Frans Veldman schreef op maandag, 8 augustus 2005, 23:28:


En toch... ook hier nog nooit zo traag geweest

janna schreef op maandag, 8 augustus 2005, 23:19:


Verdikkie, léés me nou es! "je moet dat bezien binnen de context van de tijd en de omstandigheden".

De tijd heeft alles te maken met contemporaine denkbeelden, en omstandigheden met doelstellingen. Beide zijn in de 21e eeuw anders dan in de 17e of de 12e. Daar zitten gaten en ontwikkelingen tussen die directe vergelijking onmogelijk maken, tenzij je bijv. het spelletje "rijden als De Pluvinel" wilt spelen.


Een zelfde soort doel kun je denk ik ook heel anders invullen... door terreincrossen bijv. .. harde/zachte bodem, wendigen, hobbels en kuilen, etc... en dan natuurlijk liefst met een beetje tempo, handigheid en souplesse.
Laten "super-dressuurpaarden" daar nou vaak de grootste moeite mee hebben. Vind je dat niet raar als die zo fantastisch voorbereid zijn?


Waar dan? In Siberië? Mongolië?
De Amerika's hebben uiteraard wel de Iberische erfenis, maar ik bedoelde natuurlijk liefst zoveel mogelijk van elkaar onafhankelijke stromingen.


Kan ik me moeilijk voorstellen, maar Nick heeft net al om info hiervan gevraagd zag ik.


Ik pleit voor precies het tegengestelde: aandacht voor relatieve wetenschappelijke kennis. Dat je daarmee vervolgens de oude kennis evolueert en zo mogelijk update is een tweede.


Sjonge, je doet ook wel érg je best ieder woord in het negatieve te trekken hoor - er staat niet voor niets een achter


Vertel es hoe de ervaringen ermee zijn, maar liever niet op HN. Laten we het hier tot hoeffies beperken.

Groeten, Egon

janna schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 1:05:


Zullen we van "achterhand" niet liever een nieuwe draad op PN maken? Het voert allemaal zover van HKO en de direkte oplossingen. Er zijn best veel argumenten voor, maar minstens evenveel tegen.
Persoonlijk denk ik dat de "gewicht op achterhand"-fixatie wel eens een oorzaak zou kunnen hebben in een psychologische hang naar het verticale. Een antropomorfisme dus (Lit. o.a. Konrad Lorentz).
Natuurkundig bezien doet het meer "op de achterhand" laten lopen nml. in praktische zin lang niet zoveel aan gewichtsverdeling als vaak gedacht wordt. Dat is door o.a. Gyula (1934) al uitgebreid opgemeten, gewoon door gebruik te maken van een weegbrug. Wat bleek is dat de hoofd-hals-houding al meer invloed op het evenwicht en zwaartepunt had dan een ruiter überhaupt kán hebben, terwijl de dressuurmatige verplaatsing van zwaartepunt naar achteren slechts 0,5 - 1,8 cm bedroeg! Met wat geluk en interesse komen er nu met behulp van de computer natuurlijk veel betere bewegings-dynamische modellen....
Wat het stellen van houding (houding is een andere "eenheid" dan gewicht) op de achterhand wél doet is wendbaarder maken, maar ten koste uiteraard van snelheid. Weer een ander aspect in houding zie je vooral bij gangenpaarden - als ergens gedemonstreerd wordt dat "verzameling" en "houding" véél complexer in elkaar zit is het wel daar nmm.


Dat komt op mij niet zo over.
Mijn HKO-vrije ponies gymnastiseren zichzelf wel zover ze dat nodig vinden...


Blijft echter staan dat het hogeschoolrijden waar de adel zich mee vermeidde nauwelijks praktisch nut heeft in het nu (tenzij dát juist je hobby is!! En dan met alle respect...). Ik denk dat er doelgerichter, simpeler wegen zijn tot lol met je knol zonder HKO. Een schouderbinnenwaarts is ook d.m.v. klikkeren voor mekaar te krijgen om maar iets te noemen.


Ik denk je wel een beetje te snappen, en probeer daarom het grote misverstand op te lossen. Ik denk niet dat we op PN de bedoeling hebben de gangbare dressuur- en springwereld te "verbeteren", tenzij in aanliggende subculturen besloten wordt onze gebruiken over te gaan nemen omdat die aantrekkelijker zijn. Zien we dan wel weer... maar zolang hoefijzers en bitten e.d. reglementair voorgeschreven zijn hebben we daar niets te zoeken nmm.


Nee, niks daar van. In deze tour de force ga ik niet mee! De barok- en klassieke dressuurvormen en daaruit volgende zijn typisch W-Europees. Daar hadden de IJslanders of Tsjuktsjeniërs nog nooit van gehoord. Dat er cultuureigen tradities zijn die ongetwijfeld voortkomen uit plaatselijke ideeën, omstandigheden en ervaring is iets anders.
Nou kan het aan mij liggen... maar wat ik zie is dat daar vooral niet zo moeilijk gedaan werd en wordt. Je gaat gewoon op een pony zitten en al doende leer je elkaar dan verstaan. Focus-rijden is populair. Als de pony niet bevalt eet je 'em op en probeert een andere.


Klopt. We verschillen denk ik nogal van mening over de praktische aanpak.
Dat komt denk ik ook door verschillende belevingswerelden en heel andere invulling van de paarden-hobby - ik bezit geen zandbakje bijv. en doe niet (meer) aan dressuur in de paard-traditionele zin van dat woord.


Nee echt niet - ik had er geen andere bedoeling mee dan een weg aangeven die mechanisch geforceerde dwang relatief heel moeilijk en onlogisch maakt. Je zou ook echt niet de eerste en enige be-libra-de dressuurmiep zijn Door het effect is sinds ik het online gezet heb al aardig wat mensen de mond opengevallen, hetgeen me uiteraard enorm deugd doet. Ik hoop natuurlijk dat dat mettertijd een sneeuwbaleffect krijgt. Maar op zichzelf staat het niet. Ik hoop dat het leidt tot meer interesse voor een leer-benadering i.p.v. een dwang-benadering net alsdat de Parelli-aanpak en het clickeren daar stappen toe zijn. Geen van alle het alpha en omega, maar wel stappen.

Groeten, Egon

Dorien66 schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 14:32:


Dit interpreteer je zo omdat je de strekking van "de ontvanger bepaalt" niet meegekregen hebt op PN in de leer/communicatie discussies denk ik (die uitdrukking komt nml uit mijn hoed).


OOK allemaal helemaal waar en mee eens! (zie je, ik doe niet ALTIJD zo moeilijk :) )
Met "de ontvanger bepaalt" bedoelde ik slechts dat alleen de ontvanger van communicatie die signalen kan filteren, of al dan niet begrijpen.
Als de boodschap niet overkomt heb je dat als verzender dus fout gedaan. Daar heb ik heel vaak last van....


Ja tuurlijk - wie niet dan?
Groeten, Egon

Frans Veldman schreef op zaterdag, 13 augustus 2005, 12:35:


"Klonen" is uitermate irritant en manipulatief.
Leidt op andere zichzelf serieus nemende inet communicatie tot een ban.

Geen groeten aan de kloner, E.

janna schreef op zondag, 14 augustus 2005, 14:35:


Ik niet. Eindelijk via Frans, en via PN, eens een ieniemienie klein clubje mensen gevonden waar rationeel mee te praten valt over het paardengebeuren. En inderdaad, of iemand al 80 jaar met iets bezig is of pas 8 maanden zegt mij niet zoveel.
Frans is inderdaad wel eens wat stellig, en heeft zijn bronnen regelmatig niet goed genoeg in orde (nmm).... nou, daar kunnen we hem dan mee plagen tot 'ie dat zat is en er even wat dieper induikt om het wél voor mekaar te maken


Hoe duidelijk moet de boodschap dan doorkomen?
Als ik het verkeerd samenvat komt er vanzelf correctie op, maar ik denk dat wij vinden dat wanneer:
A - vastgesteld dat de natuurlijke asymmetrie van tweezijdig symmetrische dieren niet tot invaliditeit leidt;
B - een op het oog al duidelijke correllatie aan te wijzen is tussen specifieke gebruiksvormen en (o.a.) HKO, welke correllatie duidt op overbelasting,
de wegen deze dierenbeulerij te stoppen overduidelijk zijn, nml:
C - stoppen met die vormen van gebruik die systematisch tot invaliditeit blijken te leiden, en;
D - stoppen met onnatuurlijke hoefvormen te boetseren.

Wat C betreft geldt denk ik het hele rechtricht-verhaal alleen als er tóch zo nodig gedressuurd moet worden omdat mensen dat zo leuk vinden. Ik kan dat onmogelijk "genezen" noemen, net zo min alsdat je "verdient" door minder geld uit te geven.
Ik denk echter dat wanneer ook dressuurpaarden opgeleid gaan worden vanuit het Skinneriaanse en iedere dwangmatige bondage achterwege gelaten wordt het HKO probleem door "verrijden" automatisch is opgelost. Het ligt volkomen aan de dressuur-subcultuur daar al dan niet voor open te staan.
Voor D daarentegen is het wiel van natuurlijk bekappen (oftewel gewoon hoefonderhoud cq. nageltjes knippen) weer eens uitgevonden, en wordt nu wereldweid aan de man gebracht, en ja hoor... strikt fysiek gezien genezen paarden daardoor van allerlei narigheid waaronder HKO.

Groeten, Egon

janna schreef op maandag, 15 augustus 2005, 10:27:


Dat klopt dus wél, d.w.z. het stoppen van een verkeerd blijkende benadering.

Het hele paardjehobbel-verhaal, in welke "discipline" je dat ook bekijkt, is gewoon een mensenspelletje dat met andere dieren gedaan wordt net als swientjetikken. Niets mis mee nmm zolang dat strikt noodzakelijk wordt gezien zonder bekendheid met alternatieven, óf die dieren daar geen welzijnsproblemen mee krijgen. Aan beide premissen wordt heden niet meer voldaan.

Onjgetwijfeld zal AdB beter aansluiten bij jullie belevingswereld, wat me sterk doet denken aan dat Inge T. altijd vindt dat ik met lantaarntjes sta te zwaaien in de verte. Misschien vind ik het juist daarom zo'n lapmiddel, ondanks dat ik er helemaal in mee wil gaan dat het "rechtrichten" zeer ongewenste vormen van bondage (om het zo maar te noemen) voorkomt. Kwestie van perceptie.


En vooral veel minder, en inderdaad stoppen met verkeerd eten

Heb ik dan ergens beweerd dat er gestopt moet worden met paardjehobbelen? Dacht het toch niet... maar liefst wel met verkeerd gebleken, of in de huidige praktijk ongeschikte vormen daarvan.
Altijd maar weer wordt er teruggekeken naar (heel) vroeger in het hipppische, waarom nou nooit eens extradisciplinair naar wat er NU mogelijk is!?


Beweer je met grote stelligheid... ik denk dat je je paard vooral zo min mogelijk moet hinderen. Volgens mij bewegen paarden op zichzelf in vrijheid al prima nml. Wel verschillend. Je hebt meer of minder athletische tiepjes uiteraard, who's perfect?


Daar is nmm maar 1 weg naartoe: opnieuw beginnen. Terug naar AF cq. START.


Ik zie nooit anders... noch in praktijk noch in metingen uit onderzoeken.


Het is wel een begin. Een begin dat tot nadenken dwingt hoe het dan wél moet.


Nummer?

Groeten, Egon