Jouw focus Els?
Het verschil tussen ohoow , daar heb je ze weer, wat nu weer? en Eej, wat is ze daar aan het doen? Ik ga ff kijken?

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op vrijdag 6 april 2012, 16:07:


Ja, zo zijn we meestal bezig. Gewoon tussen de paarden, zonder focus op één van hen. Eigenlijk is Lotte de enige waar ik op dit moment echt af en toe mee werk, omdat zij het heel leuk vindt om te langeteugelen en te wandelen en we haar (misschien en als we tijd hebben) van de zomer voor een wagentje willen zetten.
We willen niets van ze, behalve verzorgen. Ik zeg ze allemaal gedag als ik tussen ze door loop, blaas Willem volgens vast ritueel 's morgens in zijn neus, geef Lotte een aai in het voorbijgaan. Vaste patronen, ze hoeven niets, behalve eten en er zijn. Eens in de week haal ik er op het moment een borstel of roskam over omdat ik merk dat ze allemaal staan te schuren door de losse haren. Maar ook dat gaat via een vast patroon; Willem als eerste vast bij de stal, Boully links van het hek, Lotte rechts. Los borstelen werkt niet echt, omdat ze dan gaan bakkeleien wie er aan de beurt is en dat meestal Willem is, volgens Willem dan.
En eens in de 4 tot 5 weken doe ik de hoeven.
Er is dus geen "wat nu weer?". Tenminste; niet in mijn beleving. Maar misschien zie ik dat verkeerd, hoor.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 6 april 2012, 16:19:


in de beleving van Arco

joop schreef op vrijdag 6 april 2012, 16:35:


Dus dan zou ik hem helemaal moeten negeren, denk je? Geen halster meer om of af, alleen voeren en hopen dat hij van het land komt als ik de anderen eraf haal? Geen hoefjes doen, niet borstelen, etc.?
En dan komt het vanzelf goed?

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 6 april 2012, 18:06:


Neuj.... Maar misschien is het iets om in je achterhoofd te houden en vanuit de wetenschap dat misschien "jouw onbewust gedrag" er iets mee te maken heeft, te vertrekken.
Ik weet het ook echt niet hoor Els, ken het paard niet, maar uit wat je beschrijft lijkt me dit misschien iets om rekening mee te houden en over na te denken.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 6 april 2012, 18:06:


negeren zeker niet, gewoon leuk vinden als hij komt en als hij niet komt: ook OK. Als hij komt en wil krabbelen: prima. Kan je het halster omdoen, kijk dan af en toe eens onder 1 hoef, of krab er 1 uit, net alsof het heel gewoon is. Zo focus je op relaxed blijven voor alle partijen. Haal je ze van het land zal hij zijn grote vriend toch wel volgen?

Nu zit je 's avonds al te bedenken dat je morgen misschien het halster niet omkrijgt en Arco ook.

joop schreef op vrijdag 6 april 2012, 19:19:

Dat is juist het punt. We maken er geen punt van. Geen halster om, oké, wel halster om, oké. Geen halster af; proberen we het bij de volgende voerbeurt wel weer. Af en toe probeer ik wel eens wat, zoals van de week, als hij zichzelf isoleert in de bak. (Dit is in een jaar 2 x gebeurd). Maar ik zal hem daar niet heen drijven of wat ook, want heb allang door dat dat geen zin heeft. Eigenlijk zijn we dus al een jaar lang op deze manier bezig, maar het blijft hetzelfde. En ik probeer te begrijpen waarom hij doet zoals hij doet.
Hij neemt/nam vaak een loopje met de andere paarden. Lotte is hij inmiddels de baas, die gaat voor hem opzij en laat zich weg jagen bij haar voer. Boully laat hem goed merken als hij te ver gaat, die zet echt zijn tanden in zijn rug en wijkt geen stap als Arco er langs wil. Bij Willem plukte hij in het begin het hooi uit de mond, maar dat hoeft 'ie nu niet meer te proberen. Toch is Arco de enige die samen met Willem uit de hooibak mag eten.
Inmiddels komt hij niet meer met Boully en Lotte mee van het land af. Pakken kunnen we hem niet, dus we halen eerst de andere twee, en lopen dan achter Arco aan. Die gaat tot nu toe keurig het pad op, maar wat als hij bedenkt dat we hem op dat grote vlak van bijna een hectare toch niet kunnen pakken en de andere kant op gaat? Moeten we dan maar gaan wachten bij het hek tot hij toch liever bij Boully wil in plaats van op het land?
Ik vermoed dat hij ergens wel een trauma moet hebben van het behandelen van zijn gebroken been, dat zal geen pretje zijn geweest. Maar is hij daarom zijn vertrouwen in de mensen kwijt, of neemt hij gewoon een loopje met ons?

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)