Frans Veldman schreef op zondag 21 februari 2010, 23:55:
>
.
> Testen vind ik ook een overbodige stap. Gewoon zorgen voor zo weinig
> mogelijk suiker/fructaan in de voeding, veel beweging, dan zit je altijd
> goed, of het paard nou
insulineresistentie heeft of niet. Meer kun je ook
> niet doen.
>
> Frans
Niet mee eens.
Ik heb mijn ezeltje weliswaar ook niet op insulinegehalte laten testen, dat vind ik nu niets meer toevoegen. Als er ergens een dier staat met álle
IR kenmerken dan is het helaas mijn ezeltje wel.
Maar: ze heeft in het begin van haar ziek zijn wél -tig andere testen gehad. Als andere dingen (mogelijke oorzaken) niet eerder al waren uitgesloten, dan had ik haar alsnog op
IR laten testen.
Nog lang niet alle paardeneigenaren herkennen
IR goed genoeg aan de uiterlijke kenmerken, en datzelfde geldt ook voor veel dierenartsen.
En heel veel mensen (inclusief ikzelf..
) moeten flink met feiten geconfronteerd worden, eer ze zover komen dat hun (IR) dier écht geen fructaanrijk gras en geen brokjes meer krijgt (ook niet een handjevol per dag).
Dus zo'n test kan nuttig zijn om:
* de eigenaar én de dierenarts ervan te overtuigen dat er daadwerkelijk sprake is van IR, zonder twijfel. Kan de dierenarts ook weer wat van leren, als die behoort tot de groep die het nog nauwelijks (h)erkent! Daar zijn dan weer andere paarden bij gebaat.
* en/of , een eventuele negatieve bloedtest (geen IR) zet eigenaar en
DA op het spoor van vérder zoeken; als er geen sprake is van IR, wat is dán de oorzaak vd symptomen? Dat lijkt mij wel belangrijk!
Eens: een dieet zonder snelle suikers en voldoende beweging is voor élk paard gezonder, of-t-ie nou
IR heeft of (nog) niet.
En eens: het is dus niet nodig en zelfs onverstandig om te wachten op de uitslag van een bloedtest, voordat je overstapt naar een suiker- en fructaanarm dieet voor je paard
grt,
Karen
Hoeven
