Ik kon het niet laten om een karikatuur te schrijven:

http://www.horses.nl/blogs/view/721

Arabesk schreef op vrijdag 26 maart 2010, 22:30:


Boktvoet?

graag reacties plaatsen bij de blog, dat maakt dat ik op bepaalde pagina's van horses.nl bovenaan verschijn

Ik zat daarnet even een nieuwe cursus in de agenda bij te schrijven en heb toen voor de lol eens geteld hoeveel cursussen ik eerder gegeven heb.
Ik kwam op z'n 90.
90 keer het Natuurlijk Bekap verhaal met de zelfde rode lijn. Maar toch elke keer weer anders. Soms ligt de nadruk hierop, dan weer daarop, afhankelijk van wat de mensen vragen. Het is flink vermoeiend, een geconcentreerde werkdag van zo'n 12 uur, maar nog steeds ontzettend leuk om te doen.
Nog nooit heb ik het met tegenzin gedaan en dat komt omdat mensen 's-avonds allemaal blij -en verrast hoeveel- zijn over wat ze geleerd hebben en practisch allemaal popelen om met hun eigen paard aan de gang te gaan. Achteraf blijkt het werken met de dode hoeven altijd ontzettend meegevallen te zijn. ( er is er ooit één geweest, een vent van 2 meter hoog en 2 meter breed, wiens vrouw de voeten beet moest houden , dan zou hij wel eraan werken en wie ik niet zover kreeg dat hij ze zelf beetpakte terwijl er al kindertjes van 13 zijn geweest die het perfect deden)
Het is prachtig om te zien dat elke keer weer de uitgeschreven cursussen vol raken, óók bij mijn collega's, met mensen overal vandaan.
Ik heb al cursisten gehad die speciaal voor het volgen ervan speciaal uit Zuid Frankrijk, Spanje en Italië kwamen.
Maar het mooiste is dat de kennis over het Natuurlijk Bekappen blijft uitbreiden. Van een luis in de pels van de ijzerverkopers tot een wolf

Piet schreef op zaterdag 27 maart 2010, 9:22:


Ik heb ze al van Curacao gehad, Noorwegen en Tunesië.

En niet te vergeten de beroemde zebra verzorger van Artis. (Artis gaf tot dan toe elke dag een kruiwagen vol biks/wortelen en appels en de zebra's hadden telkens hoefproblemen ) Elke avond werden ze keurig opgehokt. Nu staan ze dag en nacht buiten met in elke hoek van hun verblijf een hooikistje. Biks en andere troep is exit. Helaas naar het schijnt de verzorger ook, omdat hij te kritisch was geworden. Overgeplaatst naar de giraffen....

Het is inderdaad een bereklus en je kunt mij ook wegdragen na zo'n dag. Maar het blijft geweldig om te doen. Een hele dag met een ploeg mensen optrekken die allemaal hetzelfde doel voor ogen hebben; een beter leven voor het paard.

Piet schreef op zaterdag 27 maart 2010, 9:22:



En we zullen dooorgaan, tot er niemand meer op schoenen staat
we zullen doooorgaan tot de ijzers de kast in gaan, we zullen
dooorgaan

Arabesk schreef op zaterdag 27 maart 2010, 9:51:

Ja het is de enige cursus waarna ik om een uur of negen omval. Gek he dat het zo intensief is, ik zou er nu toch wel aan gewend moeten zijn....
Mijn bijzonderste waren wel de mannen van de olifanten uit de Zoo in Antwerpen, maarre giraffen hebben ook hoeven hoor en het mooiste compliment kregen we van een gespecialiseerd paardenarts over de opbouw van de cursus en dat ze ongelooflijk veel meer over paardenvoeten had geleerd dan in haar hele opleiding

Arabesk schreef op zaterdag 27 maart 2010, 9:51:


Ojah, daar was ik bij . Leuk was dat.

Ik vraag me af of ik het nog zal meemaken, de dag dat hoefijzers verboden worden... Maar dat het gaat gebeuren is zeker!!!

Arabesk schreef op zaterdag 27 maart 2010, 9:51:


Op Curacao heb je één manege en verder geen paarden van particulieren (is mij verteld). Ik ben daar vorig jaar november geweest en ben me rot geschrokken. Wat een inenintriest leven hebben die beesten daar... Het zal dan wel niet die manege-eigenaar zijn geweest... ?

Dani62 schreef op zaterdag 27 maart 2010, 10:42:


Ik heb mij laten vertellen dat ze er geen hooi hebben, en het daarom heel erg duur is om paarden te houden, omdat je het eten moet laten invliegen...

Piet schreef op zaterdag 27 maart 2010, 9:22:


Soms kan een luis in een pels heel erg nuttig zijn