joop schreef :

Als je op het juiste moment een hoefzweer opensnijdt kun je voorkomen dat het paard onnodig lang pijn lijdt. Wij snijden dus meestal wel een een hoefzweer. Paard geeft dat moment vrij duidelijk aan; vaak hebben ze koorts, leunen uitsluitend op de toon van de aangedane voet en zijn niet meer tot beweging te motiveren. Zolang het paard nog loopt en de voet enigszins belast is de zweer meestal nog niet rijp om opengesneden te worden. Het is overigens wel onze ervaring dat zweren die bij de kroonrand naar buiten komen minder pijnlijk zijn dan zweren aan de onderkant van de voet. Snijden doen we dan ook alleen maar aan de onderkant van de hoef.

Wij graven geen gaten in de zool. Met behulp van een visiteertang heb je de plek zó gevonden, mesje erop en páts....Het is dan een klein gaatje.
In de dagen erna eens per dag de voet weken in een hoefzak met Badedas houdt de boel goed schoon. Het gaatje mag best een paar dagen openblijven zodat de nog aanwezige pus eruit kan stromen, dat is zelfs goed en als de pus eruit komt is er direct al verlichting. Binnen een dag of twee loopt het paard dan weer bijna als normaal. Maar er is wel een wondje dus de voet is dan nog niet genezen!

Qua genezingsproces maakt het echt niet veel uit of je gesneden hebt of het spontaan hebt laten doorbreken. In beide gevallen is er een klein gaatje in de zool, en binnen een paar dagen/week ontstaat er van binnenuit alweer een vlies over het gaatje. De zool blijft dan wel nog een tijdje kwetsbaar maar dat was-ie ook als de zweer spontaan opengebarsten zou zijn dus je zult in de weken daarna rekening moeten houden met het paard en eventueel hoefschoenen aandoen om de zool te ontlasten want er zit wel een beschadiging in de zool.

Je kunt maar beter wel hebben dat de zweer openbarst of opengesneden wordt want dan kan de pus eruit komen en de voet genezen. Gebeurt dat niet dan kan het echt gaan sluimeren. Het paard lijkt dan wel weer beter te gaan lopen maar de zweer komt weer terug en blijft aanzeumeren totdat-ie een keer goed opengebroken is.

Eén keer hier maar een dik been meegemaakt, dat paard had een einschuss gekregen na een hoefzweer. Vooer de rest nooit dikke benen meegemaakt en toch al heel wat hoefzweren voor onze kiezen gekregen.

Groet, Pien

Martina schreef op maandag 14 december 2009, 10:18:


De zweer bepaalt zelf zijn weg, daar kun je in normale gevallen geen invloed op uitoefenen. Als ie bovenin de hoef zit komt-ie er aan de kroonrand uit. Het is dus niet mogelijk aan de onderkant van de voet te snijden om de kroonrand te willen sparen want je snijdt vrij oppervlakkig. Zo diep kom je niet en dat mag ook niet de bedoeling zijn.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 14 december 2009, 10:55:


Weet je dat ik nog nooit een hoefzweer via de zool heb zien openbarsten? Dat moet wel bijzonder pijnlijk zijn. Of is er dan al een beschadiging in de zool, de hoefzweer ontstaan door bv in een scherp voorwerp trappen, zo'n gaatje zie je misschien gemakkelijk over het hoofd, het sluit en hop: de infectie is daar. Ik weet niet of dit zo is. Ik kan me voorstellen dat er voor de hoefzweren afhankelijk van de oorzaak verschillende manieren van behandelen mogelijk zijn. Ik heb meestal te maken met hoefzweren na hoefbevangenheid of na verwaarlozing door gebrek aan bekappen of ijzerbeslag.

joop schreef :

Naja, misschien dat er een verschil is in oorzaak. Wij zien hier zelden hoefzweren openbarsten aan de toon, maar áls we dit zien zijn de symptomen redelijk onopgemerkt gebleven en is er ineens een verticale barst in de hoefwand. Holly heeft er zo wel al 10 gehad en altijd liep ze daarvoor heel normaal. Voel ik me altijd schuldig achteraf, dat ik niks gemekrt heb.

De hoefzweren die wij zien zijn in 99 % van de gevallen door stenige ondergrond dus inderdaad door beschadiging van buitenaf. Ook zoals bij jouw paarden meestal bij paarden die niet zo'n goede voeten hadden door mailtraitement (prachtig woord) in het verleden.
Toch komt het ook nog wel eens voor bij paarden die we al heel lang hebben. Dat is voor ons een reden geweest om een aantal van onze eigen paarden op de langere zware ritten preventief hoefschoenen te laten dragen. Dit jaar niet één hoefzweer gehad bij onze lespaarden en dat zegt toch wel wat.

Groet, Pien

Spirithorses schreef :Wij zien

Naja,10 is overdreven, ik denk eerder een stuk of 6 á 8 bij Holly maar dan nóg is het veel. Bij haar was het duidelijk van het herstellen en opruimen van oude troep in de voeten. Ze was 15 toen ze bij ons kwam en stond al vanaf haar 2e jaar op ijzers. Ze is nu 20 en heeft nog zelden een hoefzweer overigens. Zij loopt nooit op hoefschoenen want ze kan haar voeten niet goed meer geven door allerlei dingen in het verleden. Zij maakt trouwens ook geen lange ritten meer (zit tegen haar pensioen aan).

Groet, Pien

joop schreef :


Ja, zo lijkt het wel. Er hoeft niet eens direct een gaatje zichtbaar te zijn, een kneuzing van een steen kan al voldoende zijn. Lijkt mij sterk dat een steen echt dóór een zool heengaat, dan zou je dat echt wel merken en kan het paard geen stap meer verzetten. Nou lekker, sta je daar dan, tig km van huis

Spirithorses schreef op maandag 14 december 2009, 11:19:


Beschadiging kan dan zijn: met perforatie van de zool of zonder, bv er ontstaat een hematoom in de hoef, hetgeen dan weer tot hoefzweer kan leiden. Interessant te weten dat jullie dus meestal een andere oorzaak zien dan ik hier. Ik zie bijna altijd zwelling in het been niet lang voor openbreken aan de kroonrand. Mooi dat jullie de hoefzweren nu dus weten te voorkomen.

Spirithorses schreef op maandag 14 december 2009, 11:32:


Een minigaatje doet misschien helemaal geen pijn tot de infectie druk begint uit te oefenen in de hoef

joop schreef op maandag 14 december 2009, 11:39:


Tja, ook door schade en schande he
Veel praktijkervaring helaas, door al die hoefzweren. Niemand maakt mij meer wijs dat paarden met een (niet goed rijdende) ruiter op hun rug in door mensen bepaalde tempo's dagenlang en kilometers lang over uitsluitend harde stenige ondergrond kunnen zonder daar de gevolgen van te moeten dragen.

Al die verhalen van endurance rijders die blootsvoets 200 km reden zijn verhalen waarbij de paarden ook afwisselend op zachte ondergrond konden lopen.

100 km ja, 200 ook. Maar blootsvoets 3 keer per week meer dan 100 km over uitsluitend harde ondergrond zoals hier is niet te doen. Tenzij je geen rekening met je paard houdt of dingen niet (wilt) zien.

Ik ben in deze uitspraken ook wat harder geworden nu.
Vroeger zou ik dat nooit beweerd hebben maar nu hebben we zelf voldoende praktijkervaring om dit te kunnen stellen.

Overigens dragen onze paarden geen hoefschoenen op een simpel buitenritje van een uurtje. Ik gebruik ze nog steeds liever niet dan wel omdat het aan- en uitdoen bij 10 lespaarden een heel gedoe is hoor..

groet, Pien

Hi,

Ik keek vandaag op Fran Jurga's hoof blog en er was een discussie over de straal en hoe die zou moeten zijn.
Veel racepaarden hebben een gevoelige straal en de hoefsmeden smeren er maar vanalles aan van animalintex,iodium, tot formaldehyde(cancerogeen).Gewoon niet te schatten en erg bedroevend.Ik kon het niet nalaten van een post te plaatsen en ze te zeggen dat ze van de straal af moeten blijven en eerst hun paarden leren paard te zijn!

Zulke momenten maken me echt triestig!!!

Gr.Cedric

joop schreef op maandag 14 december 2009, 11:40:


Ik ben zojuist trouwens iets vergeten te vermelden bij de kenmerken wanneer je weet dat het moment daar is om de zweer open te gaan snijden:

"Paard geeft dat moment vrij duidelijk aan; vaak hebben ze koorts, leunen uitsluitend op de toon van de aangedane voet en zijn niet meer tot beweging te motiveren. "

Daar hoort nog bij dat je ook pulsaties kunt voelen in de kootholte. Dan weer je dat de zweer rijp is. Zo doen wij dat hier tenminste. Bij 8 van de 10 hoefzweren is dat zeer duidelijk te voelen.

Groet, Pien