Ik heb mijn merrie een verdovende pasta gegeven. Ze was nog goed bij kennis, ging zeker niet omvallen. Ze heeft zelfs nog verzet getoond, maar de scherpe kantjes waren er toch wel af; Ze heeft wel degelijk een trauma qua smid, en in samenspraak met de smid en DA leek het ons toch veiliger om haar zo te leren wennen aan hem. Het is spijtig dat voorvallen bij vorige eigenaars en smeden haar zo gemaakt hebben, in die mate dat ze een gevaar vormt voor mannen. Maar ze heeft nu een positieve ervaring gehad, heeft die bewust meegemaakt ondanks de lichte verdoving, en zo werken we kalmpjes eraan dat ze meer vertrouwen krijgt in hem, en het bekappen zelf.
Volledig sederen zou ik niet doen, omdat je hen dan weghaalt van de ervaring zelf, en ze zo niks bewust kunnen leren. Want ik denk toch dat het de bedoeling is dat ze leren dat bekappen niks bedreigend is

Lieve mensen,
Ik ben ten einde raad. Ik weet het even niet meer.
Daisy is mijn Cushin Shet van 20 jaar, en is midden in de winter bij -11C. hoefbevangen geworden, en niet zo'n beetje ook!!
Momenteel staat ze alleen nog op als ik aan kom, maar ligt ze de rest van de dag.
K heb echt bijna alles al gedaan, maar niets slaat aan!

K heb daisy 1,5 jaar geleden verwaarloost en aan 4 hoeven hoefbevangen uit een weiland gehaald. K heb haar weer op kunnen knappen tot een vrolijke pony met mooie hoefjes.

24/7 buiten op zand, lekker veel hooi in een hooibak met rooster van 50/50mm, Laarakkers "suikerbalans", handje speld per dag, gedroogde kruiden (brandnetel,paardebloem, rozebottel etc) liksteen rocky rood en Himalaya, betegeld hooiplaatsje met balken er om heen voor hoefslijting en beweging, ging allemaal prima. Zelfs van de zomer af en toe 15 min in de wei om de dag ( opgebouwd met 5 min. per keer), voor de graas beweging. en NB natuurlijk.

Toch is ze nu dus hoefbevangen geworden. Deze tijd zijn de hormonen van de merrie in beweging, en met de Cushing is dat dus ontregeld en is ze hoefbevangen geworden. Bij een normale hoefbevangenheid kan je de oorzaak weg halen. gras en suikers, maar ik kan nu de tumor niet weg halen die de boel ontregeld!

NBer is geweest, ze krijgt grasbrok ( wiesencops st hyploiet), met Suikerbalans, magnesium, bloedverdunner ( asperinepoeder), kruiden, drupje olie. Magnesium en bloedverdunner doe ik samen oplossen in water, met een beetje psiliumhusk ( agradi) waardoor het wat loddiger word in een hele grote spuit, en geef ik 2x per dag in de mond. Heb duits kruidenhooi gehalveerd en gemengt met stro en ander grof hooi. Heb zelfs Bute geprobeerd, maar helpt ook niet. Ga vanmiddag kijken of we padjes onder de hoeven kunnen plakken. als dat werkt ga ik hoefschoentjes kopen.

Wat kan ik nu nog doen!?!? het wordt alleen nog maar erger ipv beter.
Ze loopt niet meer, ligt de hele dag. Ze is heel stoer als ik kom, hinnikt nog steeds en staat dan gewoon. kijkt vrolijk en eet nog vollop! Maar ik zie dat ze het moe is! Pijn is uitputtend.
K heb DA gesproken. Hij stelt voor als echt niks helpt haar in te laten slapen. K ben emotioneel, maar wel nuchter. Ik wil haar gewoon niet te lang met pijn laten lopen!! Hoe lang kan ik dit nog aan kijken???? Wat is humaan ? Mn hart breekt als ik haar zie schuifelen.

Is er iemand die me nog iets zinnigs kan zeggen?

Groetjes
Een verdrietige Wendy

Lieve mensen,
Ik ben ten einde raad. Ik weet het even niet meer.
Daisy is mijn Cushin Shet van 20 jaar, en is midden in de winter bij -11C. hoefbevangen geworden, en niet zo'n beetje ook!!
Momenteel staat ze alleen nog op als ik aan kom, maar ligt ze de rest van de dag.
K heb echt bijna alles al gedaan, maar niets slaat aan!

K heb daisy 1,5 jaar geleden verwaarloost en aan 4 hoeven hoefbevangen uit een weiland gehaald. K heb haar weer op kunnen knappen tot een vrolijke pony met mooie hoefjes.

24/7 buiten op zand, lekker veel hooi in een hooibak met rooster van 50/50mm, Laarakkers "suikerbalans", handje speld per dag, gedroogde kruiden (brandnetel,paardebloem, rozebottel etc) liksteen rocky rood en Himalaya, betegeld hooiplaatsje met balken er om heen voor hoefslijting en beweging, ging allemaal prima. Zelfs van de zomer af en toe 15 min in de wei om de dag ( opgebouwd met 5 min. per keer), voor de graas beweging. en NB natuurlijk.

Toch is ze nu dus hoefbevangen geworden. Deze tijd zijn de hormonen van de merrie in beweging, en met de Cushing is dat dus ontregeld en is ze hoefbevangen geworden. Bij een normale hoefbevangenheid kan je de oorzaak weg halen. gras en suikers, maar ik kan nu de tumor niet weg halen die de boel ontregeld!

NBer is geweest, ze krijgt grasbrok ( wiesencops st hyploiet), met Suikerbalans, magnesium, bloedverdunner ( asperinepoeder), kruiden, drupje olie. Magnesium en bloedverdunner doe ik samen oplossen in water, met een beetje psiliumhusk ( agradi) waardoor het wat loddiger word in een hele grote spuit, en geef ik 2x per dag in de mond. Heb duits kruidenhooi gehalveerd en gemengt met stro en ander grof hooi. Heb zelfs Bute geprobeerd, maar helpt ook niet. Ga vanmiddag kijken of we padjes onder de hoeven kunnen plakken. als dat werkt ga ik hoefschoentjes kopen.

Wat kan ik nu nog doen!?!? het wordt alleen nog maar erger ipv beter.
Ze loopt niet meer, ligt de hele dag. Ze is heel stoer als ik kom, hinnikt nog steeds en staat dan gewoon. kijkt vrolijk en eet nog vollop! Maar ik zie dat ze het moe is! Pijn is uitputtend.
K heb DA gesproken. Hij stelt voor als echt niks helpt haar in te laten slapen. K ben emotioneel, maar wel nuchter. Ik wil haar gewoon niet te lang met pijn laten lopen!! Hoe lang kan ik dit nog aan kijken???? Wat is humaan ? Mn hart breekt als ik haar zie schuifelen.

Is er iemand die me nog iets zinnigs kan zeggen?

Groetjes
Een verdrietige Wendy

Hi Wendy,

... en dat op je verjaardag....
Ik heb weinig verstand van cushing , maar als die onderliggende ziekte de oorzaak is van het in stand houden van de hoefbevangenheid ,zou je daar iets aan moeten doen.
Er is medicatie voor , duur en humaan , maar schijnt in veel gevallen toch te helpen.
[pergolide]

Wat is trouwens die suikerbalans? Lijkt me niet goed , en daar zou ik mee stoppen als het iets is met suiker erin...

Voor de rest komt het hele verhaal op mij over alsof je er echt alles aan gedaan hebt.
Ik wens je veel sterkte!

Gr Esther

Sorry k zie dat mn onderwerp nu 2x op forum staat. K moet nog ff wennen aan de nieuwe website geloof ik. beetje blond

Wendy

Hai Esther,

Dank je voor je reactie.
Ha ja ook nog op mn verjaardeg
Suikerbalans is van Laarakker, en helpt de suikerhuishouding in balans te houden.
Zit absoluut geen suiker in
Met dat medicijn had ik dan veeeeel eerder moeten beginnen. K heb er toen voor gekozen om het op de natuurlijke manier te doen, en dat heeft toen heel goed geholpen. Ik denk dat het nu te laat is voor dat medicijn.
Maar dank je voor het meedenken.

Groetjes Wendy

Ik meen mij te herinneren dat pergolide al wel vrij snel resultaat laat zien...
Maar dat een groot probleem is dat je paard het niet wil innemen , omdat het een vies goedje is , en misselijkheid een humane bijwerking , ook nog een reden kan zijn dat het paard het niet wil innemen.

En je zou de magnesium tijdelijk flink op kunnen hogen , iom je dierenarts.

Ik weet van een paard die geregeld bevangen stond , dat , na van alles geprobeerd te hebben , de luchtcompositon [tegen dampigheid] mogelijk wel de grote boosdoener is geweest ehm
Paard krijgt het niet meer , hooi wordt continu nat gemaakt , en het gaat nu erg goed met dat paard!!!

Misschien dat toch een poosje stoppen met alles behalve de magnesium en alleen maar geweekt hooi?
Ik roep maar wat hoor...

Gr Esther

Wendy de Meij schreef op vrijdag 19 februari 2010, 10:59:


Hoefbevangenheid is iets dat je in geen enkele omstandigheid snel kunt laten genezen. Het is net als met een losgeraakte vingernagel, je zult gewoon geduld moeten hebben tot er een nieuw stuk nagel is gegroeid, en dat gebeurt niet in een paar weekjes tijd. In optimale omstandigheden kan je paard weer klachtenvrij lopen na ongeveer een half jaar (de volledige genezing beslaat ongeveer een jaar).
Dat blijven liggen zal heel waarschijnlijk dus nog een hele tijd gaan duren.... in optimale omstandigheden, dus als de oorzaak is weggenomen.

In dit geval kun je de oorzaak niet wegnemen. De ene cushing is de andere niet, maar de tumor zit in de hypofyse, een orgaan dat alle hormonen reguleert, inclusief insuline. Bij cushing ontstaat bij mensen ook vaak diabetes, en bij paarden weten we dat de kans op hoefbevangenheid sterk toeneemt.

Je kunt de kans op hoefbevangenheid wat verminderen door te zorgen dat er absoluut geen overgewicht is, en dat er zo min mogelijk koolhydraten worden genuttigd. Dat gezegd hebbende weten we dat cushing langzaam maar zeker verergert, en dat je daar eigenlijk niets tegen kunt doen.
Je hebt deze pony al de beste zorgen gegeven, de hoefbevangenheid is niet ontstaan doordat ze veel krachtvoer kreeg of zo. Je hebt het niet kunnen vermijden.

Het zal dus ondanks alle goede zorgen steeds moeilijker gaan worden om te voorkomen dat er opnieuw hoefbevangenheid optreedt.

Je pony heeft nu een moeilijke tijd, die voorlopig nog een hele tijd zal voortduren. En die waarschijnlijk weer opnieuw zal aanbreken, ondanks je goede zorgen.

Ik weet niet hoe ik het voorzichtig kan zeggen, maar ik denk dat je de realiteit onder ogen moet zien, de pony is 20, heeft nu geen fijn leven meer, wordt nu al hoefbevangen ondanks je goede zorgen, en zal door die tumor steeds gemakkelijker opnieuw hoefbevangen raken.


Ik zou er denk ik voor kiezen om haar in te laten slapen. In de meeste gevallen valt er wel iets te redden, maar cushing is een vervelend iets dat steeds maar erger wordt en de kans op een goede uitkomst onmogelijk maakt.

Sterkte!

Frans

Dank je frans voor je bemoedigende woorden.

K heb me behoorlijk ingelezen op Cushing en hoefbevangenheid op PN en verder op internet. Ik hoop gewoon alles gedaan te hebben wat in mn vermogen ligt.
K kan nog wel weet ik veel hoeveel medicijnen en supplementen gaan kopen, maar alles heeft zn tijd nodig om te werken, en dat is wat Daisy denk ik niet meer zo veel heeft.
Zou een pijnstiller nou werken dan kon ik haar die tijd geven, maar ook dat werkt niet.
Ik kan haar toch niet nog 2 weken zo laten liggen!!
Ja ik denk dat ik alles wel gedaan heb wat in mijn vermogen ligt.

Mn NBer en ik proberen vanmiddag nog even om padjes onder haar hoeven te plakken, maar als dat niks word moet ik toch realistisch gaan worden.
Hoe gek ik ook op haar ben, ik wist dat ik een Cushing pony had opgenomen en haar daar aan zou verliezen.

Daisy heeft iig nog 1,5 jaar lekker van haar pensioen kunnen genieten bij me, met veel liefde en alles wat ze nodig had. Misschien iets te veel hooi, maar ja ze werdt al dik van de lucht.
Kon dat veulenbuikje van haar ook niet echt slank krijgen. Dat kan ook niet als je 4 kinderen gekregen hebt.

Ze is kinderscheurpony geweest van 3 zusjes!, moeder van 4 veulens, en daarna aan haar lot overgelaten en verwaarloost. K gun haar en mooi einde in de eeuwige weilanden. Verlost van haar ongemakken. Ze heeft het verdient.

Wendy

Heb je ook al eens vitex ( monikspeper ) gegeven voor/tegen de cushing ?