Heel erg vroeguh bokte Buck altijd met aangalopperen; hij miste kracht. Het bokken werd op den duur zelfs een gewoonte en ik vloog er regelmatig af (nomen est omen). Op een gegeven moment was ik dat slachtofferige gedoe spuugzat en toen hij weer eens aanstalten maakte voor een boksalvo schreeuwde ik "HOU OP!" en hij zette de bokkerij niet door.



Maw: HOU OP! is ook een hulp die gewoon aan te leren is.

Ik weet ook niet of het interessant wordt, hij zegt niks dat wij hier al niet weten, maar vertelt hoe "het zo gekomen" is en zulke verhalen kan ik wel honderd keer horen, die geven me een berg inspiratie. Van niks dan ellende in 2004 met een zooitje beslagen stalpaarden naar onbeslagen PaardNatuurlijk paarden zonder problemen een aantal jaar later.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Vergeet niet dat de mate van zichtabare artrose en de mate van klachten vaak niet overeen komen.
Iemand kan aantoonbare artrose hebben maar nergens last van hebben, en ook andersom komt voor: amper artrose zichtbaar met flinke klachten...
Het is niet dat ik zeg dat ik geen X-foto's zou nemen maar wel iets om in je achterhoofd te houden.

Sterkte...