Cedric Coucke schreef op maandag 14 december 2009, 12:29:


met je eens, maar denk dat de racepaarden groep een van de moeilijkste is voor ze wijs te maken om een paard natuurlijk te houden.. Ken er een paar , nou ja ken niet maar eens mee gepraat, dat was niet echt succes, die mensen geven helemaal niks om hun paarden als je het mij vraagt. (misschien een uitzondering maja)

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 26 december 2009, 17:55:


Bedoel je hier een afkrabsel ofzo? kBen n ollander eej.


Dat ze er last van heeft is zeker, ik mag er nog niet eens aan prutsen...

Tenslotte : de korstjes zijn

Dat laatste ben ik t wel mee eens, ja...
Tot nu toe lijkt er niet zoveel veranderd dus diureticum helpt hier niet?
8 Januari komt er een osteopate die ook kinestesie en homeopatie doet. Ik heb hier nog geen ervaring mee...Wat doet zo iemand nu precies, kan ik hiermee nog wachten,1,5 week, het lijkt niet erger te worden ook...
Of zal ik toch aan mijn eigen DA vragen om een afkrabsel en bloedje te doen? Dat zou gelijk morgen al kunnen lijkt mij... Ik heb wel de neiging om toch alles te laten onderzoeken , maar ben ook weer bang dat de DA dingen voor gaat schrijven die de homeopatie weer "in de weg" zullen zitten?

Marlies Sanders schreef op zondag 27 december 2009, 10:46:


Wel ,voor het staal v/d korsten en bloedstaal bekend is zal de DA niet véél voorschrijven denk ik

Hoe worden ringen op de hoeven precies veroorzaakt? Is de witte lijn daar ook plaatselijk verbreed? Of juist versmald?
Of is de oorzaak de hoefwanduitgroei vanuit de kroonrand die tijdelijk een extra impuls door metabole oorzaak krijgt?
Zijn ringen altijd een signaal van metabole schommelingen? Gaan ze ALTIJD gepaard met een slechtere witte lijn?

Christel Provaas schreef op dinsdag 29 december 2009, 12:17:


Daar ben ik ook wel benieuwd naar...Mijn voormalige hoefsmid had het over de verandering in voedingstoestand en hier heb ik al eens wat over bevangeheid gelezen. Wel typisch dat het nu minder is sinds we op ijzerloos zijn overgegaan en dat ik heel goed de ring zie waar het ijzerloze begon.
Nog een cm dan is die er ook uit...

Christel Provaas schreef op dinsdag 29 december 2009, 12:17:


De ring die ontstaat bij het ontijzeren , met meer druk op de straal , lijkt mij juist niets met de witte lijn te maken te hebben , maar een dikkere hoefwand...
Maar de ring die onstaat door ontwormen , van gras naar hooi , en weer terug etc , ja das een goeie vraag!!

Gr Esther

van lennep schreef op dinsdag 29 december 2009, 12:31:


...
Ik lees het na en denk...
Misschien heeft het ontijzeren ook wel invloed op de witte lijn.
Kan me voorstellen door de betere doorbloeding alles wat steviger wordt , dus ook de witte lijn...
heh , iemand die dit kan verklaren?
En dan bedoel ik de vraag van Christel.

Gr Esther

van lennep schreef op dinsdag 29 december 2009, 12:43:
..

Ik bedoel ringvorming, los van het ontijzeren. Want dat je daardoor andere hoefgroei en dus eenmalig een ring krijgt, lijkt me logisch.

Ik heb altijd begrepen dat evenwijdig lopende ringen ontstaan door wijziging van voer, overgang van hooi naar gras etc.

Wijkende ringen dus richting hiel uitlopend ontstaan door hb.

Christel Provaas schreef op dinsdag 29 december 2009, 12:17:


Denk het eerste Christel. Mooi voorbeeld waar ik helaas geen foto van heb is een pony die kennissen van ons gekocht hadden.
Deze had echt de ene ring op de andere gestapeld. Ik heb daarna ook nooit meer zulke hoeven gezien maar misschien is hier wel op te Googlen of zo.
Denk dat onder het dikste gedeelte van de traumaring de witte lijn opgeblazen, dus wijkend is.
Dat zou betekenen dat zulke dieren dus vrijwel continu bevangen zijn, genezen, bevangen zijn, genezen.... Dit waren geen kleine ringetjes hoor... echt dikke ringen, op elkaar gestapeld. Zo zag het eruit.

Wil schreef op dinsdag 29 december 2009, 12:59:


Ik denk dat het beide kan zijn.
1e: traumaring zoals Wil beschrijft.
2e: ring door verandering van ondergrond en/of voeding, waarbij de hoefwand dikker of dunner wordt. Ik heb daar eens een artikel over gelezen, ben de auteur even kwijt. Die ging er van uit dat paarden in het wild niet altijd op eenzelfde ondergrond lopen. Bijv. ´s winters in de bergen en ´ s zomers in een veel natter, misschien zelfs moerassig gebied. In de winter is er dan meer slijtage en krijgt de hoefwand via de straal te ¨horen¨ dat hij dikker moet worden. In de zomer is er minder slijtage en werkt het dus andersom. Als je daarbij optelt dat de hoefwand er ca. een jaar over doet om helemaal te vernieuwen, zal het paard dus de volgende winter op de dikkere hoefwand lopen.

Els.

Wil schreef op dinsdag 29 december 2009, 12:59:


Ik vraag dit omdat er momenteel iets speelt wat ik niet kan verklaren.

Buck, 4 jaar ijzerloos, sinds september 2009 ordentelijk bekapt en 3 jaar krrachtvoerloos, zeer beperkt weiland, heeft een permanent verbrede witte lijn en altijd vage hb-verschijnselen, en flauwe reliëfringen op de hoeven. Sinds de magnesium eindelijk goed lopend op het harde.

Cadiz, sinds enkele maanden voor de tweede maal ontijzerd, krijgt een halve schep krrachtvoer, heeft ook ringen, je voelt het als je hand erover gaat. Toch is zijn witte lijn altijd dun geweest, ook in de ijzertijd, nooit tekenen van hb. Hij loopt gevoelig op het harde, maar is dan ook nog niet lang ijzervrij.

Ik vraag mij nu af of er bij hem toch ook iets metabools speelt -hoewel de wl zulks niet doet vermoeden- en ben om die reden aan het afbouwen naar nul krrachtvoer.
Kan het zo zijn dat de uitingsvorm verschilt, maar dat het wel over eenzelfde aandoening gaat? Dat in geval van metabole storingen bij het ene paard zeg maar de hoefwand zich milimetersgewijs opbolt/uitpuilt, en bij het andere voornamelijk de witte lijn zich verbreedt?
Of zijn het twee los van elkaar staande verschijnselen met elk een verschillende oorzaak?

Christel Provaas schreef op dinsdag 29 december 2009, 13:25:


Poeh..... vraag voor 'n expert denk ik. Logisch denkend zou ik zeggen dat het een de oorzaak is van het ander!
De witte lijn wordt breder door een ontstekingsreactie, als gevolg daarvan moet de hoefwand wijken... voor ons oog, omdat we erop kijken, wordt het dus 'boller'.
Volgens mij gebeurd het 1 toch niet zonder het andere?

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 29 december 2009, 13:15:


Helaas kon ik even geen echt goede foto vinden van wat ik nu bedoel.
Er zijn wel foto's van lichte traumaringen, tuurlijk. Maar niet zoals ik het indertijd gezien heb. Die waren echt mm. dik! Soort michelin-mannetje effekt.

Christel Provaas schreef op dinsdag 29 december 2009, 13:25:


Beantwoordt dit artikel je vraag?
http://www.appliedequinepodiatry.org/articles/WallGrowth.pdf