Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 17:52:


Denk dat de meeste honden er niet zoveel last van hebben (heel kleine wel), vanwege de isolerende werking van de vacht en het feit dat ze bezig zijn. Volgens mij hoeven mensen er ook niet zoveel "last" van te hebben... ik heb nooit een extra jas an, heb het zelden koud en zelden ziek. Dat is dus maar wat je gewend bent. Als het niet verboden was ("schennispleging" hahaha , en "ethiek" weet je wel) dan zou ik misschien net als heer Bommel alleen maar een soort van jas aan hebben vanwege al de zakken om dingen op te bergen! Maar uh...
Mensen zijn nou 1maal rare beesten :)

Doet me denken aan een leuk verhaaltje. In Parijs leefde een clochard, Jules, die het niet zo nauw nam met wat "moreel aanvaardbaar" was, en was de schrik van de gendarmes... want in hemelsnaam, arresteer Jules niet! Jules had namelijk een jas aan, met veel zakken, en in die zakken zaten muntjes. Kleingeld verkregen door bedelen. Een hele boel, wel duizenden, en die moesten formeel bij arrestatie worden nageteld als bezittingen hetgeen de dienstdoenden wel een paar uur bezig hield
Jules was een gewichtsheffer van formaat!

Groetjes, Egon

Frans Veldman schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 12:02:


Er gaan hier inderdaad een paar discussies door elkaar lopen. De één vind het verschil in tussen koud- en warmbloed interessant, de ander richt zich meer op het wel of niet 'nodig zijn' van de deken
Er vloeien dus meerdere discussies uit dit onderwerp op dit moment, heel interessant! In dit geval gaat het mij meer om de 'flexibiliteit', het kijken naar je paard en ervaren wat het beste is in dergelijke omstandigheden en daar dan naar handelen ondanks dat het voor een ander misschien niet de juiste oplossing is. Er zijn altijd wel uitzonderingen op de regel te vinden is eigenlijk wat ik wilde zeggen...

Of iets echt nodig is of niet? Tja, daar kun je alleen maar achterkomen door juist de verschillen te onderzoeken en onderzoek te doen bij groepen paarden. Als ik naar mijn eigen paard kijk zeg ik: het is niet nodig, maar sommige paarden kunnen wel degelijk baat hebben bij een dekentje om even wat sneller op te drogen. Ik kijk altijd graag naar het individu zoals je misschien al wel is opgevallen

Vind het in ieder geval een boeiend onderwerp, ben benieuwd wat er allemaal naar boven komt!

Groetjes,
Linda

"Zo kom je trainen met die kwajongen" Dit waren de woorden van mijn vader, waar shiny in de wei staat. Wat bleek: hij had vanmorgen als een gek door de enorme plassen in de wei lopen dazen. Dwars erdoor in galop en in draf. Spetters overal, snuiven en bokken, hij vond het prachtig.
Terwijl ik hem tijdens een wandeling alleen met geduld door een plas krijg. Meteen de proef op de som genomen, halster aangedaan, leidtouwtje en naar de plas in de wei geleid en nee hoor, hoofd omhoog en aarzelen. Uiteindelijk kwam hij dan wel, maar echt niet voor z'n lol, heel voorzichtig en met opgetrokken benen alsof hij bang was om nat te worden.
Hoe kan dit nu, is het te weinig vertrouwen in de begeleider, ikke dus?
Misschien het gevoel dat hij moet omdat hij vast loopt? Heeft iemand hier een verklaring voor?
Piet