Ik zet ook gipsen bij hoefbevangenheid, ik heb er eerst van gehoord via Shannon Carner (the natural farrier), zij is een leerlinge van KC Lapierre, maar ook Pete Ramey en in laatste instantie James Welz hebben deze methode gepropageerd.

Ik koop ze aan via Lindsey Cotterell in Engeland.

Ik raad normaal hoefschoenen aan voor comfort, maar in bepaalde situaties zijn gipsen iets gemakkelijker (voor de eigenaar, niet voor het paard).

Vooral als het paard bijna niet beweegt en moeilijk de hoeven geeft, is hoefschoenen aan en uit doen zwaar voor de eigenaar. Als het paard nog wel overal geraakt vind ik gipsen overbodig.

Comfort terugkrijgen vind ik psychologisch belangrijk voor het paard. Ik ben tegen medicinale pijnstilling tenzij het paard altijd ligt.

Een drastische inkorting van de teen samen met een ondersteuning van de dunne zool juist voor de straal helpt om beweging terug mogelijk te maken.

Met gipsen plak je langs de buitenkant alles aaneen wat aan de binnenkant vaneen gerukt is. Daarvoor moet de teen heel erg teruggebracht worden in de lamellen, want het gips verlengt weer.

Ik weet niet hoe erg je paard het heeft, maar het lijkt me traumatisch om met bevangen hoeven op een van te staan, vanwege de trillingen. Ik zou eerder opteren om de hoef plaatselijk te ondersteunen met een schuimen zool, dan op verplaatsing te moeten gaan voor de juiste ondergrond.