Dank je Koen!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Heel erg bedankt lieve mensen allemaal voor jullie steun! Ja, het gaat beter met Sherina en nee, we ruilen haar niet in (eufemisme voor de slacht) zoals de dierenarts adviseerde.
Gisteravond heb ik weer een hele laag dubbele zool en dubbele straal weg kunnen halen van haar linkervoorvoet waardoor ik meteen haar hielen flink heb kunnen laten zakken, waardoor ze weer behoorlijk goed op haar voeten staat. Er groeit al een aardige rand nieuwe gezond hoef vanuit de kroonrand, de hb lijkt overwonnen! Nu rest ons sherina en haar hoeven de tijd en gelegenheid te geven te genezen. We letten erg op het gras dat ze krijgt en we geven haar alleen een beetje extra voeding om de mineralen in te verwerken. Elke dag de hoeven weken in Epsom salt lijkt ook echt effect te hebben: het houdt ze goed schoon en het verlicht de pijn.

Nogmaals dank voor jullie steun en ook veel sterkte en succes met de gevallen van laminitis / founder waar jullie mee te maken hebben!

Anna

Wil schreef op maandag 27 september 2010, 0:32:


Wat dacht je van ikke.... Ik heb het beestje bijna geboren zien worden, heb haar dochter rijles gegeven, ze heeft iedere keer weer al die NB cursisten zien zitten.
Al mijn gepraat is niet overtuigend genoeg geweest..... Dat is de man die mijn paard voor de kar gaat beleren, die is smid en die zegt dat een paard niet zonder ijzers over straat kan. Dusss zitten ze er onder.
Zelfs nu worden er allerlei maatregelen bedacht en overwogen, liever nog tot de dood toe, voordat ze gaat geloven dat ik wel eens gelijk zou kunnen hebben.....
Dat ik gebeld ben is alleen maar omdat die 'geitenwollensok' ( Goh wie zei dat ook alweer en waar ging dat ook alweer over) misschien een andere geitenwollensok kent die een plek heeft en heus niet omdat ze gelooft dat ik iets van een directe oplossing kan aandragen.
We moeten nog bergen verzetten.

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Off the hook, goed om te lezen! Zou je eens foto's van haar en de hoeven willen plaatsen? Ik ben erg benieuwd naar het hele paard en ook naar de bevangen voeten.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Piet schreef :>

Neem haar dan zelf op, Piet, en maak er een prachtig project van met een verhaal op je site. Dan draag je iets uit waar anderen ook van kunnen leren.

Groet, Pien

Ik lees deze shitberichtjes met zoveel herkenning, frustratie en pijn. Wat kan je doen, je bent geen liefdadigheidsinstelling, je kunt eenvoudigweg niet alle paarden helpen. Toe te moeten zien hoe mensen met al hun goede bedoelingen maar onwetendheid oergezonde paarden aan gort helpen, het is dagelikse praktijk en wordt als 'normaal' gezien. Paarden sterven aan koliek, dat is normaal. Misvormde hoeven en beengebreken is de standaard geworden, het pathologische beeld is het 'normale' beeld geworden.
We kunnen niet meer doen dan onze kennis uitdragen en het goede voorbeeld geven, maar mensen zijn zo conservatief en het nieuwe of anderes is eng. Je weegt af, het kostenplaatje valt altijd negatief uit, maar af en toe is daar de uitzondering en dan kan je het niet laten. Zo hebben wij twee opvang-karrepaardjes nu die voor dood lagen op straat, de ene zware laminitis vanwege vervuilde voeding, de ander totaal uitgeput en uitgemergeld - en dan wordt zo'n paardje gewoon ingeruild voor een ander exemplaar tegen de slachtprijs. Nu staan ze bij ons toch wel blij en een stuk gezonder te wezen. Het zijn er maar twee van de enorme ijsberg, maar toch.
Een paard oplappen, maar inderdaad moet het paard het zelf doen, je kunt alleen de ideale omstandigheden scheppen; en dan kan zo'n paardje hopelijk weer een betere toekomst tegemoet, MITS je een nieuwe eigenaar vindt die niet weer gewoon het paard naar de kloten helpt zoals gebruikelijk is....
Het is en blijft verdrietig... je hart van steen of op slot, dat moet helaas al te vaak, soms lukt het, soms lukt het niet...

Piet schreef op zondag 26 september 2010, 22:33:


Bedoel je dat het paard wordt weggegeven? In ieder geval wordt dan niet de slachtprijs geincasseerd.


Als jutenjul iets intelligenter waren zouden ze het paard zelf meenemen en oplappen met eenvoudige PN middelen. Nemen als je kan, een fijne uitdaging en straks makkelijk een goed tehuis voor te vinden tegen vergoeding van de kosten. Over een jaartje nodig je de ouwe eigenaar uit voor een ritje bitloos mennen.

Anna van Rheeden schreef op maandag 27 september 2010, 10:12:


Het lastige is dat het blijft dweilen met de kraan open. Zolang mensen als jutenjul nog samenwerken met ankies komt er maar langzaam beweging in de verbetering van paardenhouderij.

Je hebt gelijk. Soms is het praten terwijl je op voorhand al verloren hebt.
Maar ja, voor de dieren he?? Daar doen we het voor!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Spirithorses schreef op maandag 27 september 2010, 9:10:


En het volgende probleem is dan: waar stopt het?? Je red 1 paard... maar de eigenaren hebben niets geleerd. Neeeeext......

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ja hoor Anna... zo is het. Veels te mega/baggervette paardjes, die al stijf lopen en harde manenkammen hebbben.... maar ze krijgen nog steeds brokjes erbij en dan snijden we ook nog verse Canna, want dát vinden ze toch zo lekker!
Volgens mij staat die Canna (Mammoetgras) STIJF van de suikers!
NIET tegen te praten... NIET af te leren. Ik heb 't echt opgegeven.

Het laatste nieuws hier is dat wij geen goed hooi hebben..... Want het is veels te lang!
Ja, klopt... de pakmachine heeft plakken niet goed doorgesneden, dus het is veelal 50 cm. lengte aan stengels... Daardoor wat moeilijker uit elkaar te trekken.
Het ruikt zo af en toe heerlijk naar b.v. Pepermunt, of zoetig, er komen allerlei kruidige luchtjes en bloemetjes voorbij als ik het uitschud. Er zit totaal geen stof in en is ook nog ietwat groenig.
Oh ja.... dan wordt er ook nog gedacht dat het geen hooi.... maar stro is.
Dit omdat er ook haver in voorkomt...

Alleen door de lengte wordt het afgekeurd door anderen... er wordt ander hooi gekocht...en daar betalen ze dan ook nog meer voor als wat wij geleverd hebben en wat we zelf voeren.

Nu, mijn mening is dat ik die troep nog niet gratis wil hebben. Laat staan voeren aan onze paarden. Het is heel erg stoffig, door schimmel... en er zit heel veel troep in.
Sommige balen zijn zelfs ZWART aan de onderzijde, omdat ze op de grond gelegen hebben dus niet konden ventileren.
Moet ik daar nog tegenaan praten???? Nee hoor.... wél sneu voor die paardjes.

En zoals de Lusitano-jaarling... stijf staan van de energie door die k.... brokken en dan veranderen van een lief veulen in een steigerende en bijtende etterbak.

Neeeee hoor...... ligt écht niet aan het voer, hij krijgt maar zo weinig!
Hij heeft dat nodig.... of hun hebben dat nodig....

Blablablablabla.....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Idd.... dweilen met de kraan wagenwijd open. Heel frustrerend allemaal.
Het zijn ook niet de dieren die opgevoed moeten worden, maar de eigenaren.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

joop schreef op maandag 27 september 2010, 12:44:


Het ligt niet voor de hand dat hij na 9 jaar ijzers zonder hoefzweren ineens wel hoefzweren zou zijn gaan ontwikkelen, toch? Het enige dat toen veranderde was de ijzers eraf. Dieet en beweging waren al jaren hetzelfde en bleven zo. Ik vind 1 hoefzweer per jaar acceptabel hoor en geen haar op mijn hoofd die terug wil naar ijzers. De samenhang tussen ijzers/geen ijzers/hoefzweren heb ik nooit begrepen, hoogstens dat de witte lijn met ijzers beter 'beschermd' is voor vuil van buitenaf.
Bij de eerste hoefzweer die door de da werd uitgesneden -ik kende toen geen animalintex- zag je namelijk duidelijk een zwart lijntje van onder in de witte lijn naar boven lopen om te eindigen in een zwart bolletje. Het leek net alsof er bacteriën via een haarscheurtje van onder naar boven waren geklommen en daar ingesloten door het weer uitzettende hoorn (het speelde in de eerste regenweek na een droge periode).
Andere reden kan zijn dat na de ontijzering de hoef meer is gaan werken en dat die overgang niet zonder slag of stoot is gegaan.
De witte lijn was altijd al breed en wat voor, met en zonder ijzers. Hij krijgt al jaaaaren geen krachtvoer, arm hooi, zeer matig gras en dagelijks verplichte beweging. Toch blijft de wl te breed. Misschien zit het 'm daarin.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op maandag 27 september 2010, 16:34:


Dat wordt inderdaad wel gezien als mogelijke oorzaak van hoefzweren, je doet wat je kan en toch werkt het niet (meer) Hopelijk komt er toch een dag dat de hoefzweren definitief voorbij zijn.


nu vraag ik me al die tijd al af wat limbodansen is.