Jouw focus Els?
Het verschil tussen ohoow , daar heb je ze weer, wat nu weer? en Eej, wat is ze daar aan het doen? Ik ga ff kijken?

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op vrijdag 6 april 2012, 16:07:


Ja, zo zijn we meestal bezig. Gewoon tussen de paarden, zonder focus op één van hen. Eigenlijk is Lotte de enige waar ik op dit moment echt af en toe mee werk, omdat zij het heel leuk vindt om te langeteugelen en te wandelen en we haar (misschien en als we tijd hebben) van de zomer voor een wagentje willen zetten.
We willen niets van ze, behalve verzorgen. Ik zeg ze allemaal gedag als ik tussen ze door loop, blaas Willem volgens vast ritueel 's morgens in zijn neus, geef Lotte een aai in het voorbijgaan. Vaste patronen, ze hoeven niets, behalve eten en er zijn. Eens in de week haal ik er op het moment een borstel of roskam over omdat ik merk dat ze allemaal staan te schuren door de losse haren. Maar ook dat gaat via een vast patroon; Willem als eerste vast bij de stal, Boully links van het hek, Lotte rechts. Los borstelen werkt niet echt, omdat ze dan gaan bakkeleien wie er aan de beurt is en dat meestal Willem is, volgens Willem dan.
En eens in de 4 tot 5 weken doe ik de hoeven.
Er is dus geen "wat nu weer?". Tenminste; niet in mijn beleving. Maar misschien zie ik dat verkeerd, hoor.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 6 april 2012, 16:19:


in de beleving van Arco

Melanie83 schreef op vrijdag 6 april 2012, 15:31:


Nou moe

M'n eerste berichtje was inderdaad niet zo aardig, daar heb ik je dan ook m'n excuses voor aangeboden, tweede bericht is toch gewoon een normaal vriendelijk bericht? Ik snap dus je eerdere reactie dat ik altijd extreem negatief ben niet echt?

We hebben hier ook goeie bedoelingen hoor: het leven van paarden te verbeteren .
Het overgrote deel van de paarden is echt niet beter geworden van contact met de mens. Er zijn heus mensen die het heel goed aanpakken. Er zijn ook heel veel mensen die denken het beste met paardlief voor te hebben, maar toch het arme beest tot levenslange opsluiting, maagzweren en allerlei naars (onwetend!) veroordelen. En er zijn mensen die het ronduit belabberd doen, die geen enkele compassie voor het wezen paard hebben. Waarom zou je daar aan bij willen dragen? (nee nee, je hoeft je niet te verantwoorden, zie het maar als een rhetorische vraag).
Gaat hett in de Fjordenwereld echt allemaal zo goed? Geen paarden op stal? Geen paarden die met bit / zweep / sporen / dwang / onbegrip getrained worden?

Tuurlijk is het verschrikkelijk dat bepaalde diersoorten met uitsterven bedreigd worden. En toch en toch en toch.. Joop heeft een punt.
De roodharige populatie schijnt ook af te nemen. Stel nu dat ik de keus krijg: 1. een lekker vrij leven, zonder kinderen, of 2. de kans om mijn genen door te geven, maar dan moet ik wel een leven lang in een isoleer cel met een uurtje luchten per dag waarbij ik dan met zweep het plein rondgedirigeerd wordt. Wat zou ik dan kiezen? Snap je? Wat maakt het het individuele paard uit of zijn ras voortbestaat?

En zoals Joop verder zegt, kijk eens naar het Friese paard, helemaal kapot gefokt. En daar zaten heus fokkers met veel kennis bij. Maar waarom heeft de mens het recht te beslissen wat nou eigenlijk goed is voor een ras, kan dat eigenlijk wel? Kijk bv naar het Prezwalski paard, uitgestorven in het wild, en in dierentuinen werd er gefokt met individueen die geschikt waren voor de dierentuinen, die met een relatief rustig meegaand karakter. Maar zouden dat nu ook de hengsten zijn die in het wild zich hadden voortgeplant?

Nu ja, dit is waarschijnlijk een beetje verspilde moeite. Nogmaals excuus over m'n eerste bericht, dat was inderdaad geen fijne binnenkomer voor je. Het was echt niet m'n bedoeling je meteen weg te jagen of iets. Zelf nooit eens uit je slof geschoten? Oh wacht, zie quote bovenaan...

Mascha, ik weet niet op welk soort grond jij zit, maar hier met die zeeklei gaat het dus best plotseling hoor, als de regen na een droge periode (zoals nu dus)valt, blijft de ondergrond keihard en vormt zich heel snel een modderlaagje bovenop en deze is dan spekglad.
Nu heb ik ze snachts nog gewoon thuis, dus als het gaat regenen zou ik ook een dagje kunnen wachten hoor en ze hier laten grazen op hun oude postzegel, dan is het water al wat verder in de bodem gezakt, maar toch, het is hier verradelijk op dat gebied.
Plus, dat ze zich dus hier op de vlakke bodem blijkbaar ook nog steeds laten verrassen...
En ja Wil, ze hebben 4 benen maar als die allemaal onderuit glijden is het toch boem met dat oude lijf.
Maar goed, ik lig er nou ook weer niet wakker van hoor, ze moeten maar kijken.....
Trouwens, zag ik net wel al iets meer voorzichtigheid bij de afdaling en stonden ze 2 meter voor het draad al stil.
Dus is het maar goed dat ze dit bij droogte geleerd hebben, komt vast wel in orde als het gaat regenen.
Ik zag ze vandaag ook voor het eerst grazen op de helling, moesten ze blijkbaar ook ff doorhebben, dat dat het makkelijkste gaat met je kont omlaag, dus tijdens de klim.
Eerst leek het wel of ze dachten dat ze die klim en daling maar zo snel mogelijk moesten doen, dan waren ze er snel vanaf ofzo? nu zie je dat ze het allemaal steeds rustiger aan doen, alleen het laatste stukje nog rennen.
Maar als het zo doorgaat leren ze straks nog dat ze over elke voet apart controle hebben
Groetjes Marlies

Wil schreef op vrijdag 6 april 2012, 12:20:

Jep, vind ik ook. Snap ook niet dat mensen op een paard durven te gaan zitten die dat niet kan, zeker niet als je alleen maar buitenritten maakt. Kennissen (tradi) van me moeten hun paard om alle hobbeltjes of obstakels sturen. Die loopt er zelf gewoon tegenaan. Ik heb hen paard een keer aan het halster geleid (reus van een Fries) en inderdaad, hij kan zelf totaal niet uitkijken waar ie loopt. Struikelde over een blok beton op de grond. Vond het een bizarre ervaring. Zeker als je bedenkt dat paarden miljoenen jaren hebben kunnen bestaan bij gratie van hun kundigheid te been...
Het is een grote zorg minder als je op een paard zit dat zelf weet waar prikkeldraad zit en hoe de wereld werkt. En reken maar dat ze dat wel zien. Je moet het ze alleen leren herkennen. Een van de bruinen hier zit er altijd precies naar te kijken en dan moet je oppassen dattie niet het weiland in loopt als ie de opening heeft gevonden hahaha. Ze zien zelfs die spinnendraadjes in de zon glinsteren en bukken hun hoofd er onderdoor hihi.
Ik geef ook altijd de grove route aan maar het micromanagement is aan hun, de arrogantie beter te weten waar ze met hun 4 voeten kunnen lopen heb ik ook al jaren geleden opgegeven hahaha. Daar bemoei ik me niet mee. Laatst was ik wel zo dom uit schijterigheid om af te stappen bij een mega steile helling omlaag, glibberig leem op harde steen... Na 2 stappen zat ik op m'n kont naast het paard. Hij keek om alsof ie wou zeggen, wat doe jij nou weer, maf mens. Met z'n 4 benen stond ie gewoon stabiel uiteraard hahaha. Ik had beter kunnen blijven zitten.

Toen we ooit een rit maakten in NL nog waren wij met z'n 2en de weg kwijt. We waren nog aan het discussieren toen m'n paard na een tijdje zelf maar vertrok "zeg jongens, jullie lullen nog maar ff door, ik ga alvast wel de goede kant op" hahaha. En inderdaad kwamen we exact weer goed uit .
Terreinwijsheid kweken vind ik dus enorm kikken. Dat laat soms de hersentjes kraken. Na een tijdje gaan ze ook vanzelf op zoek naar leuke paadjes om te verkennen.

Tja, dan ben ik misschien een beetje een vreemde, maar hier heb je dus alleen maar polderwegen en geen bospaadjes met laaghangende struiken of losliggende takken en boomwortels.
In het park hierachter zijn wel een soort geultjes voor als er veel water tegelijk valt, Ik erop af maar zij er echt niet over willen he. ik heb dagen geprobeerd hoor en ze zijn ook wel eens gesprongen alsof het grote brede sloten waren, maar sindsdien vonden ze het maar een slecht idee om uberhaubt maar die kant op te lopen. Dat heb ik dan er weer uit kunnen krijgen maar erover
Groetjes Marlies

Leuk joh! En ik hoop dat jij zelf je hier ook lekker op je plek voelt? Veel plezier op jullie nieuwe plek

joop schreef op vrijdag 6 april 2012, 16:35:


Dus dan zou ik hem helemaal moeten negeren, denk je? Geen halster meer om of af, alleen voeren en hopen dat hij van het land komt als ik de anderen eraf haal? Geen hoefjes doen, niet borstelen, etc.?
En dan komt het vanzelf goed?

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)