Christel Provaas schreef op dinsdag 22 december 2009, 7:34:


de ponys kijgen niet onbeperkt .want dan werden ze veel te dik ze krijgen 4 keer per dag . als ik het hooi week willen ze niet meer eten. Zodra ik de folder van het voer heb zal ik het opschrijven.
ik weet ook nog niet of ik het ga geven,ik ben nu ongeveereen week met magnesiumchelaat bezig daar wil ik eerst mee verder .
Ik krijg het alleen niet altijd naar binnen met geweekte grasbrok
ze zijn op dit moment niet erg dik je kan bij allebei de ribben voelen,maar er zit nog wel wat op de konthet zijn shetlanders dus zo dik.

Nelly Boot schreef op dinsdag 22 december 2009, 8:43:

Ik krijg de chelaat er ook haast niet in. Ik gaf magnesiumoxide, wat neutraal smaakt en dat ging wel naar binnen. Het effect was duidelijk: na 4 dagen een veel soepeler paard. Omdat chelaat beter opneembaar zou zijn ben ik daarnaar overgestapt. Gevolg: hij laat het staan. Nu is de dosering van de chelaat veel hoger dan van de oxide, dus dat zal ook meespelen. Chelaat is erg bitter. Ik ga dus weer terug naar de oxide, want om opgenomen te worden moet het atuurlijk wel naar binnen.

Christel Provaas schreef op dinsdag 22 december 2009, 7:34:


Waarom denken we niet eens een beetje onderbouwd na over wanneer de voedingswaarden van hooi te hoog zijn of we dit niet simpelweg kunnen verdunnen door hetzelfde hooi te mengen met stro? Dus de boel verdunnen?

Christel Provaas schreef op dinsdag 22 december 2009, 8:54:


bitter op zich is voor een paard niet het probleem
ik heb jarenlang emmersvol witlofwortels gevoerd
knauw daar maar een stukje van !

cindy altorf schreef op dinsdag 22 december 2009, 1:11:


Carmen liep hier na een dag of 2, 3 in de sneeuw precies een beetje korter dan anders. Moest goed kijken want het was bijna niet zichtbaar. Toen ik haar hoeven checkte bleek ze van voor ook enorme ijsballen te hebben. Met wat moeite heb ik die kunnen wegbeitelenen en de rest weggesmolten met mijn handen. Ik check haar nu tweedagelijks en ze heeft er geen last meer van gehad. Soms is er in één van de hoeven een begin van ijsvorming maar die krijg ik er met een krabbertje zo uit.
Onze vroeger (chronisch bevangen) shet had altijd opeenstapelingen van ijs en anders wel bollen harde modder onder haar hoeven. Veel uitkrabben maar. Heb wel eens ergens gehoor dat je er wat vaseline onder kan smeren dat het dan minder plakt inderdaad. Heb het zelf nooit geprobeerd.

Peter Donck schreef op dinsdag 22 december 2009, 9:38:


Dan zal iets anders het probleem zijn. Hij lust het iig niet en hij is niet de enige.

Ik heb ooit in een donkergrijs verleden de cursus hoefbekappen bij F&I gevolgd. Een tijdlang heb ik de hoeven ook op die manier bijgehouden.
Omdat ik met twee paarden op de duur toch wel erg van last van mijn rug begon te krijgen ben ik er echter sinds de zomer mee gestopt.
Wat ik nu doe is: iedere keer als we hebben gereden (ongeveer twee keer in de week per paard) even met de rasp erlangs. Als de hoeven aan de lange kant zijn moeten ze een stuk draven over de weg. Een mustangrol maak ik niet, ik haal alleen even de vijl langs de rand om het af te werken.

Het valt mij op dat de hoeven van allebei er een stuk beter uitzien dan toen ik ze nog bekapte. Met name de steunsels, die in het verleden nog al eens flink door wilden groeien blijven mooi op lengte. Ook de straal ziet er veel beter uit. Zijn er meer mensen die het zo doen en wat zijn jullie ervaringen?