Gaelle schreef op dinsdag 12 augustus 2014, 16:11:


Wat ik me bij deze lijst afvraag; wat van deze opsomming is nu werkelijk een pathologie, een ziekte van de hoef?
Als een hoef scheurt of brokkelt omdat hij te lang is, is dat dan wel pathologisch? Dat hoeft geen problemen te geven, geen kreupelheid. (En bij mijn pony die ik moeilijk kan "vangen" heb ik ook ervaren dat de hoeven afbrokkelen als ze na een lange droge periode nat worden. Vervolgens slijten de hoefwanden weer mooi rond en zien zijn hoefjes eruit of hij netjes bekapt is.)
Zijn groeiringen altijd pathologisch? Een verandering van seizoen kan ook een groeiring veroorzaken.
En als een paard HB-gevoelig is, maar hier op een goed voer-regime geen last van heeft, zie ik dat ook niet als een pathologie.

Ik kan me voorstellen dat het van belang is om via onderzoek ziek-makende factoren te achterhalen, maar dan moet je wel duidelijk definiëren wat ziekte is.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Met enige terughoudendheid had ik me toch aangemeld bij de PN Facebookgroep.
Gisteren heb ik me weer afgemeld. (Niet bij na gedacht dat ik dan daar niet meer uit kon leggen waarom, dus dat doe ik hier dan maar.)

Gisteren had ik in de groep gereageerd op een vraag van iemand met een paard van 28 dat erg mager werd. In de vraag werd ook gemeld dat het dier al 7 jaar bevangen was en dat het daar in de periode dat het kreupelde magnesium voor kreeg wat goed hielp. Dit jaar hadden ze het de hele zomer op een lage dosis magnesium gehouden. Tot zover de info die gegeven werd.

Tijdens mijn opleiding(en) tot natuurgeneeskundig therapeut heb ik geleerd mij te beperken tot de hoofdklacht van de hulpvrager. Als je bij het behandelen van de hoofdklacht eventueel ook iets kunt doen aan eventuele "bij"klachten is dat mooi meegenomen, maar dat is niet het uitgangspunt.
In dit geval gaf ik een ervaringsadvies over mijn eigen oude paard, dat het goed doet op SP.
Daarna werd er naar mijn mening vrij agressief gereageerd, omdat dit paard voor HB behandeld zou moeten worden en dat het niet ter zake was om alleen voedingsadviezen te geven om het paard wat meer op gewicht te krijgen.
Ik heb uitgelegd dat dat niet de vraag van TS was en toen was in de discussie het hek van de dam. Ik heb mij er niet meer mee bemoeid, had mijn standpunt duidelijk gemaakt.

Toen ik vervolgens van diverse familieleden van mij per PB te horen kreeg wat voor gezellige boel zij het in de PN-groep vonden, wat nogal sarcastisch bedoeld was, heb ik de discussie nog eens over gelezen en mij vervolgens afgemeld. Het opende mijn ogen hoe de buitenwereld naar een dergelijke discussie kijkt.
Ik kan mij werkelijk niet verenigen met de manier waarop in deze groep vragen van mensen behandeld worden.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Piet schreef op zondag 17 augustus 2014, 18:44:


Welke val, Piet?
Ik zie nog steeds iemand die waarschijnlijk te goeder trouw een vraag stelde en daarbij wat extra informatie gaf over haar paard. Iemand met heel veel vertrouwen in haar hoefsmid omdat die naar haar zeggen haar paard heeft gered. Iemand die haar paard al meer dan 20 jaar heeft. Iemand die haar paard niet naar de markt heeft gebracht omdat het niet meer bruikbaar was.

Ik zeg niet dat ze het volgens de PN gedachte allemaal goed doet, maar ze doet in ieder geval wel haar best.

Dan komt er een wildvreemd persoon haar vertellen dat ze het helemaal verkeerd doet, dat haar hoefsmid een prutser is en dat ze haar paard al die jaren niet goed heeft verzorgd. Ze zet alle stekels op en gaat in het verweer.

Ieder zijn meug, maar jouw manier is de mijne niet. Ik denk niet dat je op deze manier zieltjes gaat winnen en het voor de paarden beter maakt.
En juist bij zo'n FB groep moet je niet verwachten dat iedereen die een vraag stelt zich al helemaal bewust is van het PN concept. Dat zul je keer op keer en met heel veel geduld moeten uitleggen.
Jij bent blij met mijn reactie en die van mijn familie omdat dat in jouw beleving aangeeft dat je op de goede weg zit. Naar mijn mening is dit niet de juiste weg om te bewandelen en de reacties van mijn familie hebben me in die mening gesteund.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Tineke Nolet-Verdel schreef op zondag 17 augustus 2014, 22:42:


Dat is goed, hoor, Tineke. Heb ik niet over nagedacht, omdat dit onderwerp hier al bestond. Sorry!
Voor mij is het nu ook een gesloten boek, zal het er niet meer over hebben.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

e m kraak schreef op maandag 18 augustus 2014, 1:26:

Maar zo simpel is het in feite. Mensen zijn net dieren.
Stel je voor; er komt bij jou een paard aanstrompelen dat aanvalt op je hooi. Dier is broodmager en heeft een zere voet. Jij ziet dat je die voet kan behandelen, maar het dier maakt er een strijd van om zijn voet te geven, is bang, vertrouwt jou voor geen meter. Wat ga je dan doen? Tegen hem schreeuwen dat hij zijn voet moet geven omdat hij daardoor zo mager is?
Of ga je het eerst wat andere dingen leren, misschien iets anders dat hij ook mankeert, maar wat wat minder op de voorgrond staat, behandelen. Paard krijgt vertrouwen terug en na verloop van tijd kan je ook zijn voet behandelen.

Stel je voor; ik heb er niet alleen voor geleerd, maar ben ook echt therapeut geworden. Er komt iemand bij mij voor voedingsadvies omdat hij te dik is. Ik zie dat hij moeilijk loopt door het oedeem in zijn benen. Hij vertelt me dat hij daarvoor bij de dokter is geweest en dat hij binnenkort steunkousen krijgt. Ik weet dat ik met natuurlijke middelen dat oedeem ook zou kunnen behandelen. In plaats van dat ik hem een voedingsadvies geef, vertel ik hem dat hij die steunkousen helemaal niet nodig heeft en dat ik het oedeem wel even voor hem zal oplossen. Man heeft een rotsvast vertrouwen in zijn huisarts, sputtert wat tegen, vertrekt en komt nooit meer terug.
Kan ik dan niet beter beginnen met een voedingsadvies geven vanwege het overgewicht en langzaam aan eens wat info door laten sijpelen wat hij nog meer aan dat oedeem zou kunnen doen?

En let wel; ik ben ook met vallen en opstaan wijs geworden. Heb onlangs nog een paar mensen hier in de buurt uit de brand geholpen met een bevangen shetlander. Het gaat nu weer prima met dat beestje. Maar dat had ik niet gered als ik eerst was begonnen met roepen dat de veearts en een andere buurvrouw het helemaal mis hadden. Dan had ik er het erf niet opgekomen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Ach ja, misschien heb ik wel een kronkel in mijn hersens, maar ik probeer het nog één keer uit te leggen hoe ik het zie. Overigens zonder op de casus op FB in te gaan, dat heb ik Tineke beloofd.

Hier en op FB proberen we het PN gedachtengoed uit te dragen. En, wat ook niet onbelangrijk is, we proberen paarden te helpen. Daarvoor moet je de mens achter het paard ervan overtuigen dat wat wij op PN promoten de juiste behandelmethode is. Veel mensen echter hangen nog een heel andere overtuiging aan. Toch beginnen ze al een beetje aan PN te snuffelen. Dan komen ze met een simpele vraag. Wij zien dat er naast wat zij vragen nog heel veel meer met hun paard aan de hand is. In plaats van antwoord te geven op de simpele vraag, sabelen we al het andere wat zij met hun paard doen neer. We vertellen ze dat professionals waar zij tot nog toe op vertrouwen het helemaal verkeerd doen en dat wij de enige goede weg weten.
De mens achter het zieke paard haakt af en komt niet meer terug. Mens niet geholpen, paard niet geholpen.

Waarom meteen al dat wantrouwen naar een onwetende. Waarom niet vriendelijk uitleggen wat je ziet en waarom je iets vraagt en vooral zonder veroordeling naar de mens achter het paard. Waarom niet het vertrouwen winnen door eerst in te gaan op het gevraagde en dan te zien of je verder kunt komen?

Het gebeurt telkens weer dat er mensen afhaken doordat ze worden neergesabeld en iedere keer denk ik dan weer "een gemiste kans!"

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Ik ben opgevoed met onder andere de motto's "Men vangt meer vliegen met stroop dan met azijn" en "Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat dan ook een ander niet".

Misschien is het tijdsgeest; er wordt liever oorlog gevoerd dan gepraat. Hele bevolkingsgroepen worden via onder andere media geïndoctrineerd dat andere bevolkingsgroepen niet deugen.

Ik kan niet begrijpen dat mensen die Positief Trainen hoog in het vaandel hebben staan dat bij een medemens niet op kunnen brengen.

Just my two cents!
Ik heb geen lekker gevoel bij dat hele FB gebeuren.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Monique Meijer schreef op dinsdag 19 augustus 2014, 11:12:

Je hoeft jezelf niet weg te cijferen.

Je kunt heel goed je eigen ideeën naar voren brengen zonder een ander te beschadigen.
Je kunt je eigen ideeën naar voren brengen zonder dat een ander weg loopt. En zo houd je de weg open voor het gesprek.
Je kunt een wegwijzer zijn.
Maar als je een ander weg jaagt, zal hij je nooit volgen en neemt hij als het tegenzit zijn vriendenkring met zich mee.

Denk aan free-shapen. Zien wat het paard aanbiedt en daarop verder bouwen.
Wat doe je als je paard zich afkeert van wat je hem wilt leren of aangeeft dat hij je niet snapt? Dan doe je een stapje terug, want misschien ben je wel te snel gegaan.
Je neemt kleine stapjes, etc. etc.

Ik vind het geen reclame als mensen weg lopen. En de FB pagina lijkt toch als een soort reclame voor PN bedoeld te zijn. Kan je nog zoveel volgers hebben; als die alleen maar kijken hoe de oorlog wordt uitgevochten (hebben we hier op het PN forum ook wel eens mee gemaakt) stook je ze echt niet warm voor PN zelf.

Je hoeft geen watje of doetje te zijn. Als je laat zien waar je voor staat, komen de mensen naar je toe. Maar als je ze aanvalt, gaan ze of vechten, of ze lopen weg.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Geen ervaring met paarden, wel met honden en kippen.

Ik heb een hond gehad met een chronische mijtinfectie in haar oren. Kwam omdat de boel in de gehoorgang helemaal vergroeid was en zo de zaak verstopte. Op een gegeven moment werd ondanks continue uitwendige bestrijding ook haar kop kaal. Ze heeft toen een paar keer een injectie gehad, ik weet niet met wat.
Ondanks dat zij zwaar besmet was, had onze andere hond daar helemaal geen last van. Volgens de da kwam dat doordat hij er weerstand tegen had. Zij vertelde dat iedere hond eigenlijk altijd mijten bij zich draagt, maar dat ze er bij voldoende weerstand geen last van hebben.
Geen idee of dat bij paarden ook het geval kan zijn.

Verder weet ik dat de meeste mijten niet overleven op een met vet ingesmeerde huid, zo heb ik de kalkpoten bij de kippen van mijn ouders behandeld. Kalkpoten worden ook veroorzaakt door een mijt. Poten eerst om de dag en later eens in de week ingesmeerd met een mengsel van uierzalf, witte olie (kamferolie), een paar druppels tea trea en een paar druppels vit. E olie.

Geen antwoord op je vragen, maar misschien heb je er toch wat aan.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)