Spirithorses schreef op maandag 29 november 2010, 19:57:


Dat idee had ik al langer

Maar zou dat nu echt door het minder goede merk komen?
Of maandagochtendproductie?
Die arabs van Ilona hebben er toch geen last van dacht ik...

@Anja,
Mijn paarden worden pn gevoed en wij kennen alleen het gevecht om geen dikke trommen te krijgen terwijl enkele jaren geleden een warmbloed bij ons stond waarbij dat echt niet lukte en bijvoeden (wel met gerst en geen rommel) een must was. Je mening over het gevaar van terug te vallen op paardjes onder dekentjes op stal als ieder op zijn gevoel afgaat, daar kan ik inkomen. Alleen wil ik wel opmerken dat het niet mogelijk is om een paard volledig natuurlijk te houden in onze omgevingen. Een paard dat op een vlakke wei staat en niet de mogelijkheden heeft verder te trekken naar ofwel meer beschutte plaatsen of niet kan op zoek gaan naar extra aanvulling van oa boomschors, bladeren of wat meer is leeft helemaal niet natuurlijk. Als wij blijven uitgaan van zijn natuurlijke behoeften ivm bewegen, voeding en zoveel mogelijk de werking van zijn systeem proberen te beantwoorden dan denk ik dat we vrij natuurlijk bezig zijn. Dan bieden we toch enkel daar waar wij er niet aan kunnen beantwoorden wat comfort? Ik denk dat in werkelijkheid in wilde kuddes elk jaar in strenge weersomstandigheden er paarden niet overleven en vroeger sterven en ze misschien langer hadden geleefd als we die wat comfort hadden kunnen bieden. Als ik in de zomer geen insectendeken met masker en al opzet dan worden mijn beesten hier gek. Ze kruipen er als het ware gewoon in want ze weten dat ze dan van die insecten af zijn. Ik zal ze ook nooit een winterdeken opdoen en zeker niet in het najaar maar eerlijk gezegd ik heb hier nog nooit eentje weten kou lijden maar stel dat op een gegeven dag hier een oudje loopt dat zich niet meer warm krijgt zal ik niet twijfelen enz. Zo heb ik het moeilijk als het zoals in de maand Augustus dag en nacht klettert en ze op de zomerwei niets anders kunnen kiezen dan onder een boom met de voeten in het water of iets hoger maar de volle laag. Buien vind ik niet erg maar die zondvloed!
Enfin je al schrijvend uitdrukken op een kort stukje lukt niet altijd naar wens maar hopelijk geeft het toch een beetje mijn mening weer.
grtjes
Myr

e m kraak schreef op maandag 29 november 2010, 21:01:


Ligt eraan hoe je kijkt, Egon....
Maakt me geen snars uit of ik watjespaarden heb. Ze zijn me allemaal even lief en als er één iets meer nodig heeft dan krijgt-ie dat. Hoofdzaak is dat ze blij en monter uit hun ogen kijken en verder gezond ogen. Dat lijken ze wel te doen dus maak ik meer niet druk over.

Weet je, toen ik mijn eerste kind kreeg, 22 jaar geleden, heb ik hem in een slaapzakje zonder mouwen (wel gewatteerd pyamaatje natuurlijk) in zijn Prénatal kinderkamertje laten slapen. Om hem zoveel mogelijk weerstand te laten kweken. Wist ik veel toen. De vierde (en jongste) van het stel sliep lekker bij me in mijn warme bedje tegen me aan geplakt, die hád geeneens meer een eigen kinderkamertje want dat was helemaal niet nodig. Daartussenin heb ik een hele weg afgelegd om zelf ook te rijpen en inzicht te kweken in wat ik belangrijk vond in mijn taak als ouder. Nu zie ik de betrekkelijkheid ervan.

Zo is het ook met mijn paarden gegaan. Die eerste jaren dat ik zelf de verantwoordelijkheid over mijn paarden droeg kon ik behoorlijk switchen van 't één naar 't ander, zaken uitproberen, toch maar weer anders doen omdat-het-toch-niet-werkte (of juist wel) en nu, zoveel jaren later maakt het me geen zák meer uit om een deken op een rillend paard te leggen en ga ik me daarover niet meer verantwoorden. Of dat maandagochtenproduktie is, superbloedlijn of asbakkenras vind ik niet belangrijk. Maar wat ik wél belangrijk vind ik dat ik kan zeggen dat ook ik gegroeid ben hierin en dat mijn paarden het zo slecht niet doen verder.....

Groet, Pien

e m kraak schreef op maandag 29 november 2010, 21:01:


Mwah, oproerkraaier. Bij jou liggen je paarden in bed en jij bent er met een getrouwd. Als je het zelf kunt leven en het anders laten zien heb je recht van spreken ander ben je niet méér dan iemand die olie op het vuur gooit, Egon.

Groet, Pien

Merel Stoffers schreef op maandag 29 november 2010, 20:54:


Helemaal eens dat je dit storender vindt, in sommige gevallen zou je het zelfs misdadig kunnen vinden. Zo heb ik deze zomer mijn paarden ook een paar uur op stal gezet ... dat is vloeken in de kerk hé ... zelfs in de schaduw werden ze gek van de beesten en in de zon gingen ze kapot van de warmte ... ze wisten niet hoe hard ze door het hek moesten rennen en vlogen bijna letterlijk de stal in, de koelte ... een paar uur later gingen ze vol goede moed en zichtbaar opgelucht weer naar buiten. Voor mij zijn dit de uitzonderingen die de regel bevestigen, dus bij extremen. Dus als het dagen pleurt van de regen, heb ik er helemaal geen moeite mee ze effe lekker te laten drogen ... helemaal niet. Zeker nu er zo'n piepveulentje van 5 maanden bij loopt. Net nog even gaan voeren en Roosje ligt lekker te knorren in de sneeuw, voelt heerlijk warm en ziet er gewoon tip top uit.
Wat Pien ook schrijft, je ziet het aan ze als ze goed in hun vel zitten, ook al zijn ze kleddernat ... ze hebben glans in de ogen en tonen "fris" (weet niet hoe je dat op papier anders zou moeten uitleggen) ... een ziek, verzwakt of niet lekker in zijn vel zittend paard oogt heel anders en ja ... dan interesseert het mij ook geen moer om te doen wat nodig is om dat paard weer glans te laten krijgen en weer "fris" uit de ogen te laten kijken. Welzijn staat voorop, maar betutteling ligt altijd op de loer ...

Spirithorses schreef op maandag 29 november 2010, 22:17:


Over oproerkraaien gesproken.

Alleen Els, waar ik al 12 jaar gelukkig mee getrouwd ben, is 24/7 huispony, mag alles (ze heeft zichzelf recent geleerd koelkast mét kinderslotje open te maken en ik vind het maar verdomde knap om dat met alleen je neus voor mekaar te krijgen) en dus ook op bed. De laatste tijd ligt ze echter liever voor de kachel op haar kleedje of staat ze in de typische Elshouding met haar neus boven de kachel van de warme luchtstromen te genieten
Alle anderen zijn geharde vikingpoownies!
En het gekke is... dat je misschien zou verwachten dat Els een watjepony zou zijn maar dat is niet zo. Met een vrolijk gezicht is ze urenlang buiten als ze daar zin in heeft. Kou en sneeuw vindt ze onverminderd prachtig en ook regen houdt haar niet tegen. Het doet haar helemaal niets en op zijn tijd vindt ze het duidelijk heerlijk lekker in de regen te staan. Dat ik er minder blij mee ben een natte pony binnen te krijgen is een ander verhaal. Maar die natheid blijft oppervlakkig en is met 3 baddoeken verholpen.


Ik ben het wel met je eens, in je andere post ( Nr:219221 ) dat er altijd en overal een groeiproces is. En voor mij hoef je je zeker niet te verantwoorden; als ik een rillend sippend paard erbij had kreeg die ook een dekenTJE als dat tot een weer blij paard zou leiden. Geen probleem mee.
Maar ik wéét dat jij, zo lang PN bestaat en we elkaar kennen, altijd al en gedurig met dit onderwerp van rillende paarden en dekens geworsteld hebt! Ik vraag me echt af hoe dat komt en dat is geen oproerkraaien lijkt me.
Het is makkelijk af te doen met dat ik ijscoos en voddepoownies heb (dat gedoodverfde argument krijg ik ook altijd al als het over bitloos rijden gaat, of over enge hengsten) en dat die sterk zijn en dikke vachten hebben, maar zo simpel ligt het denk ik niet of anders liegen alle mensen met andere merken paarden waarvan konde wordt gedaan dat die niet om hun dekentje rillen.
Het kan allemaal best... Eddy schreef hier dikwijls dat het grootste deel PNers uit de nek liegt. Maar zouden ze nou echt allemaal met bitten rijden, de paarden in gewatteerde stalboxen eenzaam opsluiten op een dieet van lijnzaad en broccoli?

Egon - Hoe groot is Els Een avatar zou leuk zijn. En ja hoe ze dingen open maken met hun neus is een prachtig schauwspel - echte slimmerikken. Ik ga een winter hooiparcours maken, net zoiets als dat filmpje van die squirrel in Engeland, kijken hoe slim ze zijn en hoe lang het duurt. Geen verveeld paard in mijn sneeuw als die weer terugkomt - hier 12 graden.

Eg niet. mijn mannen staan sinds ik ze heb buiten, wel met zijdelingse beschutting maar zonder dak boven hun hoofd. Zonder ooit gerild te hebben.
In de achterste schuur staan een paar stallen die het laatst gebruikt zijn voor de paarden van de overburen met oud en nieuw.
Dat voelde heel apart Hun paarden in mijn stallen en mijn paarden buiten om 12 uur

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.