Leuk te lezen!

Ik vraag mijn tinker Liltje ook en dan doet ze praktisch overal aan mee. Ze neemt dan zelfs vrijwillig een vieze wormkuur. Ik vraag, is ze eraan toe neemt ze hem in de mond.

Karin schreef op dinsdag 8 april 2014, 17:27:

In de Kroeg!! Het zou met koeienletters in de krant moeten staan!! Laat dit eens weten aan het zomerhofteam..zij publiceren het vast!!
Ongelooflijk knap - dat luisteren naar je hond!
100000000 chapeau!

Myriam

Karin schreef op dinsdag 8 april 2014, 17:27:


Leuk om te lezen Karin!

Ik heb nog nooit van SATS gehoord, dus snel net even gegoogled. Maar wat jij vertelt (toestemming vragen) zag ik in de gauwigheid niet terug. Wel R+. (en target/bridge ed.). Heb je toevallig een goed infosite voor me?

Onze hond hebben we vorige maand helaas moeten laten afmaken. Er komt nog wel een andere hond als de tijd daar rijp voor is. Ik had me al voorgenomen om naar natuurlijke voeding over te gaan, nog eens kritisch te kijken naar alle inentingen en ontwormspuiten. (Net als bij de paarden dus). Uiteraard ook clickeren, maar jij voegt voor mij een nieuwe dimensie toe.
Dus kom maar op met info!

Karin schreef op dinsdag 8 april 2014, 17:27:


En ik plaats het in Training/gedrag
Anders is het extra moeilijk ooit nog terug te vinden.

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 8 april 2014, 18:12:


Bij SATS vraag je alles wat je wil. Kun je voor mij een zit doen. Bij SATS ga je vervolgens ook benoemen wat het dier goed deed. Goed zo, dat is zit. Ik doe dat iets extremer. Ik vertel Oscar bij de echt moeilijke dingen ook eerst helemaal wat ik ga doen. Hij ligt dan voor me en dan zeg ik: Ik wil in je NEK, dan ga ik KNIJPEN, dan kom ik met SPUIT en dan wil ik een PRIK. Mag ik dat doen? Krijg ik dan een ja, dan begin ik weer te zeggen wat ik ga doen. Oke Oscar, nu ga ik naar je NEK, ik ga nu KNIJPEN enz. De hoofdletterwoorden zeg ik heel nadrukkelijk, zodat hij dat goed weet.

Ik heb 1 filmpje van toen ik 4 weken totaal aan het trainen was. Hierin doe ik geloof ik nog niet van te voren het riedeltje vertellen, maar dit doe ik bij de makkelijker te behappen dingen ook niet. Dan is gewoon vragen voldoende.



Een goede informatieve site weet ik zo snel niet. Wel een fantastische GT die hier mee werkt. Van haar hebben we het ook geleerd: www.moniquebladder.nl


Het is nog veel meer dan alleen luisteren! Het is hem ook vertellen wat er gaat gebeuren. Je werkt met de factoren voorspelbaarheid en controleerbaarheid, waardoor er vertrouwen kan groeien. Van beide kanten, want ik ga steeds meer merken dat Oscar me echt begrijpt en bewust ja of nee zegt. En daardoor kan ik op zijn ja vertrouwen. En hij gaat steeds meer vertrouwen in wat ik hem uitleg, omdat hij steeds merkt dat ik mij daar ook echt aan hou.

Het is gewoon zo leuk!

Myriam schreef op dinsdag 8 april 2014, 18:04:


Oh, ik vergeet te schrijven: wat is het zomerhofteam?

respekt voor je toewijding en je drive om alle mogelijkheden te onderzoeken!!!

Dat durf ik hier niet te zeggen
Ik stuur je wel een pb. Jaja ik heb gebrek aan vertrouwen ..schijnt een mens eigen te zijn :)
Myriam

Ik heb een infopagina gevonden met het verschil en overeenkomsten tussen clickertraining en SATS.

bridgeandtarget.nl/index.php?id=14" target=_blank>http://www.bridgeandtarget.nl/index.php?id=14

Uitleg over clickertraining is kort door de bocht en komt niet echt uit de verf, maar vooral de Intermediate Bridge is wat ik ook bij jouw filmpje hoorde Karin. Kon de klank niet plaatsen, maar nu snap ik de betekenis en bedoeling. Lijkt een beetje op speedclickeren

Leuk youtubefilmpje Karin. Maar allemachtig, wat talig! Is het niet zo dat Oscar (ook) reageert op jouw lichaamshouding i.p.v. op je taal/vraag? Hij is vol aandacht op jou gericht, mooi om te zien!

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 8 april 2014, 22:12:

Dank je wel!

Ja Oscar reageert ook heel erg op mijn lichaam. Een van de enorme problemen die voor ons mee speelde, was dat ik stikzenuwachtig was voor we naar de dierenarts gingen. Want ja, als je hond al 3 keer bijna iemand opgevreten heeft en je zonder betere oplossing weer moet gaan, dan weet je van te voren dat het niet goed gaat komen. Dus was ik zenuwachtig. En wat gebeurde er dan? Oscar kon door de zenuwen totaal niet van mij op aan en moest het helemaal zelf oplossen.
Ik ben dus voor mezelf ook heel erg bezig geweest met mijn eigen emoties. Ik train daarom ook zittend op de grond, dan heb je automatisch een lagere hartslag. Ik ga bij de dierenarts ook op de grond zitten en ik neem zijn kleedje ook altijd mee. En doordat we nu allebei routines hebben om op te vertrouwen, zijn de zenuwen zo goed als verdwenen. En daardoor blijven Oscar en ik communiceren en blijf ik hem de boodschap geven dat we het samen doen. Voor een hond met verlatingsangst is dat extreem belangrijk. Mijn partner neemt dan ook geen deel aan het proces. Die vindt het te moeilijk om die zenuwen uit te schakelen. Dan gaat ie dingen zeggen als "zou je dat nou wel doen?" en dat is funest. Hij is wel heel betrokken hoor, maar blijft heel bewust buiten het proces.

Karin schreef op dinsdag 8 april 2014, 18:54:


-knip




heel leuk! het precies vertellen wat je gaat doen is volgens mij juist heel belangrijk omdat je je daardoor concentreert en je plan helemaal goed kan uitvoeren. Het is bij trainen juist dat wat vaak ontbreekt of niet goed wordt uigevoerd: concentratie + een goed werkplan.

joop schreef op woensdag 9 april 2014, 11:27:

Precies en dat consequent doen. Net als de Japanse conducteurs die elke keer bij hun ritueel aanwijzen en benoemen wat ze hoe moeten doen, met hun witte handschoentjes aan hihi. Heel slimme manier. Werkt bij een heleboel dingen.

joop schreef op woensdag 9 april 2014, 11:27:


Concentratie is heel goed, maar daar ontbrak het niet aan. Ik wil wel met de billen bloot en laten zien hoe ik het eerst deed. Ik deed voorheen alleen clickertraining, dus handelen, clicken, belonen. Clou hierbij is dat de hond géén controle had. Hij moest de handeling ondergaan. Hij was dan ook niet vertrouwd, dus muilkorf om. Ik was heel geconcentreerd, maar dan vooral omdat ik erg rekening hield met het feit dat er een uitval kon komen. Meestal waren die uitvallen klein en erg gericht op "ik wil je alleen maar zeggen dat ik dit zo eng vindt", maar soms waren ze groter en ook gevaarlijker. Je ziet in dit filmpje duidelijk heel veel spanning en weerstand, hoe verschrikkelijk braaf hij ook staat te zijn. (dit filmpje is gemaakt ongeveer 1,5/2 weken nadat er onder verdoving een oorontsteking is vastgesteld en ik elke dag MOEST zalven, wat hij absoluut niet toe wilde laten)



Ik denk ook dat de twee filmpjes het verschil tussen puur clickeren en SATS goed laten zien. De techniek lijkt enorm op elkaar, maar het verschil zit hem in de controle die de hond heeft. Natuurlijk kon Oscar bij het clickeren ook gewoon weglopen, maar dan werden we weer enorm gehinderd door de will to please die dit soort honden hebben. Die is zo groot, dat ze eigenlijk over hun grenzen heen gaan voor je. Iets wat ik nu ook in de gaten moet houden, maar doordat nee zeggen nu zoveel makkelijker is, doet hij het ook actiever.

En ik wil hier niet mee zeggen dat clickeren slecht is hoor, absoluut niet. Ik gebruik het in mijn volledige omgang met Oscar en we hebben er fantastische resultaten mee behaald. Bij leuke dingen doen en bij normale opvoedkundige dingen, is dat stukje controle helemaal niet zo van belang. Als ik gewone kunstjes oefen vindt hij dat zoooooooo leuk, dan hoef ik hem geen controle-tool te geven. Dat is ook het mooie van clickeren, dat je het samen zo leuk vindt! SATS is alleen net een extra dimensie die ons bij dit knelpunt geholpen heeft.

PS ik vind het heel leuk dat het zo positief ontvangen wordt en dank voor alle complimenten!

Bedankt voor het delen van de filmpjes, mooi om te zien!

Ik ben me nog niet zo lang aan het verdiepen in R+-training, dus sorry als ik het niet goed begrijp en dit een domme vraag is, maar wat het dier de controle geven betreft:

dat zou je via 'gewoon' clickeren toch ook (misschien in mindere mate, maar toch) kunnen inbouwen door het dier het eng ervaren voorwerp zelf te laten targetten? Dus door bijvoorbeeld een hond te leren dat hij, als hij een beloning wil verdienen, zelf met zijn oor naar het spuitje moet gaan?