Ja bloedsuiker niveau was normaal, iets verhoogd maar gezien haar leeftijd normaal. Geen insulineresistentie en geen suikerziekte (laatste wisten we wel want urine is normaal en ruikt normaal). Er is ook urinemonster genomen en die was ook goed.
De laminix wordt vanaf nu gehalveerd naar 30 gram. Dat is veilig omdat de knoflook die je geeft zo weinig is dat er geen schade toegebracht wordt (overdaad schaadt). In knoflook zit wel zwavel wat juist wel heel goed is. Maar zo veel knoflook zit er niet in (anders zou ze het ook niet opgegeten hebben).
De werking van basilicum en oregano heeft geen positief effect op de hoefbevangenheid (ook geen negatief effect overigens) maar wordt wel vaker gegeven aan oudere paarden, is goed voor weerstand en luchtwegen enzo. Maargoed, m.i. heeft dit absoluut geen toegevoegde waarde hoewel ze het wel lekker vind. We hebben het toevallig in de tuin staan en we moeten echt het hekje niet openlaten want ze vreet alles kaal!! lol
Paardebloem, Brandnetel en Selderie hebben alle drie dezelfde zuiverende werking (zie bleekselderij verhaal).
De werking van rozenbottel weet ik niet. Ik weet wel dat er suiker in zit, en vraag mee eigenlijk ook af waarom het in de mix zit.

Maar nogmaals overdaad schaadt, dat is met bijna alles zo. Al met al hebben wij haar deze periode 2 x 30 gram gegeven. Komende week doen we nog ff 30 gram per dag en daarna stoppen we weer. Paardenbloemen en brandnetel staan ook in haar wei dan moet ze daar maar een beetje meer van knabbelen..

Arno8 schreef op woensdag 28 mei 2008, 22:47:


Dat was topic: Nr:102511*

Ligt eraan wat voor breuk en aan welke...

Horse anatomy:

In horse anatomy, the term sesamoid bone usually refers to the two sesamoid bones found at the back of the fetlock or metacarpophalangeal/metatarsophalangeal joints in both hindlimbs and forelimbs. Strictly these should be termed the proximal sesamoid bones whereas the navicular bone should be referred to as the distal sesamoid bone. The patella is also a form of sesamoid bone in the horse.

Ook interessant:

http://www.wiwfarm.com/sesamoid_injuries.htm

En uit:

http://www.dapmoergestel.nl/artikelen/images/HS25Gewrichtsmuis.pdf

Tot slot is het goed nog even stil te staan
bij een ander fragment dat zichtbaar kan
zijn op de röntgenfoto’s van de kogel. Dat
is het fragment aan de sesambenen.
Sommige mensen noemen dit abusievelijk
gewrichtsmuis of chip, maar dit is een
echte fractuur. Trauma en overbelasting
zijn meestal de oorzaak van deze frag-
menten. Ze kunnen onder aan de basis
zitten, achterop of – en dat is de meest
voorkomende – aan de kop van het
sesambeen, de zogenaamde apex-fractuur.
Dit soort fragmenten zijn niet acceptabel,
maar kunnen wel vaak door middel
van een artroscopie verwijderd worden.
Na een voldoende lange herstelperiode
zijn dit soort paarden meestal wel weer
‘acceptabel’, mits klinisch gezond
natuurlijk. Zoals gezegd is deze materie
nogal complex. Grondig onderzoek
door een dierenarts zal moeten uitwijzen
of een paard met een gewrichtsmuis
geschikt is voor het doel waarvoor hij
is gekocht. <

Opvallend weer hoe weinig er op NL sites te vinden is...

chantalleke schreef op vrijdag 30 mei 2008, 13:57:


Gelukkig! Dat is alweer een zorg minder, maar dan wordt de hoefbevangenheid dus door iets anders veroorzaakt. Je noemt smog als mogelijke oorzaak, maar ik vraag me eerlijk gezegd af of uitlaatgassen en andere rommel die in de lucht zit veroorzaker van hoefbevangenheid kunnen zijn. Maar wie weet...


Dat klopt helaas niet helemaal. Ik ken een paard dat dól was op knoflook, gewoon gedroogd uit een zakkie.

Arabesk schreef op donderdag 29 mei 2008, 8:33:


Een goede natuurlijk bekapper laten komen????

Groet Bianca

margaretha schreef op donderdag 29 mei 2008, 9:50:


Olly heeft géén probleem op zand of gras, maar draafd wel verkort op het asfalt en voeld dan ook alle kleine steentjes. In het grove grind loopt hij dan weer heel gemakkelijk.
Één van de friesen moet ik wel altijd de stralen gelijk houden met de hoefwand als ik die bij de hielen weer eens iets meer heb moeten inkorten en die is al bijna 2 jaar van de IJzers.
Die heeft overigens ook nooit problemen met zachte ondergrond gehad.
Het moet absoluut zeldzaam zijn en eigelijk te gek voor woorden, dat een paard niet zou kunnen "paard" zijn zonder IJzers


Nils en Olly

Wil schreef op woensdag 28 mei 2008, 23:31:



Dan is het niet hard Wil, maar taai
En juist dat soort hoorn veroorzaakt (volgens mij) eendesnavel-hoeven en overgroeide steunsels bij verwaarlozing.


Nils en Olly

chantalleke schreef op vrijdag 30 mei 2008, 13:43:



Dat vind ik een interessante; welke spoorelementen nog meer als ijzer? (ijzer is een spoorelement)


Nils en Olly

Rianne van den Brink schreef op vrijdag 30 mei 2008, 17:59:


Augusta (de Koe) was er ook dol op. Maar alleen bij vlagen. Soms vrat ze een paar teentjes per dag en een aantal dagen later stond ik daar met de knoflook en wilde ze niets meer hebben.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zaterdag 31 mei 2008, 0:10:


Taai.... ook goed ) ja, ik moet hem wel bijhouden! Meneer heeft ondergeschoven verzenen en het lijkt wel alsof die toon dan NOG harder groeit....

Wil.

Vraagje:
Kan je nieuwe zolen onder deze schoenen zetten als ze versleten zijn?
Ik rij nu met Marquis en in mijn erg stenige omgeving gaan de zolen er snel door als ik regelmatig eropuit ga(vooral omdat mijn paardje een race-beest is)
Moet ik dan nieuwe schoenen kopen?Dat zou jammer zijn.
Ik val volkomen voor die leuke kleurtjes!

Ik bekap al geruime tijd een pony die veel het hoog op de hielen stond, een veel te lange hoefwand, toon en steunselen had.
Nu gaat het allemaal gelukkig een stuk beter en loopt hij nu meer op de zool en straal. Nog niet helemaal ideaal helaas. Maar stukje bij beetje komen wij er.

De pony had zoveel last van zijn hoeven dat aan de buitenkant veel bloeduitstorting te zien zijn. Het lopen gaat op de verharde ondergrond en bak prima. (dit is veel beter geworden sinds ik hem natuurlijk bekap). Maar padden met stenen of ongelijke ondergrond blijft een probleem. Als hij van de vlakke harde ondergrond naar het pad met hier en daar een steen moet. Maak hij een tussen stapje en twijfelt. Maar neemt de stap en probeert er zo goed mogelijk overheen te lopen. Dit gaat vrij moeizaam.

Omdat hij jaren lang met pijn heeft gelopen, maar nu beter op zijn hoeven staat. Vraag ik mij af of deze pony nu niet gevoelig loopt op het ongelijke omdat hij jaren pijn heeft geleden en geen vertrouwen meer heeft. Of kan het nog steeds pijnlijk voor hem zijn.

In de berm, asfalt, bak en wei heeft hij geen problemen. Daar loopt hij zelfs beter dan dat hij ooit heeft gedaan. Hij heeft meer levenslust en is soms wat baldadig. Maar het pad blijft een probleem.
Hij heeft wel tijdelijk beter over het pad gelopen. Maar was niet super.
Wat zijn jullie ideeen hier over.
(helaas geen foto's).