"Ruggebruik" is een woord dat graag gebruikt wordt, met name door bitrijders en met name door hen wanneer het over bitloos gaat.

Ruggebruik is nièt dat een paard z'n rugspieren gebruikt/aanspant, want dat willen we helemaal niet. We willen juist dat hij z'n rugspieren loslaat en ontspant, en z'n bil- en buikspieren gebruikt. De rugspieren moeten niet verkorten, maar verlengen.

Ruggebruik wordt maar al te vaak verward met 'in de krul'.
Dikwijls zie ik op Bokt foto's van bitloos gereden paarden die heerlijk ontspannen lopen, goed hun bil- en buikspieren gebruiken en goed ondertreden. Maar als zo'n paard dan niet in de krul loopt, wordt er meteen geroepen dat het paard geen ruggebruik heeft. Men kijkt alleen naar de voorkant en nièt naar het zogenaamde 'ruggebruik' (dus of het paard inderdaad goed ondertreedt, z'n bil- en buikspieren goed gebruikt en z'n rug loslaat c.q. 'bolt').

Het bit is in vroegere tijden niet bedacht omdat men erachter kwam dat het paard z'n rug moest 'gebruiken' om ons te kunnen dragen en dat een bit hieraan zou bijdragen ('heee, bit erin en het paard gaat opeens dragen!! wouw wat een uitvinding!').
Het bit is bedacht om controle uit te oefenen, dmv pijn. Niets meer en niets minder.
Dat men het bit tegenwoordig aangrijpt voor 'goed ruggebruik' is een excuus om vooral maar met dat bit te blijven rijden.


Alle tandartsen waar ik contact mee heb gehad, zeggen volmondig dat ze ontzettend veel ellende in de monden tegenkomen. Trauma's op de lagen, op de tong, in de wangslijmvliezen, noem het maar op. Iedere tandarts zegt dat er in feite geen plaats in de mond is voor een bit. En toch is iedere tandarts pro-bit; 'als je er maar vriendelijk mee omgaat is er niks aan de hand'.


Heb je deze pagina gelezen? bitloospaardrijden.info/gebitslijtage.htm" target=_blank>http://www.bitloospaardrijden.info/gebitslijtage.htm


Precies. Maar dat is dan geen 'ruggebruik', maar 'in de krul'.

clarissa ruijgrok schreef op zondag 3 januari 2010, 0:55:


Hier staan een korte uitleg:

bitloospaardrijden.info/tong.htm" target=_blank>http://www.bitloospaardrijden.info/tong.htm

Wanneer men het over tongbeentjes heeft, vergeten ze erbij te zeggen dat het essentieel is dat de tong ontspannen moet zijn. En laat dat nou juist bij bitloos het geval zijn...!

clarissa ruijgrok schreef op zondag 3 januari 2010, 15:48:


Anouk_iris schreef oa: "Ik zit nu te twijfelen of het nou wel een goed idee is om een paard dat heel haar leven ondersteund is aan de voorhand nu opeens helamaal los te laten." Waar haalt men het vandaan, ik weet het niet, maar als ik zo iets lees vraag ik me echt af waarom mensen dit soort verhalen geloven. Door de pijn van het bit in de mond ondersteun je de voorhand? Dat hele idee van ondersteuning dmv bitten klopt volgens mij niet. Allemaal jargon om te pretenderen dat je ergens verstand van hebt. Men blijft elkaar napraten en zo lijkt het inhoud te krijgen. Nu verkoopt een tandarts weer dat het tongbeen iets met ruggebruik te maken heeft. Daarom zal een physiotherapeut een patient met rugklachten ook het advies geven een ijzeren staaf in zijn mond te plaatsen, en als dat als pijnlijk wordt ervaren werkt het nog beter, wist je dat? Doordat je inkrimpt van de pijn bolt je rug mooier op.

Goede, leuke vragen!


Ik denk dat je paard het inderdaad niet leuk vindt als je hem tijdens spel bij je wegstuurt. Een paard bij je vandaan sturen betekent in wezen dat jij op je leiders-strepen gaat staan en vraagt/eist dat je paard laat zien dat hij dat zich in zijn ondergeschikte rol schikt.

Dat hij ervoor kiest om dan maar het spel te beëindigen en het contact met jou te verbreken, hoeft niet te zeggen dat hij jou niet als leider accepteert!
Ik denk eerder dat het is precies zoals je zelf al schreef: je paard vindt jouw "op je strepen gaan staan", in het paard zijn ogen zonder enige aanleiding/ tijdens spel, gewoon niet leuk. Misschien zelfs ongepast....

Zoiets als wanneer je als mens met je leidinggevende of - als kind met je vader/moeder "uit" bent, samen reuze lol hebt en opeens vraagt die leidinggevende (of die ouder) jou om even te bevestigen dat jij inderdaad ondergeschikt bent. Niet leuk, toch? Plus, in een goede verhouding is zo'n bevestiging vragen op zo'n moment helemaal niet nodig! Het kan dan lijken alsof je de verhoudingen in twijfel trekt, je vraagt immers plots om een bevestiging. Waarom zou je dat doen als je niet twijfelt aan de rollen in de relatie?! Het kan overkomen als een "zwakte-bod", als je op zo'n moment toch even op je strepen gaat staan, ben je er misschien niet zo zeker van dat je een goede leider bent.

Als ik mijn eigen paard vraag (ook een IJslander) om zijwaarts of achterwaarts te gaan tijdens spel of grondwerk, beweeg ik met hem mee. Ik stuur hem niet weg, ik vraag hem of hij met mij meebeweegt. Ik gebruik hierbij geen fysieke druk, ik raak hem niet aan. Ik doe zélf de beweging en vraag of hij meebeweegt.

Ik schrijf later nog een reactie op je vraag of je eigenlijk wel een leider MOET zijn, ook een hele goede en leuke vraag!

vr.grt,
Karen