Heel erg vroeguh bokte Buck altijd met aangalopperen; hij miste kracht. Het bokken werd op den duur zelfs een gewoonte en ik vloog er regelmatig af (nomen est omen). Op een gegeven moment was ik dat slachtofferige gedoe spuugzat en toen hij weer eens aanstalten maakte voor een boksalvo schreeuwde ik "HOU OP!" en hij zette de bokkerij niet door.



Maw: HOU OP! is ook een hulp die gewoon aan te leren is.

O wat een gezelligheid! Voor 7,50 euro samen de Wildernis in en misschien zelfs kadavers spotten:

www.rootsmagazine.nl/2014/01/30/2-februari-7-9-februari-winterwandeling-oostvaardersplassen/

Buck had jaren geleden ook verdikkingen boven de ogen. Hij is i.r. en heeft geen cushing, nog steeds niet. En een harde manenkam, en niet te dik. Ook hij had moeite met wenden op harde bodem. Zijn witte lijn was altijd iets verbreed, iets geel. Ik denk dat er dan gewoon hb speelt hoor. Zou zoals Letje zegt, magnesium en pijnstilling geven, én een graasmasker zodat je haar bij de rest van de kudde kunt houden.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 6 februari 2014, 14:26:


Er is al eens eerder een hausse van meldingen op dit forum geweest: bevangen Shetlanders in hartje winter. Met geen verklaarbare oorzaak behalve de grootste gemene deler van sneeuw en vorst. Els heeft zich daar nog suf op gestudeerd en vond o.a. dat Shetlanders van oorsprong van eilanden komen waar het nooit vriest of sneeuwt maar eeuwig regent en waait. Maar een verklaring voor hb bij sneeuw en vorst is daarmee niet gevonden.
Misschien doe je nog ideeën op als je terugzoekt.

Wat doet die vospony op de winterwandelingfoto trouwens tussen de koniks? Soortvervuiling!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik vind deze uitspraak wel heftig:
I would sooner see my horses put to sleep than go to a home where they were ridden barefoot.

Interessant interview met een (autistisch) expert op het gebied van animal behaviour.

www.horsejournals.com/conversation-animal-behaviour-expert-dr-temple-grandin

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Monique Meijer schreef op vrijdag 7 februari 2014, 11:12:


Van 400 kg. Is niet zo gek hoor, 18,75 per middenmaat verpakte baal (100kg); ik betaalde daar 20 euro voor. En dan kwam het niet uit Denemarken.

Je kunt het ook aanpakken zoals Els het heeft gedaan: zet de hb-gevoelige beesten permanent op een totaal kaalgevreten track rondom je wei. Je voorkomt daarmee de suikerpiek van hooivoerbeurten, want er komt nonstop mondjesmaat gras binnen. En daarbij, zodra ze weer pijnloos loopt: aan het werk zetten!

harry11 schreef op zaterdag 8 februari 2014, 17:29:

Het hele verhaal wijst op hoefzweren; opflakkerend heftig, dan weer niet of matig kreupel, dikke kroonrand, dikke kogel, zoolkneuzing. Een peesblessure aan een achterbeen komt heel zelden voor, tenzij je enorme disbalans in de hoef hebt. Maar dat had je smid moeten zien.