In de praktijk is er een goede zoolgroei tijdens de paar weken het aanblijft. Dat is van belang.
Ik zei wel in mijn eerste uitleg dat het voor het gemak van de eigenaar is, dat hoefschoenen beter werken.
Als we het over
hb hebben, dan zit de hoefwand los owv de torsie aan de grond tov de kroonlijn, neem die kracht weg door de hoefwand weg te nemen aan de teen, de zwakke verbinding wordt niet meer kritisch belast.
Het gevolg van de
hb en de lengte van de teen is dat de zool gecompromitteerd wordt, wordt gerekt naar voor, hoefbeen zakt erin, beetje zoals een belaste trampoline, er zit geen elastiek meer in. Door heel de teen weg te nemen kan de zool op dat punt weer ontspannen, maar blijft dun en behoeft bescherming. We hebben ook het oppervlak aan de grond verkleind door de teen weg te pakken en er dus meer druk op die dunne zool komt, (ook omdat de zool belasten nu comfortabeler is en niet meer de lamellen onder rek brengt).
Wat niet meer aan mekaar plakt vanbinnen door de uitgerekte lamellen, kan (mits de mechanica goed is) langs buiten weer aan mekaar geplakt worden (maar niet onwrikbaar, die gipsen zijn echt flexibel als je niet met het aantal lagen overdrijft) zodat een gelijkmatiger drukverdeling bekomen wordt aan de onderkant, het gips verdeelt de druk over een groter oppervlak, de straal die soms ook belabberd is, wordt ook ondersteund en krijgt druk van de grond tijdens de belasting, wat bevordelijk is voor de doorbloeding.
De acute
hb fase duurt niet zo heel lang, maar de chronische gevolgen moeten beperkt worden door onmiddellijk op te treden. Ik ben geen voorstander van boxrust of ontstekingsremmende medicatie (tenzij het paard altijd ligt). Ik ben ook geen voorstander van zandpaddock met onbeperkt hooi. Dit zet niet aan tot beweging.
Warboel
