Diestelmans Liesbet schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 21:51:


Ah zo, nu begrijp ik je vraag beter

Met ijzers had Isabella altijd al jaren een probleem. Niet alleen dat haar hoeven scheurden bij het leven, maar ze nam enorm korte pasjes in draf voor de wagen op de harde weg. Onbeslagen liep ze 's winters altijd veel beter, veel harder ook en strekte ze veel meer.
Nu wil ik wel op blote voeten, maar er wordt nog altijd gedacht door oa DA dat ze wat last heeft van lichte artrose, ook omdat ze zoveel extreme hoefstanden heeft gehad in het verleden. Het is niet bewezen of vastgesteld DAT ze dit ook heeft overigens. Maar dit in mijn achterhoofd en het feit dat ze soms niet lekker gaat over die keienpaden, twijfel ik dus over wel of geen hoefschoenen. Aangezien hoefschoenen nog zachter zijn dan blote voeten zou het bij haar misschien toch voorkomen dat ik haar alsnog vroegtijdig moet afschrijven (stel dat ze wel beginnende artrose heeft). Vandaar MIJN twijfels.
Ik heb het hier overigens nooit over die verdenking van artrose gehad, mede omdat het me niet relevant leek omdat het niet echt is aangetoond.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Isapaardje schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 23:44:


In dat geval zou ik toch het zekere voor het onzekere nemen,en de hoefschoenen aan doen. Je hebt de schoenen al, Isabella is er aan gewend om mee te lopen.
Dus,..........

loes

Isapaardje schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 18:57:


Wat ik voor mezelf wel opschrijf is hoe m'n paardjes lopen over moeilijkere ondergronden. Ik doe dit op schaal van 1 tot 10. 1 is dan bevangen en 10 wil zeggen loopt in serieus tempo over de moeilijkste ondergrond.
Nu heb ik soms ook wel eens het idee dat ze wat gevoeliger zijn als ze
een tijdje niet meer over zulke paden gelopen hebben(heb thuis enkel een zelf aangelegd stuk verhard) maar, dit verdwijnt meestal na een tijdje rijden.
Wanneer ik b.v. een meerdaagse tocht rij in de ardennen, dan lopen ze naarmate de tocht verloopt steeds beter.

Groeten,
jan.

Frans Veldman schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 20:15:

Kan een overgangsfase ook eeuwig duren? Pride wordt nu al bijna 2 jaar natuurlijk bekapt. Zijn voeten op zich zien er verder prima uit, witte lijn is goed, hoeven worden al mooi hol etc etc. Maar toch blijft hij niet lekker lopen op harde ondergrond. Het is soms maar een minimaal verschil maar het verschil is er. Morgen rijd ik weer een endurance en vanwege de voorkeuring heb ik besloten om toch maar weer met schoenen te rijden. Ik ben wel heel benieuwd hoe het deze zomer gaat als hij weer 24/7 buiten staat. Nu staat hij enkele uren per dag in een zandpaddock van 5 x 10 en voor de rest op stal. (hier wordt aan gewerkt maar op dit moment is het even zoals het is ) Kan je dan stellen dat zoals hij nu loopt op dit moment onder deze omstandigheden dit het meest haalbare is? Dus dat als de omstandigheden verbeteren ook zijn voeten weer zullen verbeteren?

cornelie

cornelie schreef op zaterdag, 19 maart 2005, 11:16:


Yep Cornelie.
Hoe meer op het harde des te meer zullen zijn voeten eraan wennen.
Heb je geen plek waar je een betonnen uitloop kunt creeren? Of eh, puin, steen, weet ik veel storten in een strook van de zandpaddock, zodat ie eroverheen moet als ie naar de drinkbak wil?
Mijn vriendin Yvon heeft zelfs een strook vuursteen in haar wei gestort.
Wij hebben oude dakpannen liggen in de ergste blub, en dat werkte tweeledig, zowel voor de voeten als voor de modder. (Ze lopen het overigens wel de grond in hoor). Groet, Pien

Spirit schreef op zaterdag, 19 maart 2005, 11:41:


Om te voorkomen dat je harde materialen de grond inzakken werkt gronddoek (worteldoek) prima.
Water kan weg, puin blijft liggen.
Piet