Jan Straver-hoef schreef :
>..... (knip)....En de hoeven:
> ze zagen er prima uit en tot op heden heb ik er niets meer aan
> hoeven doen. Het veulen is twee keer bekapt door een tradtionele
> hoefsmid. Daarna heb ik het zelf gedaan. Voordat zij naar deze
> nieuwe plek gingen heb ik het veulen nog even bekapt.
> Ik zie nu dat beiden gewoon kort op de hielen staan en het lijkt
> erop dat het beton dit zelf kort houdt.
> De vraag is eigenlijk hoelang kan slijtage doorgaan. Gaat het
> paard daar zelf op reageren en dan 'automatisch' minder stappen
> en draven. Of gaat nu de straal zich als sensor actiever worden.
> Wij merken niets van gevoeliheid ofzo.
> Zo te zien staan ze voornamelijk op zolen.
Hoi Jan, prachtig toch. Ik denk dat de groei zich aanpast aan de slijtage, dwz : Meer slijtage zorgt voor meer groei, bij een gezonde hoef tenminste. (Uitzonderingen altijd daargelaten he). Zolang als de straal de grond maar kan blijven raken.
Mijn paarden lopen nog altijd het beste wanneer ik een tijd veel buitenritten heb gemaakt over de harde weg. Er is ondertussen bij de paarden een "individuele" hoefvorm aan het ontstaan door het vele op de harde weg lopen (stappen, draven). Het mooie is dat er bij sommigen een heel klein "hakje" is ontstaan (eigenlijk is hakje nog teveel gezegd, het is meer een randje) aan de hielen en bij anderen blijven de hielen plat. Die met dat "hakje"is degeen die altijd wordt ingezet bij buitenritten een aantal dagen per week, en dat zijn soms wel ritten van 3 a 4 uur. Maar dat hakje blijft, ik zie het als haar natuurlijke vorm en ik haal daar niks vanaf behalve dan dat ik de steunsels korthou en regelmatig rondvijl.
Mijn paarden hebben ook een kleine betonnen uitloop en een inloopstal waar we ze voeren.
> Een hoefsmid zei tegen ons dat te korte hielen, zeker voor jonge
> paarden niet goed is voor de pezen e.d. Dit kan wel bij
> getrainde sportpaarden.
> Een andere smid, hij noemde zich hoefsmid, zei dat een paard op
> hakken moest staan. Hij bedoelde 'hoge' hakken, want hij
> vergeleek de hoef van een paard met de voet van een mens en zei:
> dat wij mensen ook wat beter lopen met een hakje onder onze
> schoenen. De laatste opmerking heb ik in de wind geslagen en
> daarom noem ik hem een smid.
> Maar over de eerste ben ik gaan nadenken en ik kom er niet uit.
> Wie geeft mij verheldering.
Ik kan hierop alleen maar het volgende antwoorden:
Tot voor kort werden mijn paarden gestrasserd, en het viel mij op dat ze allemaal dezelfde hoefvorm gesneden kregen.
Niks , helemaal niks ten nadele van Strasser hoor, maar ik zat er echt mee dat een paar van mijn paarden gevoelig bleven lopen in de 3 weken na het bekappen. Dat kon nooit goed zijn!
Totdat ik de tip kreeg de hoeven eens zelf hun vorm te laten 'kiezen' en nu, een paar maanden later, zie ik wat er dan gebeurt wanneer een paar wat hoger gaan staan (en dat is nog laag hoor, niks hoge hakken) en een paar blijven vanzelf Strasserplat staan. Ik doe daar eigenlijk niks meer aan, behalve bijhouden.
Ik ben dus afgestapt van de "eenheidsworst" en kijk nu naar de vorm van de hoef en zijn natuurlijke groei.
Mijn Arabier die heeft 2 jaar volledig plat gestaan en al die tijd niet optimaal gelopen, ze liep steeds korter op de beton en was niet zo voorwaarts als ik van haar gewend was.
Nu zij naar haar nieuwe vorm is gegaan heeft ze me een paar weken geleden volledig verrast door tijdens een buitenrit op de betonnen landweg spontaan in haar giga uitgestrekte draf over te gaan.
Toen wist ik dat het goed is nu.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Groet, Pien
Hoeven
