Hoi,

Na al mijn negatieve perikelen rond het topic "stalpaard" (ander forum) wil ik iets positiefs schrijven.
Intussen staat onze merrie bijna 1 jaar (eind juli) zonder ijzers, en onze ruin een dik half jaar. Ze worden nog steeds niet NB (echtgenoot wil er nog steeds niet aan), maar het gaat goed tot redelijk goed. Onze merrie heeft nauwelijk nog last, tenzij van keien, over straat draaft ze rustig door. Onze ruin loopt nog gevoelig op ruwe straat. Maar voor onze wandelingen is het is het prima te doen.

Een vriendin met een (nu) 5-jarige wilde vorig najaar haar paardje op ijzers zetten omdat ze zeeer gevoelig liep, zelfs op een vlakke straat. 't Was echt ook wel zielig om te zien. Ik had haar aangeraden om op zijn minst te wachten tot de zomer en haar uitgelegd dat dat paard tot hiertoe alleen maar in de wei had gestaan en dus niet gewoon was om op harde ondergrond te lopen. Het paard stond korte tijd later zowieso op rust (lees gewoon buiten) wegens een ontsteking thv het been en ijzers waren voorlopig geen onderwerp meer.

In 't voorjaar zijn we samen voor 't eerst terug gaan wandelen met onze paarden en haar paardje loopt het beste van de 3. Heeft het minste last (mss omdat er nooit ijzers onder gestaan hebben?). En die hoeven zien ook er het beste uit van onze drie beestjes.
Mijn vriendin is hierover erg te spreken en bedankt ons omdat we hadden aangeraden om "nog" wat langer te wachten.

Zo, da wast, Lena