Marlies Sanders schreef op maandag 21 december 2009, 12:52:


Je schrijft het grappig, maar het zal heus niet grappig bedoeld zijn. Wel een beetje een vreemde DA "knal spuit er in", maar niet exact uitleggen wat er nu precies scheelt???
Ik heb hier twee Friezen staan in de sneeuw. Goke is op haar achterbenen mokgevoelig, Jeen aan zijn voorbenen. Altijd wat korstjes te ontdekken, maar zeer minimaal. Wat ik regelmatig doe is "lucht" door de kwasten/vetlokken halen, door middel van een hele grove borstel. Ziet er een beetje uit als een haarborstel voor mensen, met van die pinnetjes en plastic dopjes aan het uiteinde. Vieze natte benen borstel ik dan een paar keer door, zodat vuil niet kan aankoeken of klonteren. Meer doe ik er niet aan. Nu zou je dat ook kunnen doen en dan een klein beetje vaseline smeren, dat verzacht en beschermt. Ik zou niets afscheren, helemaal niets. Het zit er namelijk niet voor niets, doorkammen zodat het schoon blijft, ook al zijn de haren vochtig. Van schoon water is nog nooit een ontsteking ontstaan, toch?

Anja Seijn schreef op maandag 21 december 2009, 17:18:


haja , grappig omschreven, was wel zo bedoeld, ja...
Maar intussen sta je wel weer even betoetert op je neus te kijken als je binnen 5 min geholpen bent en je staat daar met die zakjes in je handen, hoe ga ik die er dan weer in krijgen?
Natmaken en kammen heb ik al voorzichtig een beetje geprobeerd , is echt dierenmishandeling volgens Linda..
Heb er maar een dot tea tree zalf overheen gedaan zo kwaad als dat ging..
Misschien dat t straks dan wat zachter is..

Marlies Sanders schreef op maandag 21 december 2009, 18:00:


Hmmmmm ... ja .... ik was even vergeten dat het ook nog eens vriest, dus die natte kwasten zijn ijsklitten hé?
Ik heb ook ooit eens zo'n dierenarts gehad. Kwam een kleine shet chippen, moest van hem anders kwam hij niet enten. Ik wist toen nog helemaal van niets. Moest die man echt achterna rennen om nog een vraag te stellen, heb volgens mij het antwoord niet eens gehoord of gekregen. Hij was ook vreselijk ruw ... dus aju paraplu lompe hark! Nu heb ik wel een fijne dierenarts, maar die wordt soms een beetje lacherig als ik dan zeg "nu je er toch bent ......" en dan komt er een hele riedel vragen van mijn kant. Zo vaak komen ze niet hoor, alleen in het begin met die Spanjaarden en ja ... dan vraag ik ze gelijk het hemd van het lijf

Marlies Sanders schreef op maandag 21 december 2009, 12:52:


Hallo Marlies,
Ik heb ooit bij een paard van mij gezien dat een hoefzweer uitbrak IN DE KOOTHOLTE. Dus dat kan wel. Zag er echt anders uit dan mok, de wond was een rechte lijn en niet van die kleine ronde plekken zoals je bij mok ziet.

Mocht dit inderdaad zo zijn dan zou de dikte van het been nu weg moeten zijn, want de hoefzweer is uitgebroken.

Arabesk schreef op zondag 20 december 2009, 21:51:


de ponys worden door mijn man bekapt ,op de wijze van het boek natuurlijk bekappen.Nadat we eerst een bekapper hebben laten komen die alles netjes heeft voorgedaan,en waar we ook op terug kunnen vallen.
We hebben vandaag de uitslag van de dierenarts van het bloedonderzoek gekregen.Beide ponys insulineresistent,volgens onze vee arts op hooi wat ze dus al krijgen en er schijnt speciaal voer te zijn waar goede resultaten mee worden behaalt, hier moet ik de folder nog van halen.Ik was al begonnen met magnesium daar ga ik ook gewoon mee door . en ook zei ze veel wandelen dat moet je dan wel op bouwen.
Nelly

Coralie schreef op maandag 21 december 2009, 20:14:


Ah dus dat was nog niet zon gekke gedachte dan. Er zit ook zo veel rommel in een x , dat zou toch al eerder opgevallen moeten zijn als het mok was leek mij, heb die voeten haast elke dag wel bekeken deze week
Het is nu idd al minder dik maar kan er nog niet naar wijzen of ze gaat al uit de weg...
Ik hoop dat ze morgen wat toegankelijker is dat ik t schoon kan maken, dan kan je ook wat zien he...

vagebond schreef op zaterdag 19 december 2009, 20:13:


nou alhier wordt dat witte poeder tijdens het lopen door de wei een ijklomp onder de hoef, waardoor de shetlander met ex hoefbevangen hoefjes op een soort ijsballen loopt, zo zielig, nog tips iemand? misschien iets onder de hoef smeren zodat het ijs niet plakt? het ging net zo goed, nu beweegt hij deze week nauwelijks meer. tijdens wandelingfen over de weg/berm gebeurd hetzelfde en moet ik elke 10 meter zn hoefjes uitkrabben anders loopt hij geen stap meer..........

Nelly Boot schreef op maandag 21 december 2009, 22:12:


Ik ben heel benieuwd naar dat speciale voer! Insulineresistentie wordt doorgaans behandeld met 'minder'. Magnesium en chroom zijn middelen die daadwerkelijk de bloedsuikerstofwisseling kunnen beinvloeden, maar dat is geen voer.
Als ze i.r. zijn geraakt van je hooi, dan zit er niet anders op dan het te weken en spoelen (makkelijker gezegd dan gedaan met de vorst) om de suikers eruit te halen, of anders ander hooi te kopen, dat duidelijk armer is.
Krijgen de ponies onbeperkt hooi? zijn ze erg dik?

Christel Provaas schreef op dinsdag 22 december 2009, 7:34:


de ponys kijgen niet onbeperkt .want dan werden ze veel te dik ze krijgen 4 keer per dag . als ik het hooi week willen ze niet meer eten. Zodra ik de folder van het voer heb zal ik het opschrijven.
ik weet ook nog niet of ik het ga geven,ik ben nu ongeveereen week met magnesiumchelaat bezig daar wil ik eerst mee verder .
Ik krijg het alleen niet altijd naar binnen met geweekte grasbrok
ze zijn op dit moment niet erg dik je kan bij allebei de ribben voelen,maar er zit nog wel wat op de konthet zijn shetlanders dus zo dik.

Nelly Boot schreef op dinsdag 22 december 2009, 8:43:

Ik krijg de chelaat er ook haast niet in. Ik gaf magnesiumoxide, wat neutraal smaakt en dat ging wel naar binnen. Het effect was duidelijk: na 4 dagen een veel soepeler paard. Omdat chelaat beter opneembaar zou zijn ben ik daarnaar overgestapt. Gevolg: hij laat het staan. Nu is de dosering van de chelaat veel hoger dan van de oxide, dus dat zal ook meespelen. Chelaat is erg bitter. Ik ga dus weer terug naar de oxide, want om opgenomen te worden moet het atuurlijk wel naar binnen.

Christel Provaas schreef op dinsdag 22 december 2009, 7:34:


Waarom denken we niet eens een beetje onderbouwd na over wanneer de voedingswaarden van hooi te hoog zijn of we dit niet simpelweg kunnen verdunnen door hetzelfde hooi te mengen met stro? Dus de boel verdunnen?

Christel Provaas schreef op dinsdag 22 december 2009, 8:54:


bitter op zich is voor een paard niet het probleem
ik heb jarenlang emmersvol witlofwortels gevoerd
knauw daar maar een stukje van !

cindy altorf schreef op dinsdag 22 december 2009, 1:11:


Carmen liep hier na een dag of 2, 3 in de sneeuw precies een beetje korter dan anders. Moest goed kijken want het was bijna niet zichtbaar. Toen ik haar hoeven checkte bleek ze van voor ook enorme ijsballen te hebben. Met wat moeite heb ik die kunnen wegbeitelenen en de rest weggesmolten met mijn handen. Ik check haar nu tweedagelijks en ze heeft er geen last meer van gehad. Soms is er in één van de hoeven een begin van ijsvorming maar die krijg ik er met een krabbertje zo uit.
Onze vroeger (chronisch bevangen) shet had altijd opeenstapelingen van ijs en anders wel bollen harde modder onder haar hoeven. Veel uitkrabben maar. Heb wel eens ergens gehoor dat je er wat vaseline onder kan smeren dat het dan minder plakt inderdaad. Heb het zelf nooit geprobeerd.

Peter Donck schreef op dinsdag 22 december 2009, 9:38:


Dan zal iets anders het probleem zijn. Hij lust het iig niet en hij is niet de enige.

Ik heb ooit in een donkergrijs verleden de cursus hoefbekappen bij F&I gevolgd. Een tijdlang heb ik de hoeven ook op die manier bijgehouden.
Omdat ik met twee paarden op de duur toch wel erg van last van mijn rug begon te krijgen ben ik er echter sinds de zomer mee gestopt.
Wat ik nu doe is: iedere keer als we hebben gereden (ongeveer twee keer in de week per paard) even met de rasp erlangs. Als de hoeven aan de lange kant zijn moeten ze een stuk draven over de weg. Een mustangrol maak ik niet, ik haal alleen even de vijl langs de rand om het af te werken.

Het valt mij op dat de hoeven van allebei er een stuk beter uitzien dan toen ik ze nog bekapte. Met name de steunsels, die in het verleden nog al eens flink door wilden groeien blijven mooi op lengte. Ook de straal ziet er veel beter uit. Zijn er meer mensen die het zo doen en wat zijn jullie ervaringen?