het woord natuurlijk voor hoef Natuurlijk.
Ik ben helemaal niet zo'n afbijter en tegen de eigenaar van de pony had hij ook gezegd dat hij me erg onzeker vond. Dat ben ik ook. Hij is ook niet depressief geweest en ik wel, en worstel er nog wel eens mee.
Nu moet ik dus iets leuks doen, en natuurlijk hoefbekappen is iets wat mij leuk en nuttig lijkt. Ik hoop dus ook daardoor meer zelfvertrouwen te krijgen. Een uitdaging!

Dus Frans en Ilona, tot 14 mei!!

Carla van der Deure schreef op donderdag, 21 april 2005, 22:22:


O jee dit is een hoef waar je volgens mij niet zonder begeleiding aan moet gaan werken. Ik ben een beetje bang voor een soort Ivanhoe effect, te snel wat lager zetten met de hielen, maar wat ik zie is hele hoge hielen. Ik denk dat het lager zetten veel tijd gaat kosten. Hoop dat iemand anders wat beter uit kan leggen als ik dat kan.

Groeten Esther

FalkaenEsther schreef op donderdag, 21 april 2005, 23:32:


Hoi Esther,
Ik bedoelde die hielen ja (ik zei hakken door dat plaatje met die hak). Vooral voor zijn ze hoog. Achter gaat wel. dacht ik. Nee, te snel lager zetten wil ik niet. Geen spierpijn voor dat oudje! Het is ook de bedoeling iedere week even na te kijken.
groetjes Carla

Hallo Ik ben mary Dekkers, ben nog geen half jaar met paard rijden bezig en heb sinds twee maanden een leuke merrie, quaterhorse van 9 jaar. Ze heeft altijd op hoefijzers gestaan, maar ik wilde die eronder uit laten halen. Dit door een hoefsmid laten doen, die dit ook al bij een vriendin van mij bij haar paarden had gedaan, naar alle tevredenheid.

Nu na twee weken en het volgen van de cursus natuurlijk bekappen, werd aangeraden om de natuurlijke slijtage te helpen door lopen op harde (asvalt) ondergrond. Na twee ritjes asvalt loopt Josie mank. Aan de linker voorhoef. Er zitten geen steentjes in, De steunsels groeien niet boven de hoefwand uit. De kwartieren ook niet. De toon is aan de voorkant wat afgesleten.

Volgens de hoefsmid van de manage heeft de bekapper de hoeven te kort gemaakt en loopt ze op het leven en hij adviseerde gelijk om op de voorhand hoefijzers te zetten. Het genezen zonder zou drie weken duren zei hij. Met hoefijzers kon ze na anderhalf tot twee weken weer zonder pijn lopen.

De bekapper had dit zeker niet gedaan, want ze liep goed. Nu staat ze wel regelmatig zelf op steen en harde ondergrond te schrapen.

Kan iemand die ook de hoefijzers onder zijn paard heeft laten weghalen, mij vertellen, over zijn of haar ervaringen? Wat kan ik doen om het mank lopen te verhelpen?

Carla van der Deure schreef op vrijdag, 22 april 2005, 0:19:


Ik ben het met Esther eens, dat dit niet hoeven zijn, waar iemand zonder ervaring mee aan de gang moet. Als ik jou was, zou ik de hulp inroepen van een natuurlijke bekapper (zie lijstje), door hem of haar de eerste bekapping laten doen en uit laten leggen wat hij/zij doet en waarom, dan kan jij het heel voorzichtig gaan bijhouden, en na een maand de bekapper nog een keer laten komen, om te kijken of het allemaal goed gaat.
Als je dan ook nog de cursus hebt gevolgd, kan je met redelijk zelfvertrouwen aan de gang, maar bij twijfel is het wel verstandig er telkens weer een ervaren bekapper bij te halen.
Isabel

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 22 april 2005, 16:50:


zie jij een natuurlijke bekapper in Noord Holland????
Dat is nou het probleem!!

Carla van der Deure schreef op vrijdag, 22 april 2005, 17:02:


Ik weet niet waar in NH je zit, maar heb je al contact gezocht met iemand die althans een beetje in de buurt zit? Zo groot is Nederland nou ook weer niet, en bij mijn weten reizen sommige van de bekappers een aardig eindje zonder daar een probleem van te maken, het kost jou alleen wat extra reisgeld.

Nogmaals, dit zijn geen hoeven om zelf mee te beginnen, ze zijn schots en scheef, en hebben een ervaren oog nodig om dat weer recht te zetten.

Isabel

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 22 april 2005, 17:08:


Lieve Isabel,

Ik zit in het midden. Te ver van Groningen en te ver van Zuid holland. Net in 'niemands land' wat natuurlijke bekappers betreft. Wat steun zou wel goed voor me zijn hoor! Dan maar niets doen??? Dat is het toch ook niet?

liefs Carla

Mary Dekkers schreef op vrijdag, 22 april 2005, 16:40:


Hai,
heb je bericht nr.1565 van Pien gelezen? Daar geeft ze wel een mooie samenvatting van wat men verwachten kan.
En je hoeft je paard niet meteen weer op ijzers te zetten, gewoon even rustig aandoen, en het lopen op asfalt heel voorzichtig opbouwen, maar wat belangrijk is: met regelmaat. Dus niet eens in de 2 weken, maar elke dag een klein beetje langer.
Ik hoop dat het kreupel lopen vanzelf overgaat, maar ik kan natuurlijk van hier uit niets zeggen over het hoe lang en waarom.
Probeer te voorkomen dat ze met haar voorbenen staat te schrapen, is niet goed. Niet boos erover worden, maar hetzij de omstandigheden veranderen, hetzij haar uitleggen dat dat niet de bedoeling is. Maar dat is meer een onderwerp voor PN.
Isabel

Carla van der Deure schreef op vrijdag, 22 april 2005, 17:20:


Carla, als ik niets zou schrijven, wat voor mij een stuk gemakkelijker is, zou je me mogen verwijten dat ik je niet steun.
Ik stelde niet 'niets doen' voor, maar stelde voor dat je iemand opbelt. Volgens mij reist zeker Petra half Nederland door. Dus bel haar gewoon even.
Wat ik jou en Ronja wil besparen, is dat je deze moeilijke hoeven in dit stadium niet goed bekapt.
Als ze eenmaal netjes bekapt zijn, en jij daar met je neus bovenop hebt gezeten, om te zien wat er gedaan wordt, de bekapper uit laat leggen hoe je verder moet, en je de cursus volgt, dan denk ik dat de kans dat Ronja er vandoor dartelt als een jonge deerne erg groot is.
Maar de kans dat het niet goed gaat, als jij zonder ervaring aan de slag gaat, is echt heel duidelijk aanwezig, en als het mis gaat, zal dat voor jou nog veel moeilijker aanvaardbaar zijn, dan een mailtje van een vreemde.
Ik hoop op het allerbeste voor jou en Ronja,
Isabel

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 22 april 2005, 17:38:


Sorry Isabel,

Ik ben 'gewoon' een beetje van slag. Ik ben zo dat ik het dan niet meer zie zitten. De ponie is niet van mij. Ik wist ook eerst niet dat ze zulke slechte hoeven had. Daar kwam ik dus achter dat ik de foto's aan het maken was.
Het is een lieve ponie en volgens mij nog best wel lenig. Hoe oud ze is weet ik dus niet. En dan : wat kost dat , dat Petra dan langs zou komen....
Ik ga er nu als een beer tegenop zien, maar dat moet ik nu overwinnen.
Nog bedankt voor het reageren hoor!!

liefs Carla

Carla van der Deure schreef op vrijdag, 22 april 2005, 17:46:

Hai Carla,
ik snap het, en ik vind het geweldig dat je het wilt proberen.
Hoeveel Petra vraagt, weet ik niet, maar haar bellen, kost maar een paar dubbeltjes, toch, en dan weet je meer.
Niet er tegenop zien, want als het allemaal goed gaat, zal Ronja je erg dankbaar zijn.
Hou ons maar op de hoogte,
liefs,
Isabel