Peter Donck schreef op vrijdag 2 januari 2009, 22:07:
> Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 2 januari 2009, 21:18:
>
>> Ergens tussenin ligt dus wat we samen doen. Als de hoeven
> en leg al wat je van haar hebt geleerd in haar nageslacht
> wedden dat het wél lukt
> en zonder intensief trainingsschema waar je zelf tuureluut van
> wordt....
Hier idem:
Stef, 20 jaar, 15 jaar ijzers gehad, nóóit problemen.
Holly, 19 jaar, 14 jaar ijzers gehad, gewoon géén sterke voeten. Maggio, 16 jaar, 14 jaar ijzers gehad, liep al na een maand of twee probleemloos mee op de buitenritten. Amie, 11 jaar, nooit ijzers gehad, altijd gevoelig. Ze leven allemaal in dezelfde omstandigheden.
Overigens, @ Frans: Het is niet zo dat de bijgevoerde paarden slechtere voeten hebben. Je weet dat wij afgelopen zomer veel hoefzweren gehad hebben door een waarschijnlijk tekort in de bodem van onze weide. Het hield op toen we gingen bijvoeren.
Je doet je best, je creëert een mooie plek, leuke ondergronden, je 'traint' de hoeven, je biedt iets aan en hoopt dat het paard gebruik zal maken van zijn zelfherstellend vermogen. Soms lukt dat niet. Dat kan gebeuren. Daarvoor hebben we hoefschoenen, ook al zijn die ook niet altijd ideaal. Het alternatief is niet meer rijden.
Nathalie, ik begrijp je noodsprong met Lolita. Ik veroordeel niks, het is nou eenmaal vreselijk als je je paard maar gevoelig blíjft houden.
Groet, Pien
Hoeven
