Martina schreef op zondag 24 juni 2012, 15:05:


In principe doe ik normaliter niets van de zool afhalen. Een 'getraumatiseerde' zool (door materiaal-verwijdering) zet alleen maar nóg sneller zoolmateriaal aan.
Hier breekt de zooi uiteindelijk ook allemaal los door de stenige ondergrond.
Ik zou zoiets dus niet nodig hebben. In jouw geval, lekkere plakleem ) misschien wél handig. Er is maar 1 manier om erachter te komen of het voor je werkt of niet...
Jawel. (Hihi... aan mij heb je niet zoveel vandaag ) De hitte... weetjewel...)

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zondag 24 juni 2012, 17:41:

Hm ja, je moet niet te veel weghalen natuurlijk. Hier slijt echt niks meer weg nu, op de wei dan. Denk dat dit ding makkelijker werkt dan de achterkant van een mesje. Twijfels....
Je kan er behang mee aan de muur plakken Het is wel grappig te zien hoe ze van de wei het stenen erf op lopen. Net als je zelf doet met dikke lagen plakspul onder je zolen. Hele korte stappen, beetje verkrampt en heeeel voorzichtig. De 1e keer schrok ik me dood. Je denkt dat je paard doodziek is... tot je bedenkt dat je zelf net zo loopt
Hitte... kwijl... ik ben jaloers.

Als je denkt dat die rasp handig voor je is... gewoon aanschaffen. Tenzij het 'n extreem duur geval is?? Maar dat zal wel meevallen denk ik....

Ja, wil je hitte????? 32 graden in de SCHADUW? Hmmm..... Martine (v/d Velde) is hier... en wij waren onlangs in het hartje van de Alentejo, nl. Evora. Mooie stad maar allemachtig.... cooking hot! Hebben we nog een Arabische hengst ook staan te bekappen... pfff.... was wel weer de moeite waard, stelletje prachtige arabieren mogen bewonderen, jawel: in kuddeverband en blootvoets...

Mocht je die rasp aanschaffen.... vertel dan ooit nog eens hoe het bevalt?
Ben altijd wel nieuwsgierig naar nieuwigheden!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zondag 24 juni 2012, 18:19:

Dat moet ik nog ff uitzoeken, ook waar ik 'm kan kopen evt.
Poeh, lekker temperatuurtje om te bekappen. Ik ben hier al aardig aan het koelere gewend. 25 C is best heet. Denk dat ik bij 30+ om zou vallen
Heerlijk, zie je vast niet vaak daar of wel? In kudde blootvoets?
Will do.

Martina schreef op maandag 25 juni 2012, 9:09:

30 graden hier is 'n andere warmte als in NL/DE. Door de oceaan is het te harden.
Maar hartje Alentejo is een smeltpot hoor... kan verzengend heet zijn.
De meeste fokgroepen lopen bij elkaar. Er zijn hier ook wel maneges maar niet zoveel.
Soms zie je paarden eenzaam aan een touw vastgebonden staan, gebeurd ook wel.

Deze man, Manuel Jorge, heeft de Arabieren voor z'n plezier, rijdt met sommigen vrij hoog in de Endurance. Rijdt ook bitloos en laat ze natuurlijk bekappen. Voert hooi van heel goede kwaliteit en houdt ze idd. in kuddeverband. De hengst staat wel apart, maar slechts met een draadje tussen hem en de dames. Ze kunnen dus wel neuscontact maken en hij is ontzettend sociaal. Z'n andere hengst staat samen met een ruin, gaat ook heel goed.

Manuel is de broer van de DA, Pedro, die vorig jaar op veels te jonge leeftijd gestorven is aan pancreaskanker. Pedro heeft ooit Chaser's leven gered en hier toen geleerd over natuurlijk bekappen, hoefschoenen, voeding en zelfs flexen.
Maar de belangstelling voor deze zaken was natuurlijk al aanwezig!
Kennelijk is dat allemaal bij die broer terecht gekomen die nu een soort natural ridingschool aan het opzetten is.
Gewoon ontzettend leuk om te zien gebeuren! Vermoed serieus dat dit de eerste natural 'manege' is hier in Portugal. Leuk he?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ik zit ff te twijfelen. Ik heb er op dit moment 2 staan met een hoefzweer. De één bijna een week, nog niet doorgebroken. Het andere paard had al weken geleden klachten maar het ging na een paar dagen weer weg, zonder door te breken (deze jongen heeft enorm stevige voeten). Gevolgd door een periodes van normaal lopen. De zweer breekt bij het laatste paard dus niet door maar verdwijnt duidelijk ook niet helemaal. Sinds gisteren is het plotseling weer mis. Dit paard vertoont dus een heel wisselend beeld.
(Dat paard dat donderdag een week met de zweer staat laat zich zeer waarschijnlijk niet door de DA bekappen, al helemaal niet als ze 'm met een tang in z'n voet gaat knijpen... Dan gaat ie standaard met z'n voet trekken, hoe weet je dan waar het zeer doet...)

Nu zeggen mensen dat je op moet passen dat zo'n zweer niet naar binnen slaat. Daarom zou ik dus willen laten snijden (ook om es van dat ding af te zijn). Maar de vorige keer dat er 5 jaar geleden of zo, gesneden is in een hoef van dit paard heeft dat een vrij hardnekkige schimmel opgeleverd (zelfs met badderen) die pas na een hoefwandresectie van Koen weer verdween. Er is toen vrij diep in die hoef gegraven op zoek naar die zweer, wel op de juiste plek (dat moet bij die voeten ook bijna wel omdat je anders nog nergens bent door die zware voeten die hij heeft).
Dus tja, ik twijfel al de hele dag of ik de DA zal bellen of niet. Hoe vaak gebeurt dat echt dat zo'n zweer naar binnen slaat? Iemand een idee?
Beide paarden met zweer staan overigens toch hele dagen met de rest mee te stuiteren op de wei... speeeluuuuu. Dus aan beweging geen gebrek. In tegendeel, ik zou blij zijn als ze het hier es wat rustiger aan zouden doen. Al dat gestuiter over die stenen... Er staan nu remsporen van 6m op de wei. Lekkere sliding stops, bij voorkeur vooraan waar de stenen liggen, yeeeeehaaaa. .
Glazen bol zou wel lekker zijn

Martina schreef op maandag 25 juni 2012, 15:04:


Hallo, Martina,

Mijn vorige paard Indy heeft ook wel eens tijden gehad dat hoefzweren niet doorbraken / moeilijk opgespoord konden worden. De zweren bleven dan in de hoef sluimeren en staken weer de kop op als Indy bijvoorbeeld op een steen ging staan.

Mijn dierenarts legde in zo'n geval een Angußverband met Rivanol aan: Hoef in verband, gele Rivanoloplossing er een aantal keren per dag ingieten. Na drie dagen had de zweer vaak al zelf zijn weg naar buiten gevonden of was veel gemakkelijker te vinden, met een klein gat tot gevolg. Misschien kun je jouw dierenarts er eens naar vragen?

Monique

Martina schreef op maandag 25 juni 2012, 15:04:


de beste manier om zweren snel te doen doorbreken is inwikkelen met koolbladeren die even in kokend water hebben gelegen. Omwikkel de hele hoef en kroonrand en dan intapen met brede goedplakkende tape, eventueel eerst een stuk plastic. Meestal blijft het net lang genoeg zitten om de zweer open te krijgen, anders opnieuw aanbrengen. De grote bladeren van de groene kool zijn het meest geschikt. Wat je overhoudt kan je zelf opeten.

joop schreef op maandag 25 juni 2012, 15:59:


Sodeju! Ik weet dat er in Frankrijk gore dingen gegeten worden maar dit slaat echt alles....

e m kraak schreef op maandag 25 juni 2012, 16:01:


Veeg me op!!!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

e m kraak schreef op maandag 25 juni 2012, 16:01:


Groene kool? Mjammie!!
Maar ja, smaken verschillen, en nu weten we dus dat Egon niet van kool houdt.

Ik leerde om de (ongekookte) bladeren te kneuzen. Met een deegroller of fles er over heen rollen terwijl je flink druk uitoefent.
En dan het gekneusde blad op de zere plek aanbrengen en vervolgens inzwachtelen.
Is een oud recept wat ik vaak heb toegepast, ook bij mezelf. En inderdaad bij voorkeur Groene kool (= savooije kool), maar ieder andere kool werkt ook:
k heb afgelopen winter rode kool gebruikt voor mijn knie.
(Gaf wel rare vlekken in mijn lakens )

Jep, dat gebeurt hier ook met Jack.
Ja, zo'n klein gat lijkt me wel wat. Ik ga es onderzoeken.
Thanks.