Monique Meijer schreef op vrijdag 7 februari 2014, 11:12:


Van 400 kg. Is niet zo gek hoor, 18,75 per middenmaat verpakte baal (100kg); ik betaalde daar 20 euro voor. En dan kwam het niet uit Denemarken.

Ik vind dat niet duur hoor.... ik betaal omgerekend 2.50 voor een baal van 10 kilo-.. 400 kilo= 40 baaltjes a 10 kilo= 100 euro.
Ik betaal nu dus meer.

Ennuh... nee, geen opslag in de buurt. Buren zijn allemaal boeren die hun eigen opslag nodig hebben (zou trouwens ook niet weten hoe ik een zware baal dan hier moet krijgen... maar goed... is hoe dan ook geen optie)

Wieteke schreef op vrijdag 7 februari 2014, 11:22:


Ik betaal voor een baal van 400 kg Euro 30,--. We halen een baal op als we eentje nodig zijn, de boer slaat ze voor ons op. Hij zit in het volgende dorp, dus lekker dicht bij.

Myriam schreef op vrijdag 7 februari 2014, 11:34:


Geen onderdak, want hooi moet droog staan. Ruimte zat dus, maar daar schiet ik niet mee op.

De chiropraktikor annex paardenarts is hier geweest en ze was tot dusver de meest kundige persoon die ik hier had. Nuchter mens met verstand van zaken, die helaas wel mijn laatste restjes hoop meteen van tafel veegde.
Shakira heeft zonder twijfel HB en daar ligt EMS of Cushing aan ten grondslag. Welk van de twee moet een bloedproef uitwijzen.
Hoewel ze wel wat minder kan, heeft ze absoluut geen ernstig overgewicht, maar wel de karakteristieke vetdepots boven de ogen, manenkam en ietsje bij schouder en staartinzet.

Ze noemde ook maar meteen dat de tenen veel meer ingekort moeten worden en dat boots wel aan te raden zijn ivm duidelijk pijn aan de voeten. (ze zat uiteraard ook vast in de schouders, maar dat is een gevolg van ..)
Voor nu dient ze ook pijnstiller te krijgen.

Wel duidelijkheid dus, maar niet fijn. Halve nacht liggen malen, overwogen om een stukje wei af te zetten als het EMS is, zodat ze slechts een kale wei heeft en hooi, maar dan denk ik... wat is het verschil dan met nu? Ze heeft nu helemaal geen gras en alleen hooi uit slowfeeders en ze krijgt toch HB

Nu heeft een da destijds met de shetten die HB kregen in de winter verteld dat het grote probleem in de winter bestond uit stress (lichamelijk) vanwege de moeilijk begaanbare grond en het stilstaan. Ik heb ooit Billy en Tommy apart gezet en dat was geen succes. Dan staan ze alleen nog maar stil bij het hooinet, net als in de winter, terwijl de paarden in de zomer in de wei juist enorm veel lopen (langgerekte wei)

Als ze hier doorheen komt, ga ik dus toch maar weer het gehate graasmasker gebruiken. Voor mijzelf de beslissing als dat niet werkt, dat het ophoudt. Mijn echtgenoot noemde al dat hij het geen paardwaardig bestaan vond als je het beestje gescheiden van de kudde op een postzegel moet gaan houden en ze een groot deel van de dag stil staat bij een hooinet. Ik voor mij weet dat het met de minies niet werkte. Beweging is juist het belangrijkste.

Dus... mocht het ems zijn, dan komt er in het voorjaar weer een graasmasker en dan maar dagelijks even een paar uurtjes apart zonder masker, maar niet hele dagen. En zodra haar voeten oke zijn werken, werken en nog eens werken. Want ongeacht wat je zoekt en leest... beweging is essentieel bij ems.
Is het cushing, dan moeten we aan de medicatie.

Ik zal meteen eerlijk zijn... die cushingtest is het laatste wat ik doe. (dacht eerst ook een ems test te doen, maar dat is zinloos... als het geen cushing is, is het ems) Als daar nog iets bovenop komt, houdt het echt op.
Ik trek het financieel niet om te blijven dokteren. Om die reden is shakira dan ook absoluut het laatste paard dat in mijn bezit komt, ongeacht hoe graag ik ermee bezig ben en hoe fijn de afleiding is als je altijd achter een computer zit. Ik heb het er echt helemaal mee gehad.
Maar als iemand nog een goede tip heeft om voor zover mogelijk nieuwe koliek te voorkomen, hoor ik dat graag (er was toch die truuk met mest?)

Verder wil ik wel magnesium geven, maar het ingeven met een spuit water/magnesium was geen succes. Na een keer kon ik de spuit weggooien omdat de magnesium vastkoekte bij de uitloop en niet meer weg te krijgen was.
Tips hierover... graag

Curcumma was nog genoemd... moet ff uitzoeken hoe dat hier heet ...

Maar verder dan dat ga ik dus niet meer. Helaas.

Je kunt het ook aanpakken zoals Els het heeft gedaan: zet de hb-gevoelige beesten permanent op een totaal kaalgevreten track rondom je wei. Je voorkomt daarmee de suikerpiek van hooivoerbeurten, want er komt nonstop mondjesmaat gras binnen. En daarbij, zodra ze weer pijnloos loopt: aan het werk zetten!

Christel Provaas schreef op zaterdag 8 februari 2014, 9:21:


Werkt vooralsnog uitstekend! Enige is dat je het als mens niet zielig moet vinden dat je paarden voor het oog niets te eten hebben.
Nu zijn mijn 3 gevoeligerds niet gediagnosticeerd met EMS of Cushing, maar wel heel snel bevangen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 8 februari 2014, 6:30:
Met grasbrok mengen was al genoemd geloof ik?

Je moet eerst een papje maken (in een kopje/kommetje) van magnesium en water.
Slap genoeg zodat je het met de spuit kan opzuigen. Blijven schudden met de duim op het 'tuutje' (wat ik er trouwens af zou snijden, dan is het gaatje net wat groter) en direct geven.

Wordt het een teveel geknoei, dan kun je lijnzaadolie toevoegen als ze dat mag hebben.

Ik heb ook 1x gehad dat het magnesiumpapje ongeveer in beton was veranderd.

Ik maak er thuis altijd een dun papje van, in een bakje dat ik meeneem naar de wei. Als het in de tijd tussen huis en wei te veel is ingedikt, doe ik er bij de wei nog wat water bij en roer ik alles goed door en zuig ik het op in de spuit (ik gebruik het spuitje dat bij de meloxicam zat, en moet dat 2-3x vullen om het dunne papje op te maken).

Bij koud weer en als het bakje niet helemaal schoon is (magenesiumrestjes van de vorige dag) lijkt het 'omslagpunt' voor het indikken sneller te zijn bereikt.

De keer dat het bij mij was ingedikt, was op een dag dat Dibble net lag te tukken toen ik bij de wei aankwam. Ik ging toen maar eerst uitmesten, en had toen dus te lang gewacht. Sinds ik het wat dunner maak en het gelijk bij aankomst geef, gaat het prima.

Met warm water was de spuit overigens (met moeite) weer te legen.