Spirithorses schreef :Wij zien

Naja,10 is overdreven, ik denk eerder een stuk of 6 á 8 bij Holly maar dan nóg is het veel. Bij haar was het duidelijk van het herstellen en opruimen van oude troep in de voeten. Ze was 15 toen ze bij ons kwam en stond al vanaf haar 2e jaar op ijzers. Ze is nu 20 en heeft nog zelden een hoefzweer overigens. Zij loopt nooit op hoefschoenen want ze kan haar voeten niet goed meer geven door allerlei dingen in het verleden. Zij maakt trouwens ook geen lange ritten meer (zit tegen haar pensioen aan).

Groet, Pien

joop schreef :


Ja, zo lijkt het wel. Er hoeft niet eens direct een gaatje zichtbaar te zijn, een kneuzing van een steen kan al voldoende zijn. Lijkt mij sterk dat een steen echt dóór een zool heengaat, dan zou je dat echt wel merken en kan het paard geen stap meer verzetten. Nou lekker, sta je daar dan, tig km van huis

Spirithorses schreef op maandag 14 december 2009, 11:19:


Beschadiging kan dan zijn: met perforatie van de zool of zonder, bv er ontstaat een hematoom in de hoef, hetgeen dan weer tot hoefzweer kan leiden. Interessant te weten dat jullie dus meestal een andere oorzaak zien dan ik hier. Ik zie bijna altijd zwelling in het been niet lang voor openbreken aan de kroonrand. Mooi dat jullie de hoefzweren nu dus weten te voorkomen.

Spirithorses schreef op maandag 14 december 2009, 11:32:


Een minigaatje doet misschien helemaal geen pijn tot de infectie druk begint uit te oefenen in de hoef

joop schreef op maandag 14 december 2009, 11:39:


Tja, ook door schade en schande he
Veel praktijkervaring helaas, door al die hoefzweren. Niemand maakt mij meer wijs dat paarden met een (niet goed rijdende) ruiter op hun rug in door mensen bepaalde tempo's dagenlang en kilometers lang over uitsluitend harde stenige ondergrond kunnen zonder daar de gevolgen van te moeten dragen.

Al die verhalen van endurance rijders die blootsvoets 200 km reden zijn verhalen waarbij de paarden ook afwisselend op zachte ondergrond konden lopen.

100 km ja, 200 ook. Maar blootsvoets 3 keer per week meer dan 100 km over uitsluitend harde ondergrond zoals hier is niet te doen. Tenzij je geen rekening met je paard houdt of dingen niet (wilt) zien.

Ik ben in deze uitspraken ook wat harder geworden nu.
Vroeger zou ik dat nooit beweerd hebben maar nu hebben we zelf voldoende praktijkervaring om dit te kunnen stellen.

Overigens dragen onze paarden geen hoefschoenen op een simpel buitenritje van een uurtje. Ik gebruik ze nog steeds liever niet dan wel omdat het aan- en uitdoen bij 10 lespaarden een heel gedoe is hoor..

groet, Pien

Hi,

Ik keek vandaag op Fran Jurga's hoof blog en er was een discussie over de straal en hoe die zou moeten zijn.
Veel racepaarden hebben een gevoelige straal en de hoefsmeden smeren er maar vanalles aan van animalintex,iodium, tot formaldehyde(cancerogeen).Gewoon niet te schatten en erg bedroevend.Ik kon het niet nalaten van een post te plaatsen en ze te zeggen dat ze van de straal af moeten blijven en eerst hun paarden leren paard te zijn!

Zulke momenten maken me echt triestig!!!

Gr.Cedric

joop schreef op maandag 14 december 2009, 11:40:


Ik ben zojuist trouwens iets vergeten te vermelden bij de kenmerken wanneer je weet dat het moment daar is om de zweer open te gaan snijden:

"Paard geeft dat moment vrij duidelijk aan; vaak hebben ze koorts, leunen uitsluitend op de toon van de aangedane voet en zijn niet meer tot beweging te motiveren. "

Daar hoort nog bij dat je ook pulsaties kunt voelen in de kootholte. Dan weer je dat de zweer rijp is. Zo doen wij dat hier tenminste. Bij 8 van de 10 hoefzweren is dat zeer duidelijk te voelen.

Groet, Pien