jennet schreef op woensdag 5 mei 2010, 22:20:
>
> Toen ik hier begon te lezen sloeg ik de
hb en
ir over. Ja ver van mijn bed
> dacht ik.
> Hebben we nu zulke mooie, rijke groene grasvelden en hooi dat we onze
> paarden zelf de vernieling in helpen? Laten we ze geen kilometers genoeg
> maken om gezond te blijven?
> Zit me dit gewoon af te vragen omadt ik ook zoekende ben natuurlijk
Ietsje langer als 30 jaar geleden kregen paarden ook weidegang. Alleen denk ik dat ze iets harder moesten werken. Nl. veelal voor de ploeg of melkwagen lopen... en daarnaast deed de zoon- of dochter dan nog mee met de landelijke rijvereniging.
Er was iets minder intensieve veeteelt als nu en ietsje minder mestoverschotten, ietsje minder eenzijdige graslanden en paarden werden minder vetgemest.
Nr. 1 oorzaak van
hoefbevangenheid is en blijft fructaan. Dus: weidegang in een verkeerde periode. Logisch dat stalpaarden er dus niet zo snel last van zullen krijgen.
Vroeger.... was er een wijsheid, die was: zet je paard niet in de weide voordat het gras minstens 10 cm. hoog is. Dus ik denk dat
HB toen ook al voorkwam, men wist wel dat kort gras niet goed was voor paarden, alleen dat fructaan (dus suiker!) de oorzaak van
HB is, was toen nog niet bekend. Jarenlang hebben de eiwitten de schuld gekregen.
Er waren veel minder paarden in NL, meer werkpaarden.... paarden werden voor meer doeleinden ingezet.
Een paard wat dagelijks zo'n 30 km. aflegt loopt veel minder kans op
HB als een paard wat staat te vervetten in z'n eenzijdige
postzegelweilandje.
Ja, (over het algemeen) we hebben prachtige eenzijdige, overbemeste, voor koeien geschikte, raaigraslanden voor onze paarden gemaakt....
We (over het algemeen) gooien ze in een box van 3 x 3 meter, gooien ze vol met junkfood, belasten ze scheef en met slecht passend tuigage....
kopsjorren, rolküren, timmeren er ijzers onder en laten ook niet na om ze vol te stoppen met AB, overbodige wormkuren en allerlei kruiden- en vitaminen preparaatjes.
Zo ongeveer.... gaan paarden naar de k...... kluts.
Hoeven
