Vandaag een aanvaring gehad met een paar jagers, die vonden het nodig om om 2 uur 's middags vlak langs het fietspad te gaan schieten. Mijn paard vloog er in galop vandoor omdat ze toen ik vlak bij was een haas neerschoten, ze waren op nog geen 10 meter afstand. Ik heb m'n paard bij de neusriem gepakt en omgetrokken voordat we de drukke weg opvlogen en toen ben ik teruggegaan en heb m'n longen uit m'n lijf gescholden. Van het haasje hadden ze de achterpoot eraf geschoten, die sprong en kronkelde en draaide en ze deden niks. Dat heeft wel vijf minuten geduurd.

Ik wil een klacht indienen, ik vind dit te absurd voor woorden. Nick, heb jij niet eens ook een aanvaring gehad? Heb jij toen een klacht ingediend en hoe is daar toen op gereageerd?

Edith Hartog schreef op vrijdag 24 november 2006, 14:53:


Ik heb hier twee jaar geleden precies hetzelfde meegemaakt waarbij wij onder vuur kwamen toen een groepje jagers een konijntje wilden schieten dat net ons pad kruiste.
Zij hadden ons Echt Niet gezien en één van hen zei ook nog "awel madam, wij moge nie schieten op paarden he".
(Nee, moet er óók nog bijkomen met je stomme fallussymbool....)
Jeeezes, wat was ik kwaad zeg....

Ben toen richting gemeente gegaan om een aanklacht in te dienen en daar kwam ik een van die types tegen; blijkt dus dat de halve gemeenteraad hier op zondag de velden loopt leeg te schieten.
Heeft geen enkele zin dus als ik mij al "Ollander" kom beklagen.
Vreselijk corrupte bende, die een jeneverpolitiek beheerst.

Weet je : Jagen is een sport, voornamelijk voor dikke sigarenrokende burgerbestuursleden in dikke auto's.
Het enige wat goed aan hen is, is de Jägermeister....
Ik heb zelfs al vaker hun honden hier uit de wei geplukt.
Dat je een konijn schiet voor eigen consumptie, allá, maar zoals het hier gaat met die drijfjachten heeft het wild geen enkele kans in de lege velden.

Ik wens je succes, hoe dat in Nederland geregeld is kan ik je niet vertellen, maar wellicht anderen wel.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 24 november 2006, 15:10:


Het paard van een vriendin van mij heeft een keer tijdens een wandeling hagel in z'n kont gekregen.
En mijn Tempête is zelf met mij ook al wel eens op hol gegaan, toen er vlak naast haar een geweerschot afging. De jager die me dat gelapt heeft, verdenk ik ervan het expres gedaan te hebben. Hij zat in een uitkijkhut met overzicht op het pad waar ik reed. Ik vond het wel heel verdacht dat net, toen ik z'n hut in galop passeerde, z'n geweer afging. Want het kan niet anders dan dat hij mij gezien had.
Gelukkig ben ik er toen zonder kleerscheuren vanaf gekomen.

Vorig weekend waren ze zelfs aan het jagen OP mijn wei. Omdat het een huurwei is, waar een jachtvergunning voor bestaat, kan ik er weinig aan doen. (Alhoewel er maar 1 bepaald iemand mag op jagen, en vorig weekend waren ze toch met z'n 3-en. En de eigenaar van de wei mij gezegd had dat zelfs die man er niet op zou mogen jagen omdat hij geen aaneengesloten jachtgebied heeft.)
Al goed dat de paarden op een ander stuk land staan. Ik vraag mij af of ze ook daar zouden gejaagd hebben als m'n paarden er wel stonden. Ik vermoed van wel.
Volgende keer dat ik ze zie, ga ik toch vriendelijk verzoeken of ik hun identiteitsbewijs mag zien. Zoniet stuur ik de politie op hun dak. (En dat recht heb ik wel, denk ik, als ze zich op mijn huurgrond bevinden)

Ik vind het trouwens eng, hoe dicht ze tegen tuinen en huizen zitten te schieten. Vroeger, toen ik nog pony's van een ander verzorgde, hoorden we zelfs de hagel neerkomen op het dak van de stal, als ze aan het jagen waren.

Ans

Ans Jondral schreef op vrijdag 24 november 2006, 15:41:


Een paar jaar geleden was ik in de tuin bezig en zag Indy opgewonden heen en weer rennen. Ook hoorde ik behoorlijk harde knallen en opgewonden gekakel van fanzanten. Er liep een jager IN mijn wei en twee anderen maakten aanstalten net tussen de draden door te kruipen. Wat een brutaliteit! Dat schoot mij dus helemaal in het verkeerde keelgat. Ik heb mijn hark op de schouder genomen, ben er onmiddellijk heen gegaan en gevraagd wat dat voor moet stellen. Ze wilden de fazanten afschieten die altijd op mijn wei rondlopen en in de bosjes broeden. Zij mochten dat, want ze kwamen hier al jaren. Ik heb ze naar hun vergunning gevraagd (die ze dus niet hadden) en ik kreeg als kroning een enorm grote mond, waar ik me mee bemoeide. Daarop heb ik ze gevraagd van mijn grondstuk te verdwijnen en als ze dat niet onmiddellijk zouden doen dat ik van mijn hark gebruik zou maken. Ook heb ik gezegd aangifte te doen bij de politie als ik ooit weer zou merken dat ze een voet op mijn grondstuk zouden zetten of een korrel hagel op mijn grondstuk zou vinden. Ze zijn onder gemopper met boze blikken vertrokken. Ik heb ze nooit weer gezien. Een boze nederlandse vrouw die met een hark zwaait maakt schijnbaar wel indruk.
Monique

Ans Jondral schreef op vrijdag 24 november 2006, 15:41:


Een paar jaar geleden was ik in de tuin bezig en zag Indy opgewonden heen en weer rennen. Ook hoorde ik behoorlijk harde knallen en opgewonden gekakel van fanzanten. Er liep een jager IN mijn wei en twee anderen maakten aanstalten net tussen de draden door te kruipen. Wat een brutaliteit! Dat schoot mij dus helemaal in het verkeerde keelgat. Ik heb mijn hark op de schouder genomen, ben er onmiddellijk heen gegaan en gevraagd wat dat voor moet stellen. Ze wilden de fazanten afschieten die altijd op mijn wei rondlopen en in de bosjes broeden. Zij mochten dat, want ze kwamen hier al jaren. Ik heb ze naar hun vergunning gevraagd (die ze dus niet hadden) en ik kreeg als kroning een enorm grote mond, waar ik me mee bemoeide. Daarop heb ik ze gevraagd van mijn grondstuk te verdwijnen en als ze dat niet onmiddellijk zouden doen dat ik van mijn hark gebruik zou maken. Ook heb ik gezegd aangifte te doen bij de politie als ik ooit weer zou merken dat ze een voet op mijn grondstuk zouden zetten of een korrel hagel op mijn grondstuk zou vinden. Ze zijn onder gemopper met boze blikken vertrokken. Ik heb ze nooit weer gezien. Een boze nederlandse vrouw die met een hark zwaait maakt schijnbaar wel indruk.
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 24 november 2006, 16:04:

.............

hier kan je alles vinden :
http://www.vogelbescherming.be/index.php?option=content&task=section&id=8&Itemid=59

gééf ze op hun lazer !

Peter Donck schreef op vrijdag 24 november 2006, 16:07:


Met genoegen!

Monique Meijer schreef op vrijdag 24 november 2006, 16:11:


Durf jij?
Ik heb er toch wel een beetje schrik van, met die geweren enzo.
Ik was vorig weekend woedend genoeg toen ze me wakker gemaakt hadden met dat geknal. (op zondag-morgen notabene) En toen ik door het raam zag dat ze op MIJN wei waren.

Ik wil eerst toch wel 100% zeker weten, dat ik recht in m'n schoenen sta, voor ik tegen drie uit de kluiten gewassen heren met schietijzer van mijn tak ga maken.

Waar zou ik kunnen opvragen, welke jachtgebieden precies door wie bejaagd mogen worden en hoe groot dat gebied dan moet zijn vooraleer er ook echt geschoten mag worden? (Want ik weet wel, wie er eventueel op mijn wei zou mogen jagen, maar misschien zijn er veranderingen gebeurd wat betreft de omliggende stukken, waar ik niet van op de hoogte ben)
Zou meneer de wijkagent hier iets over weten?

Ans

Spirithorses schreef op vrijdag 24 november 2006, 15:10:


Kga effe grof doen . Ik rijdt die dus gewoon met hun kl.....ten omhoog met Ilias en als er één het waagd om zijn geweer naar mij of mijn paard of mijn honden te richten gaat hij héééél ongemakkelijk naar huis toestappen met zijn fallussymbool gestopt "were the sun doesn't shine" . Ben ervoor gekend bij de jagers dat ze beter "uit" dan "in" mijn weg gaan staan. Heb hier een paar voorvalletjes gehad en nu wordt ik héél beleefd doorgelaten zie ook waarom de herkenbaarheid van honden en paard . Sommige types van mensen verstaan alleen maar de taal van geweld helaas .

Ans Jondral schreef op vrijdag 24 november 2006, 15:41:


Ans , je bent te braaf kerel véél te braaf . Volgende keer ? Nee onmiddelijk als een vreemde persoon zich op jou (gehuurd) grondgebied bevindt dan gebiedt je die onmiddelijk te vertrekken. Weigert hij (waarschijnlijk met een beetje machtsvertoon van de wapens !!) dan heeft hij je dus bedreigt en leg je klacht neer . Het minste wat ze kunnen doen als ze komen jagen is jou verwittigen.Elementaire beleefdheid noemen ze dat . Diegene die dat bij mij laat vallen heeft een zware klant tegen hoor .

Monique Meijer schreef op vrijdag 24 november 2006, 16:04:


Maar je had echt klacht moeten neerleggen Monique en inderdaad die geweerhangers zijn allemaal dikdoeners totdat het echt begint te stinken .

Peter Donck schreef op vrijdag 24 november 2006, 16:07:


Ge zeit in form hé

Ans Jondral schreef op vrijdag 24 november 2006, 16:22:


Ze mogen nog met tien zijn . Van het mijne blijf je af of het zal je berouwen en Nee de wijkagent weet hier niks over . En de eerste jager die een geweer naar jou RICHT met getuigen (slim zijn ) erbij verliest levenslang zijn vergunning . Mischien handig om te weten dat JIJ alhoewel wapenloos veel sterker staat voor de wet dan zij indien er misbruik in het spel is .

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 24 november 2006, 16:41:


Oké ben misschien te braaf.
Maar er is een jachtvergunning uitgevaardigd voor die wei, daar kan ik niet omheen. (Staat ook in mijn huurcontract)
Ik wil eerst weten waar ik het over heb, voor ik m'n mond tegen ze open trek.

Ans Jondral schreef op vrijdag 24 november 2006, 16:54:


Jagers die een beest zien opvliegen worden helemaal gek, zien niks of niemand meer. Ik ben eens van zo'n dertig meter beschoten, door drie geweren tegelijk, overal om me heen ritselde het van de hagel.
Klein beetje veel gescholden en gedreigd dat ik aangifte zou doen. Dat hielp want daar zijn ze bang voor. Teveel klachten en de jachtvergunning wordt ingetrokken. 'K heb geen kind meer aan de mannuh gehad.
Altijd keurig oppassend en beleefd.... Wat ze achter je rug zeggen hoor je toch niet he :)

Piet