Ik zet ook gipsen bij hoefbevangenheid, ik heb er eerst van gehoord via Shannon Carner (the natural farrier), zij is een leerlinge van KC Lapierre, maar ook Pete Ramey en in laatste instantie James Welz hebben deze methode gepropageerd.

Ik koop ze aan via Lindsey Cotterell in Engeland.

Ik raad normaal hoefschoenen aan voor comfort, maar in bepaalde situaties zijn gipsen iets gemakkelijker (voor de eigenaar, niet voor het paard).

Vooral als het paard bijna niet beweegt en moeilijk de hoeven geeft, is hoefschoenen aan en uit doen zwaar voor de eigenaar. Als het paard nog wel overal geraakt vind ik gipsen overbodig.

Comfort terugkrijgen vind ik psychologisch belangrijk voor het paard. Ik ben tegen medicinale pijnstilling tenzij het paard altijd ligt.

Een drastische inkorting van de teen samen met een ondersteuning van de dunne zool juist voor de straal helpt om beweging terug mogelijk te maken.

Met gipsen plak je langs de buitenkant alles aaneen wat aan de binnenkant vaneen gerukt is. Daarvoor moet de teen heel erg teruggebracht worden in de lamellen, want het gips verlengt weer.

Ik weet niet hoe erg je paard het heeft, maar het lijkt me traumatisch om met bevangen hoeven op een van te staan, vanwege de trillingen. Ik zou eerder opteren om de hoef plaatselijk te ondersteunen met een schuimen zool, dan op verplaatsing te moeten gaan voor de juiste ondergrond.

Ramey legt zijn standpunt uit in http://www.hoofrehab.com/Hoofcast.html hij gebruikt een halve rol, ongeveer 6x rond om fixatie te beperken. Haalt enkele bezwaren of problemen aan.

Wat betreft James Welz, hij was er lange tijd tegen, in zijn laatste artikel zegt hij dat het in sommige situaties en van korte duur kan helpen, hij raadt slechts 4x rondom te doen.

Waarom is dit niet echt hetzelfde als fixatie?

Het verband is eerst flexibel en wordt omgedaan rondom de onderste rand van hoefwand, witte lijn, omtrek van de zool, hielen en achterkant straal. Uiteraard is de hoef onbelast op dit moment.

Als een aantal rondjes gemaakt zijn wordt de hoef op een schuimen plaat gelegd en wordt de andere hoef omhooggehouden opdat de gegipste hoef belast zou worden met het hele gewicht. We hebben het hier over paarden dit erg beperkt zijn in hun beweging, dus de dynamische belasting is niet erg meer dan de statische.

De gips hardt uit als de hoef dus uitgezet is en de schuimen plaat zorgt ervoor dat heel de gips ingedrukt wordt aan de onderkant en de contouren van de hoef helemaal volgt, in de diepte van de straalgroeven. Als we een stijve plaat in een W vouwen, wordt die sowieso minder stijf en heb je de beweging van een accordeon.

De gips is ook niet onwrikbaar hard zoals bv. ijzer, ik denk zelfs nog minder hard dan hoefwand en dat zit ook rond de hoef en "fixeert".

In de praktijk is er een goede zoolgroei tijdens de paar weken het aanblijft. Dat is van belang.

Ik zei wel in mijn eerste uitleg dat het voor het gemak van de eigenaar is, dat hoefschoenen beter werken.

Als we het over hb hebben, dan zit de hoefwand los owv de torsie aan de grond tov de kroonlijn, neem die kracht weg door de hoefwand weg te nemen aan de teen, de zwakke verbinding wordt niet meer kritisch belast.

Het gevolg van de hb en de lengte van de teen is dat de zool gecompromitteerd wordt, wordt gerekt naar voor, hoefbeen zakt erin, beetje zoals een belaste trampoline, er zit geen elastiek meer in. Door heel de teen weg te nemen kan de zool op dat punt weer ontspannen, maar blijft dun en behoeft bescherming. We hebben ook het oppervlak aan de grond verkleind door de teen weg te pakken en er dus meer druk op die dunne zool komt, (ook omdat de zool belasten nu comfortabeler is en niet meer de lamellen onder rek brengt).

Wat niet meer aan mekaar plakt vanbinnen door de uitgerekte lamellen, kan (mits de mechanica goed is) langs buiten weer aan mekaar geplakt worden (maar niet onwrikbaar, die gipsen zijn echt flexibel als je niet met het aantal lagen overdrijft) zodat een gelijkmatiger drukverdeling bekomen wordt aan de onderkant, het gips verdeelt de druk over een groter oppervlak, de straal die soms ook belabberd is, wordt ook ondersteund en krijgt druk van de grond tijdens de belasting, wat bevordelijk is voor de doorbloeding.

De acute hb fase duurt niet zo heel lang, maar de chronische gevolgen moeten beperkt worden door onmiddellijk op te treden. Ik ben geen voorstander van boxrust of ontstekingsremmende medicatie (tenzij het paard altijd ligt). Ik ben ook geen voorstander van zandpaddock met onbeperkt hooi. Dit zet niet aan tot beweging.

Bewegen is toch cruciaal voor de genezing, maar dan moet de mechanica kloppen. De vrees voor een "kanteling" weerhoudt sommige dierenartsen om beweging toe te laten. Ik vind dit aanpak echt paradoxaal - geef het paard ontstekingsremmers zodat het zich beter voelt en sluit het dan op.

Om terug te gaan naar de analogie met een losse vingernagel - je knipt het losse gedeelte zo kort mogelijk om geen ongewenste bewegingen of trillingen te ervaren in het los gedeelte en dan doe je er een pleistertje rond als buffer tegen botsingen en om de overblijvende nagel te stabiliseren zodat trillen niet meer mogelijk is.

Als ik het goed begrijp is het gedrag er enkel als het zadel er op ligt.
Het doet me een beetje denken aan een verhaal dat ik gelezen heb in de Masterson nieuwsbrief. http://archive.constantcontact.com/fs116/1101956785855/archive/1112227385036.html
het stukje met titel "working on a difficult horse"

joop schreef op woensdag 17 september 2014, 14:49:


Ik heb met net aangemeld bij the horse om dit artikel ook eens te bekijken, en het is wat anders.

Nu heb ik meer begrip dat je die methode dom en achterlijk noemde.

Vaak is er bij ernstige en chronische hb toch een deel weg van de zool van de hoef, soms zelfs van het hoefbeen, dus ondersteunen met "iets" om dit gebrek enigszins te compenseren lijkt handig als het kan zonder te veel nadelen.
Het gipsverband dat ik gebruik is echt maar een randje rondom de onderkant van hoefwand en moet onder de kroonrand blijven.

In TheHorse ook wat anders nu gezien: wat betreft overlevingskansen bij hb, Daisy Bicking gebruikt radiografieën om een tot de mm uitgelijnde bekapping te doen en bij 30% zet ze kunststofbeslag. 95% wordt gerevalideerd volgens haar studie. http://www.thehorse.com/articles/33167/rehabilitating-horses-with-ems-associated-laminitis

In het artikel staat er niet in welk beslag het juist is, maar ik weet dat zij ook met EasyBoot heeft samengewerkt bij de lancering van de EasyShoe.

Is dit de HB-discussie thread?
Ik vind mijn weg hier nog niet goed.

Anecdotisch materiaal kunnen we vinden bij Daisy Bicking, haar eigen studie staat op http://www.thehorse.com/articles/33167/rehabilitating-horses-with-ems-associated-laminitis en ze schrijft ook een blog voor EasyCare: http://blog.easycareinc.com/blog/hoof-love-not-war

ze schrijft er: "In 2004 I founded Daisy Haven Farm, Inc. where we specialize in Hoof Rehabilitation using dry lots, specific diet balancing, and meticulous hoof care. I work with two other amazing hoof care providers, Terry Boswell and Molly Vlk, who work side by side with me on and off the farm. We specialize in solving horse’s hoof problems using barefoot methods and “Alternative Support Devices” which include hoof boots, hoof pads, composite shoes, hoof casts, etc"

Verder heeft Maureen Tierney haar eigen methode om hb de baas te blijven: "Remember - it is nature that does the real work - that is why the old time remedy of putting the horse out to pasture for a year worked. Our only job is to control the toe, to keep the wall at sole level, and allow the foot to heal. The hoof will do the rest."
komt van:
http://www.barefoottrimming.com/index.php/articles-case-studies-transformations/articles/founder-truths-myths

Dit zijn twee vrij extreme standpunten in de bekappingswereld. (Helemaal niets bekappen werkt niet voor hb volgens mij). Er bestaat nog vanalles tussenin ook.

e m kraak schreef op donderdag 18 september 2014, 22:31:


Ik bedoel dat in het spectrum van hb therapieën deze twee zeer ver uit mekaar staan, dus de extremen van het spectrum vertegenwoordigen.

MT werkt alleen de teen bij en zet het paard op gras zonder bescherming, DB neemt foto's en lijnt de hoef minutieus uit tov hoefbeen, ev. met beslag (30%) en heeft zandpaddocks.

Dit gaat niet over één standpunt, alles tussenin kan ook - een spectrum dus.

Wat ik geleerd heb bij Masterson is om druk te minderen, dus je hand in de buurt van haar schoft houden, op een afstand dat ze zo nog niet reageert en daar houden, minutenlang. Als ze rustiger wordt kan je je ander hand op de spieren tussen de voorbenen leggen, zonder druk.

HB paarden zitten vaak in een vicieuze cirkel - geen beweging = geen groei en geen groei = geen bescherming en dus geen beweging.

Dat doorbreken kan met comfort te bieden - comfort maakt beweging mogelijk - beweging maakt groei mogelijk.

De groei met het gips wordt niet belemmerd, als de bekapping vooraf afdoende is. Beschouw het gips als een vervanger voor wat er had moeten zijn aan zool, de zool belemmert de groei toch ook niet? Groei komt uit de lamellen en de kroonrand - als de mechanica goed is dan belemmert het niet. Zool is vaak moeilijk om te laten aangroeien zonder hulpmiddelen.

Als je iets heel stijf onder de hoef plaatst - bv ijzer of een overmatig dik en algeheel bedekkend gips - dat belemmert de groei, niemand in mijn spectrum dat ik zojuist geschetst heb doet zoiets - ik heb het allleen over manieren die anatomisch onderbouwd zijn.

Het feit dat een paard HB is, wil zeggen dat de eigenaars al vanalles verkeerd hebben gedaan. Dus als je het hen iets gemakkelijker maakt om alles te veranderen aan hun paardenhouderij, is dat meegenomen. Elke dag een krant verversen onder de paardenhoeven van een HB paard, is veel gevraagd voor ze. Elke dag hoefschoenen aan en uit trekken soms ook.

De ondergrond hoeft niet geschikt te zijn, als de ondergrond onder de paardenhoef geplakt zit.

Eigenaars moeten groeien daarin, dat neemt ook tijd, ze zitten wel met hun paard in, anders was het paard al naar de slacht.

Zool zit niet rond de wand, maar het gips neemt dan ook meerdere functies over - plakt wand aan zool omdat de lamellen daar niet meer in staat toe zijn, geeft ook straaldruk....

Wieteke schreef op vrijdag 19 september 2014, 8:03:


Het is echt een mooie methode en laat zien dat het paard overal aan mekaar hangt, geen onderdeel kan apart beschouwd worden om een oplossing te vinden.

Ik heb het leren kennen via de EasyCare blog van Dawn Willoughby, dan boek en DVD doorgenomen en toegepast op paarden die moeilijk te bekappen waren. De resultaten waren goed, en ik vond dat ik beter getraind moest worden erin, daarom ben ik naar Duitsland gegaan vorig jaar toen Jim Masterson er was. Dat was echt wel heel nuttig om feedback te krijgen. Ik pas het nu toe bij elke bekapping. Bekkenpunten minuutje aanraken en het paard ontspant en geeft zijn achtervoet, geen kracht meer mee gemoeid.

Ik ben nog geen expert - de effecten zijn bij ieder paard anders, maar met schoft of nekwervelproblemen heb je pectoraal altijd ook wat vastzitten - je hebt twee handen, dus twee plaatsen tegelijk stimuleren werkt versterkend.

Blaasmeridiaan is eigenlijk de basistechniek - zou ik normaal eerst altijd wat toepassen om het paard op zijn gemak te stellen - ik kom als vreemde eraan met gereedschap en sommige paarden vinden dat al eng.

Hallo daar, ik heb juist je artikel over fructaan gelezen. De eerste paragraaf lijkt een goede weergave van wat ik ook vernomen heb. Maar het lijkt me niet goed om telkens fructaan aan te duiden als de verzameling van koolhydraten die HB in de hand werken. De ECIRgroup op facebook probeert dit fructaan verhaal tegen te spreken, ook Katy Watts is niet compleet duidelijk of fructanan het probleem zijn. Er is blijkbaar geen onderzoek. http://www.safergrass.org/pdf/testing_for_sugar.pdf geeft aan dat de benaming van verbindingen in de testen niet consequent is en er ruimte voor verbetering is.
Ik denk als we als leken ons beperken tot het etiket "suikers en zetmeel" als boosdoeners voor HB, dat dit duidelijker is dan het etiket "fructaan".

Dezelfde persoon als Deidre op FB. Deidre is mijn roepnaam (en 2de voornaam), Emma is mijn voornaam en officiële naam van mijn zaak. (vertalingen, bijlessen, hoefbekappingen en nu ook bitloosrijden). Mijn broer Benedictus bekapt in Duitsland (Dynamic Hoofcare op FB).

Ik heb de cushing lamalert van Phytorigins ingevoerd om te testen bij klanten. Is nogal prijzig, maar ze zitten met de handen in het haar.