joop schreef op maandag 11 augustus 2014, 10:42:


Die spreiding is toch bekend?
Gedefinieerd door de beleving: "Naar mijn idee is er iets niet goed, maar niet ziek genoeg om kreupel te gaan". Of daar een verborgen ernstigheid in zit is onbekend. Het gaat echt deels om beleving, de een zal wat straalrot onbelangrijk afdoen, een ander maakt er een halszaak van. De diehard in bekappen ziet uiteraard veel meer, heeft veel sneller aanmerkingen dan de volslagen leek, ook wrsch. veel meer dan die GD-dierenarts.
Ik zou het niet zo verzonnen hebben maar blijkbaar is dit toch geen onpraktische spreidingsdefinitie, want iedereen schijnt toch wel een idee te hebben over wanneer hoeven niet helemaal goed naar zin zijn. Wat er precies scheelt is in eerste instantie als data niet eens zo belangrijk.

Al betekent dat uiteraard ook niet dat wanneer hoeven gezond geacht worden ze tevens biologisch correct zijn: dat is dus een vrijwel zekere vals-positief maar die geldt de GD-dierenarts even goed.
Maar ook wanneer "biologisch correctheid" (en wat is dat precies in verschillende omgevingen?) als maatstaf genomen zou worden, zou er een zekere spreiding zijn aangepast aan de omgeving. In die zin schiet dat niet eens zoveel op. De GD-dierenarts past deze maatstaf trouwens ook niet toe!

Als je het echt een stap beter zou willen doen, moet onderzocht worden hoe de bellcurve van spreiding van deze beleving in elkaar zit, waar een grens van onjuistheid (vals-negatief/vals-positief) gepasseerd wordt (en waar leg je die grens) én hoe die zich verhoudt tot het uitzonderingsgebied van resultaatdata. De vraag is denk ik nog maar hoeveel praktische winst daarin zit.
Ongezien denk ik, dat in geval van de enquête er een geleidelijker en groter spreiding te verwachten valt, in tegenstelling tot de GD-dataverzamelaar die een veel stijlere curve zal veroorzaken maar met ook een veel groter deviatierisico. In andere woorden is de kans dat er "een paar missers" in de enquete sluipen relatief veel groter, maar is de kans op een wezenlijke miskleun bij die ene DA veel groter. Allemaal een beetje lood om oud ijzer dus zolang onderzoek niet veel beter vanaf ground zero wordt opgebouwd.
Ieder op de eigen manier zijn beide onderzoekjes oppervlakkig; het maakt denk ik voor een definitiestramien als dit niet eens uit of, in geval van GD, er een DA min of meer gestandaardiseerd naar hoeven heeft gekeken of dat de dataopname naar beleving van de enquete-invuller is gedaan. Iig hebben we zo geen last van valse nauwkeurigheid.

Echter en nogmaals: de gehanteerde belevingsdefinitie heeft daar geen last van!

Volgens de antwoorden die ik gekregen heb:

5: Enkel hoornscheuren
5: Hoornscheuren + // groeiringen
3: Enkel // groeiringen
3: Enkel rotstraal
2: Enkel brokkelhoeven
1: Enkel diepe scheuren
1: Enkel SS groeiringen
1: Brokkelhoeven + // groeiringen
1: Hoornscheur + brokkelhoeven
1: Hoornscheur + brokkels + // groeringen
1: Hoornscheur + brokkels + SS groeringen
1: Hoornscheur + diepere scheuren + SS groeiringen
1: Rotrstraal + kneuzingen
1: HB + WLD
1: HB + SS groeiringen
1: WLD, hoorn- & diepe scheuren, rotstraal, kneuzingen, brokkelhoeven (ontijzerd, nu levensomstandigheden wijzigen)
1: hoornscheuren, rotstraal, kneuzingen, brokkelhoeven (sinds 4maand NB)

Andere:
1: dunne zool
1: ex-HB: misvorming hoef
2: gevoelig bij HB maar onder controle te houden met voeding
1: scheur tussen de gepigmenteerde en ongepigmenteerde hoefwand

In het totaal: 35 paarden met 'iets'

Samengeknepen hielen en bokhoeven zijn hier ook niet bij.

Gaelle schreef op dinsdag 12 augustus 2014, 16:11:


samengeknepen hielen en bokhoef zaten toch in 'vorm van de hoef'?

Gaelle schreef op dinsdag 12 augustus 2014, 16:11:


Wat ik me bij deze lijst afvraag; wat van deze opsomming is nu werkelijk een pathologie, een ziekte van de hoef?
Als een hoef scheurt of brokkelt omdat hij te lang is, is dat dan wel pathologisch? Dat hoeft geen problemen te geven, geen kreupelheid. (En bij mijn pony die ik moeilijk kan "vangen" heb ik ook ervaren dat de hoeven afbrokkelen als ze na een lange droge periode nat worden. Vervolgens slijten de hoefwanden weer mooi rond en zien zijn hoefjes eruit of hij netjes bekapt is.)
Zijn groeiringen altijd pathologisch? Een verandering van seizoen kan ook een groeiring veroorzaken.
En als een paard HB-gevoelig is, maar hier op een goed voer-regime geen last van heeft, zie ik dat ook niet als een pathologie.

Ik kan me voorstellen dat het van belang is om via onderzoek ziek-makende factoren te achterhalen, maar dan moet je wel duidelijk definiëren wat ziekte is.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 12 augustus 2014, 20:33:

[knip]

Allemaal volkomen met je eens. Er komt ook nog bij dat pathologie en wat er wellicht achter steekt lang niet altijd aan de uitwendige hoef te zien is, etc. Daarom heb ik mijn werkhypothese ook anders ingericht; ik ben niet op zoek naar het naatje van de kous van al die pathologiën maar naar het aantonen van al dan niet significante gevolgen van totaalhouderijen (waarin hoefverzorging indien noodzakelijk als correctie een sluitpost op omgevingsomstandigheden is).

Tuurljik zijn niet alle scheuren en groeiringen zo een probleem of aandoening.
Ze stonden erbij in dat lijstje omdat die bij het andere onderzoek als hoefprobleem werden aangeduid.

Samengeknepen hielen bv. vind ik dan weer wel een probleem, terwijl zij het wss niet eens merken/abnormaal vinden. Maar die horen bij een andere vraag.

e m kraak schreef op dinsdag 12 augustus 2014, 21:53:

Heb je al antwoord op je mail (aan de onderzoeker/auteur van het artikel) gehad?

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 12 augustus 2014, 23:32:


Neen.

Gaelle schreef op dinsdag 12 augustus 2014, 23:04:


Heel lastig om problemen als zodanig te definiëren, omdat de bepaler subjectief is.
Veel mensen vinden brokkelhoeven een probleem, terwijl dat geen probleem van de hoef als zodanig is, maar een gevolg van achterstallig onderhoud.
Hoge hielen vindt men dan weer geen probleem en zo'n afwijking wordt niet opgemerkt als het paard probleemloos loopt.
Overgroeiende steunsels zijn ook geen probleem, want achterstallig onderhoud, maar ze kunnen na langdurigheid wel een probleem (aan de inner structures) veroorzaken.