Christel Provaas schreef op vrijdag 19 maart 2010, 18:38:


Hm, Imaverol is meer tegen schimmels en schurftachtige aandoeningen.
Bij luizen helpt Sarnacuran beter. Eén maal behandelen; oplossing maken en paard helemaal natspuiten tot op de huid volstaat meestal al.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 19 maart 2010, 18:42:


sarnacuran is een nogal giftige insecticide (cholinesteraseremmer, werkt ook op zoogdieren) Ik zou liever voor een middel met deltamitrine of andere pyrethroide kiezen, ook nogal giftig, maar niet voor zoogdieren (wel reptielen en vogels ), toch minder gevaarlijk.
In FR bv acadrex.

joop schreef :

Ow ik geloof heel graag dat het troepie is. Een paar van onze paarden hebben vorig jaar luizen gehad en ik was bang van uitbreiding naar de andere paarden toe (ze hadden het van de buurezel). One DA raadde dat toen aan (heb nooit eerder luizen meegemaakt dus weet niet wat er verder te gebruiken is). Gelukkig dus maar één keer hoeven behandelen en waren de luizen al dood.
Die paarden hebben er gelukkig geen schadelijke gevolgen aan overgehouden.
Het was toen nog heel koud dus we hebben ze ook nog in dekens moeten inpakken over die natte lijven. Misschien zou ik dat nu anders doen.

Is net als je kind voor het eerst hoofdluis heeft. Dan schrik je heel erg.
Maar na 3 keer denk je, 'ach geen ramp, we krijgen ze wel weg'.

groet, pien

Nataschadevreede schreef op vrijdag 19 maart 2010, 17:31:


Sarnacuran (België) of sebacil (Duitsland). In Nederland is geen effectief middel tegen luis te koop (verboden).

Spirithorses schreef op vrijdag 19 maart 2010, 19:31:


Ook te gebruiken is het niet giftige middel dimeticon, een antischuimmiddel dat een beetje vettig is. De luizen stikken, het is geen insecticide. Wordt gebruikt bij mensen, misschien voor een paard gezien de benodigde hoeveelheid iets duurder, maar in ieder geval niet giftig. Ik heb zelf ook al vaak hoofdluis gehad, in sommige landen loop je dat snel op als je veel met de lokale bevolking optrekt. Ik ben wel eens langere tijd op Jamaica geweest, daar had volgens mij iedereen hoofdluis, geen bestrijden meer aan.

Coralie schreef op vrijdag 19 maart 2010, 21:03:


Permetrine (pyrethroide) en malathion (cholinesteraseremmer, (zenuwgif)) zijn nog te koop. (Voor mensen in ieder geval) Sebacil = phoxim, een ook zenuwgif.

De pony loopt overigens weer helemaal goed. Onwaarschijnlijk snel herstel voor een echt bevangen paard.

Pony de afgelopen week weer bekapt, toen ik aankwam liep de pony te rennen en te vliegen door de bak. Schijnt dus wel goed te werken de Hippo ex laminitis.

Mijn dartmoorpony was deze winter hoefbevangen. Net als 2 winters geleden overigens. Uit de bloedtest bleek insuline resistentie. Met het koude weer deze winter had ik extra brok bijgevoerd, en daar kon ze dus blijkbaar niet tegen.
Inmiddels gaat het weer prima met de pony, met een aangepast dieet en na een goede behandeling.

Ik vind de website van hoefnatuurlijk heel goed. Ik heb er veel ideen opgedaan en heb ook de cursus natuurlijk bekappen gevolgd. Een aanrader voor ieder die paarden heeft!

Ik wil toch graag reageren op wat op deze website staant over hoefbevangenheid. Als ik de website lees, krijg je de indruk dat de hoefbevangenheid vanzelf over gaat, mits je goed bekapt en goed voert. Dat klopt natuurlijk. Maar...
Ik zou het echter waarderen om eea wat meer in perspectief te zetten, nl:
1. Consulteer altijd een dierenarts, en laat zonodig foto's maken van het hoefbeen om de ernst van de hoefbevangenheid in te schatten.
2. Neem gelijk bloed af voor een insuline, en magnesium bepaling.
3. Zet het paard op pijnstillers. Dit voorkomt onnodige pijn bij het dier, en bovendien wordt daarmee doorbroken dat het paard niet wil bewegen van de pijn, waardoor de hoefbevangenheid ook niet over gaat, omdat daar beweging voor nodig is.
4. Overweeg wel degelijk hoefijzers bij ernstige hoefbevangenheid (ze kunnen ook gelijmd worden). Mijn pony was zeer ernstig hoefbevangen en wilde niet meer op haar benen staan, ze lag de hele dag. Echter, met de speciale ijzers had ze veel minder pijn en kon ze weer lopen! Dit bevoorderde het genezingsproces.
5. Ga veel wandelen met de pony, als ze tenminste wil / kan lopen.

Door ervan uit te gaan dat de hoefbevangenheid vanzelf geneest met voldoende rust, leidt het dier onnodig pijn. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.
En met een eenvoudige magenesium bepalen kan beoordeeld worden of het voeren van magenesium zinvol is.

Ondersteund met pijnstiller en eventueel (gelijmde) ijzers, hoeft de hoefbevangenheid geen leidensweg van maanden te zijn, maar is met een beetje geluk de pony met enkele weken weer de oude.

Vriendelijke groeten,

Mireille