Cedric Coucke schreef op woensdag 4 november 2009, 15:37:


Die concaviteit houden ze wel als ze voordurend op zand staan?
Flinke bult zand in je stal gooien zou ik dan zeggen!
Met mesten vrij gemakkelijk , en de natte plekken schep je er uit , gooit die op een bult buiten [ en dan wachten op regen , dat kan wel eens wat langer duren daar denk ik....] zodat die weer schoon word op den duur , en dan kun je dat zand weer gebruiken om de kale plekken op te hogen...
Ik ga dat ook doen in de stal , niet in de inloopstal .
De stal is wel altijd open , maar ik wil ook graag dat ze op het beton lopen bij mij . Zodra we hier de mestbak vol genoeg hebben om de loonwerker voor alle klusjes tegelijk te laten komen , in een keer.

Gr Esther

Clara van der Horst schreef op woensdag 4 november 2009, 14:49:


Toch is er wel verschil tussen de methodes onderling, verschil dat cruciaal kan zijn. Wat voor het ene paard werkt, kan voor het andere niet werken. Er leiden meerdere wegen naar Rome.
Recent heb ik ervaren dat mijn Andalusier Cadiz wél blootsvoets kan. Ik heb het in het verleden ruim een jaar geprobeerd en hij bleef gevoelig (topic 'Biechtstoel').
Waarom het nu wel lukt, heeft te maken met ingrijpender bekappen, het paard duidelijk op de rails zetten, i.c. straal bijsnijden, zool iets uithollen en hielen gelijkzetten zonder de zool te volgen.
Ik vind het advies 'haal er een ervaren bekapper bij als het niet naar je zin gaat' dan ook zeer reëel.

Christel Provaas schreef op woensdag 4 november 2009, 15:58:


Goed dat je nog schrijft;

Want je vorige zin vind ik gevaarlijk voor minder ervaren NB ers;
i.c. straal

Het is maar dat we geen 2e Ivanho krijgen hé.
Maar het geeft ook goed weer, waar "te voorzichtig" toe kan lijden

Om terug te komen op de dvd's van Ramey;
als je op zijn website alle articelen leest, zie je ook dat hij in de jaren van inzichten veranderd is. Alhoewel, het zijn vaak meer aanvullingen op de standaard procedure. De basis is ongewijzigd.
Kijk ik naar me zelf; eerst voorzichtig onhandig- later gaat het vanzelf- weer verder, durf je zelfs de grens te zoeken en past nieuwe inzichten en methoden toe. Je weet wat je moet zien.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op woensdag 4 november 2009, 19:10:

Het was 'de ervaren bekapper' die ik erop los liet. Zo'n revolutie ga ik zelf niet aan.


Leiden. Klopt.

Ik blijf erbij dat de verantwoordelijkheid voor de zelfbekapper behoorlijk groot is wanneer de hoeven sluimerend ontsporen, of wanneer je er blind van uitgaat dat ze probleemloos zijn en dat het allemaal zo'n vaart niet zal lopen. Het gebeurt onder je handen en onder je ogen. (De mijne dan, maar het zal best dat ik daarin niet kritisch genoeg ben).

Buck, altijd acceptabel gevoelig op het harde maar verder tamelijk probleemloos, is nl ook onder handen genomen en daar bleek nog pittig wat verbetering in te zitten. Voor het eerst sinds de ontijzering -4 jaar of zoiets geleden- zet hij zijn voeten met kracht neer en is ook de draf op het harde verend te noemen.

Christel Provaas schreef op woensdag 4 november 2009, 20:39:


Hé interessant Christel!
t Vervelende met professionele bekappers is, net als met DA's, dat ze toch vaak een andere visie hebben als de vorige die je om raad vroeg...
(Nog afgezien van de ontwikkelingen binnen NB, zoals in de forumberichten over de DVD van Ramey al werd opgemerkt.)

Dus jouw professional deed de straal bijsnijden, de zool iets uithollen, en de hielen gelijk zetten ongeacht de zool?
De verbetering van Buck is daar ook aan te danken?
Heb je misschien foto's gemaakt?
Coralie