janna schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 1:05:
>>> Dat zeg ik steeds Egon, waar ik het over heb, over het goed
>>> gymnastiseren van je paard als je wilt paardrijden. Zijwaarts
>>> soepel en sterk maken, recht richten, achterhand er onder rijden
>>> zodat er meer gewicht door achterhand kan worden gedragen.
Zullen we van "achterhand" niet liever een nieuwe draad op PN maken? Het voert allemaal zover van
HKO en de direkte oplossingen. Er zijn best veel argumenten voor, maar minstens evenveel tegen.
Persoonlijk denk ik dat de "gewicht op achterhand"-fixatie wel eens een oorzaak zou kunnen hebben in een psychologische hang naar het verticale. Een
antropomorfisme dus (Lit. o.a. Konrad Lorentz).
Natuurkundig bezien doet het meer "op de achterhand" laten lopen nml. in praktische zin lang niet zoveel aan gewichtsverdeling als vaak gedacht wordt. Dat is door o.a. Gyula (1934) al uitgebreid opgemeten, gewoon door gebruik te maken van een weegbrug. Wat bleek is dat de hoofd-hals-houding al meer invloed op het evenwicht en zwaartepunt had dan een ruiter überhaupt kán hebben, terwijl de dressuurmatige verplaatsing van zwaartepunt naar achteren slechts 0,5 - 1,8 cm bedroeg! Met wat geluk en interesse komen er nu met behulp van de computer natuurlijk veel betere bewegings-dynamische modellen....
Wat het stellen van houding (houding is een andere "eenheid" dan gewicht) op de achterhand wél doet is wendbaarder maken, maar ten koste uiteraard van snelheid. Weer een ander aspect in houding zie je vooral bij gangenpaarden - als ergens gedemonstreerd wordt dat "verzameling" en "houding" véél complexer in elkaar zit is het wel daar nmm.
>>> Doel van dit alles: dat je paard soepel en ontspannen kan
>>> bewegen onder je.
>>
>> Een zelfde soort doel kun je denk ik ook heel anders invullen...
>> door terreincrossen bijv. .. harde/zachte bodem, wendigen,
>> hobbels en kuilen, etc... en dan natuurlijk liefst met een
>> beetje tempo, handigheid en souplesse.
>
> Vind ik ook, heb ik ook aldoor gezegd.
Dat komt op mij niet zo over.
Mijn
HKO-vrije ponies gymnastiseren zichzelf wel zover ze dat nodig vinden...
>
>> Laten "super-dressuurpaarden" daar nou vaak de grootste moeite
>> mee hebben. Vind je dat niet raar als die zo fantastisch
>> voorbereid zijn?
>
> Ja, dat zeg ik, dat zijn velen dus niet. Omdat we die
> belangrijke basis uit het oog verloren zijn. Vandaar ook dat er
> zoveel scheef zijn, overbelast, vastgezette rug, slecht
> achterbeen gebruik, valse knik etc. etc.
Blijft echter staan dat het hogeschoolrijden waar de adel zich mee vermeidde nauwelijks praktisch nut heeft in het nu (tenzij dát juist je hobby is!! En dan met alle respect...). Ik denk dat er doelgerichter, simpeler wegen zijn tot lol met je knol zonder
HKO. Een schouderbinnenwaarts is ook d.m.v. klikkeren voor mekaar te krijgen om maar iets te noemen.
> Daarom dus mijn pleit voor meer aandacht hiervoor. Deze site een
> prima plaats dacht ik. De basis ligt er, geen ijzers, geen bit
> en nu verder....
Ik denk je wel een beetje te snappen, en probeer daarom het grote misverstand op te lossen. Ik denk niet dat we op PN de bedoeling hebben de gangbare dressuur- en springwereld te "verbeteren", tenzij in aanliggende subculturen besloten wordt onze gebruiken over te gaan nemen omdat die aantrekkelijker zijn. Zien we dan wel weer... maar zolang hoefijzers en bitten e.d. reglementair voorgeschreven zijn hebben we daar niets te zoeken nmm.
>>>> Aan de andere kant echter, als je wereldwijd wilt rondkijken,
>>>> zijn er velerlei culturen in paardengebruik te ontdekken. De
>>>> meeste hebben zover ik weet geen opvallend last van
HKO. Dat
> Een paard is een paard is een paard. Waar ter wereld ook, daar
> doelde ik op.
> Culturen waarin het begrip paard bij het bestaan onverbrekelijk
> hoort.
Nee, niks daar van. In deze tour de force ga ik niet mee! De barok- en klassieke dressuurvormen en daaruit volgende zijn typisch W-Europees. Daar hadden de IJslanders of Tsjuktsjeniërs nog nooit van gehoord. Dat er cultuureigen tradities zijn die ongetwijfeld voortkomen uit plaatselijke ideeën, omstandigheden en ervaring is iets anders.
Nou kan het aan mij liggen... maar wat ik zie is dat daar vooral niet zo moeilijk gedaan werd en wordt. Je gaat gewoon op een pony zitten en al doende leer je elkaar dan verstaan. Focus-rijden is populair. Als de pony niet bevalt eet je 'em op en probeert een andere.
>>>> Volgens mij is het veel logischer om tot de conclusie te komen
>>>> dat zulke gebruiken uit de tijd zijn. Dat je daar beter mee kunt
>>>> stoppen omdat er leuker, diervriendelijker en vooral gezonder
>>>> dingen zijn om voor het leuk met je paard te doen.
>>>
>>> Dan verschillen we over wat uit de tijd is en wat leuk en goed
>>> is voor je paard.
Klopt. We verschillen denk ik nogal van mening over de
praktische aanpak.
Dat komt denk ik ook door verschillende belevingswerelden en heel andere invulling van de paarden-hobby - ik bezit geen zandbakje bijv. en doe niet (meer) aan dressuur in de paard-traditionele zin van dat woord.
>> te trekken hoor - er staat niet voor niets een
achter
>
> Ik probeer dat niet te doen Egon. Maar zeg eens eerlijk, had ik
> gelijk of niet?
Nee echt niet - ik had er geen andere bedoeling mee dan een weg aangeven die mechanisch geforceerde dwang relatief heel moeilijk en onlogisch maakt. Je zou ook echt niet de eerste en enige be-libra-de dressuurmiep zijn
Door het effect is sinds ik het online gezet heb al aardig wat mensen de mond opengevallen, hetgeen me uiteraard enorm deugd doet. Ik hoop natuurlijk dat dat mettertijd een sneeuwbaleffect krijgt. Maar op zichzelf staat het niet. Ik hoop dat het leidt tot meer interesse voor een leer-benadering i.p.v. een dwang-benadering net alsdat de
Parelli-aanpak en het clickeren daar stappen toe zijn. Geen van alle het alpha en omega, maar wel stappen.
Groeten, Egon
Warboel
