Sandra van Bommel schreef :>
> Gapen wordt als onwenselijk gezien, maar volgens mij is dat niet altijd
> (als ik erover nadenk) En dan doel ik op een situatie met stress van
> buitenaf die je niet kunt voorkomen.
>
> Op dat moment betekent gapen dat de ontspanning weer komt. Dat paard erop
> vertrouwd dat het toch niet zijn laatste minuut meemaakt.
> Lijkt me dat je op dat moment als eigenaar beseft dat het paard zijn
> angst/paniek heeft overwonnen en het gapen als positief kan worden opgevat.
> (je kon de stress immers niet voorkomen).
Gapen heeft voor mij vandaag weer een andere betekenis gekregen:
Na het einde van een heeeeerlijke hals krabsessie, compleet met tuitlip en zachte ogen begon Rubio helemaal aan het eind ervan (toen
hij vond dat het klaar was) wel 8 keren achtermekaar te gapen. Er was geen stress geweest, paarden kwamen van de weide en stonden volgegeten in de paddock, groep was rustig, ik had niks gevraagd, niet gereden, niet met de paarden gewerkt, niet eens met hem gelopen ofwatdanook. Toch twee maal een gaapsessie.
De enige verklaring die ik me kan bedenken is dat Hij míjn spanning deed afvloeien. Ik ga op dit moment door een drukke regel- en werkperiode (hoogseizoen, niks ergs verder) en ben zelf dus niet altijd relaxt. Na Rubio's krab- en gaapsessie (die we niet gepland hadden) ben ik weer helemaal ontspannen!
Dat kan gapen ook doen mijns inziens.
Warboel
