vagebond schreef op dinsdag 23 december 2008, 14:07:


Hoi Ingrid,

Toch zijn mijn shetjes zijn bokhoefjes heel gewone hoefjes geworden.
Maar ik heb dan ook telkens zodra er ruimte was de hoefwand rondom gelijk gemaakt aan de zool.
Dus soms week niet en dan weer twee keer per week bijvoorbeeld.
Nooit geprobeerd de hoefjes voor het oog recht te vijlen zoals de traditionele hoefsmid doet en ook gedaan heeft in het verleden bij deze pony.
Het mooie was dat de hoef zichzelf in de juiste stand vervormd door alleen maar de vijl gelijk rondom de wand te vijlen ZONDER te vijlen aan de zool.
In het begin was de binnenhoefwand dunner dan de buitenhoefwand.
Na tijdje werden ze hetzelfde.
Zo'ook veranderde de straal van een miezerig dun friemeltje tot een prachtige dikke driehoek die keihard is geworden.
De straal was met de scheve hoefjes zo dun geworden door ruimtegebrek en de scheefheid van de vorm van de hoef.
Er was een zool ontstaan die aan de binnenkant overwoekerd was door steunsel en dat kwam doordat de binnenkant nooit werd gevijld want die was toch al kort!!.
De buitenkant van de zool werd altijd wweggevijld om te corigeren en daar kon de smid haast niets meer afhalen of het bloede.
Hij vertelde toen dertijd dat het alleen met speciale ijzertjes te veranderen was en ik ben daar nooit aan begonnen omdat het dier toch verder niets hoefde te doen dan lekker vrij rondlopen met zijn broertje.

Groet Conny

stumperd schreef op dinsdag 23 december 2008, 23:46:


Vergeet te vertellen dat deze pony de hele dag beschikt over een vrij natte zandbak en een verhard stuk waar ik hem bijna altijd zie rondhobbelen,
ik voer ze daar ook.
Ze slijten de hoeven nu op de juiste manier door het op de goede manier neerzetten van hun voeten.
Ben nu zelf 7 jaar bezig en de overgangstijd was per paard/pony ongeveer half jaar tot een jaar dat ik er behoorlijk veel werk aan had.
Het valt mij nu op dat ze zelfslijtingsvermogen hebben door de natuurlijke manier van het neezetten van de voeten en dat ze keihard zijn!

Conny

Sinds 2 maanden zijn wij de troste eigenaars van een 11 jarige draversmerrie, deze meid heeft zeker al 7 jaar geen ijzers opgehad, 24/7 buiten gestaan en dus winterhard. Parelli beleerd dus..... toppie, ze is superlief, betrouwbaar enz. Bij de vorige eigenaren werd ze bekapt door een natuurlijk bekapper(uiteraard) en wij hebben dezelfde bekapper gehouden, die kent haar het beste.
Nu zien haar hoeven er mooi uit, maar.....wij hebben het idee dat ze erg zacht zijn, als we gereden hebben zitten er altijd een paar inimini steentjes in de witte rand die er lastig uit gaan, ze heeft ook al 2x een kleine bloeduitstorting onderop gehad, de hoefsmit vertelde ons dat wij meer vragen van dit paardje dan haar vorige eigenaars dus dat we even 3 weken niet mochten draven op de weg, alleen stap.( is nu 3 weken geleden dat hij kwam)
ze gaat ongeveer 5 keer per week aan de wandel, les, bos in.
Ze staat natuurlijk altijd buiten, op de wei, zijn gedeeltes blubberig maar het meeste is echt prima te doen, blijven de hoeven daar zacht van?
Het is nu zo vreselijk blubberig op de meeste ruiterpaden, ze wil ook zelf op het harde lopen, maar bloeduitstortingen krijgen is niet de bedoeling toch?
groetjes

sassie schreef op woensdag 24 december 2008, 8:50:


Was dat niet de draver die een paar maanden terug werd aangeboden op pn?Veel geluk met je nieuwe paardje!
grtjs linda