Aoife Berserik schreef op zondag 12 mei 2013, 10:57:

OK einde verhaal dan.
Ik wou je aanzetten tot een véél nauwkeuriger beschouwen van wat er nu PRECIES gebeurt en wat daar aan veranderen moet om de resultaten te krijgen die jij wil.
Ik vind 'leren stappen en stoppen' niet nauwkeurig. Het is een samenvatting van het einddoel, niets meer. Ik wil sequences beschreven zien in fracties van seconden zelfs, mocht het zo snel gaan. Maar ook is het goed om net zo precies de gewenste sequence die je in je hoofd hebt te beschrijven (en droog te oefenen, en uit te proberen op een menselijk proefpersoon om te proeven of het echt zo werkt).
Paar jaar terug heb ik aan de hand van filmpjes die Piet linkte aangegeven hoe je kunt kijken, wat er te zien is, de discrepanties tussen wat mensen denken dat er gebeurt (commentaar!) en wat er echt gebeurt.
Rechtstreeks aan de hand van wat je schrijft moet er een ontsporing aanwijsbaar zijn tussen een sequence die wel goed gaat (aan de hand) en die niet goed gaat (als je erop zit). Toch? Ik denk dat je als je erop zit tegenstrijdige of foutieve of anderszins onbewuste instructie geeft die je paard doen reageren zoals het doet. Wat de oorzaak daarvan ook is, moet je die zien te deduceren.

Piet zou denk ik schrijven: zen en héél kleine stappies.

Piet schreef op zondag 12 mei 2013, 12:17:


Kijk hier kan ik iets mee en daar kan ik verder mee, dat is duidelijk!
Heel duidelijk, bedankt!!

joop schreef op zondag 12 mei 2013, 13:10:



Zoals ik al eerder schreef kan ik naast hem alles met hem, ook stoppen is dan geen probleem, het probleem is juist het leiderschap als ik erop zit (of het gebrek daaraan). Als we oefeningen doen op de grond hangt hij nog erg aan me en ik probeer hem nu meer op zichzelf te laten vertrouwen/ op eigen benen te laten lopen.
Gister bv durfde ze allebei niet langs een hekje, ik ben er eerste langs gelopen en toen kwamen ze allebei direct.
Het probleem is dus dat ik niet precies weet hoe ik het vanaf de rug over moet brengen maar wel vanaf de grond.

e m kraak schreef op zondag 12 mei 2013, 16:11:


Dat zen is het probleem daar gaat het ook fout, dat weet ik.
Ernaast ben ik nooit bang, hij kan bij wijze gaan bokken , steigeren doet me niets maar erop is een heel ander verhaal.
Dat vertrouwen in hem moet ik terug krijgen en dat gaat idd met heel kleine stapjes, te beginnen in stap

Ben nu wel benieuwd hoet het met de methode van Levita gaat, daar is het allemaal mee begonnen

Aoife Berserik schreef op zondag 12 mei 2013, 17:24:


Wie bedoel je met allebei?

Aoife Berserik schreef op zondag 12 mei 2013, 17:27:


Heel herkenbaar.
Ik ben helaas ook stukken voorzichtiger geworden na een val met gevolgen en dat blijft toch nog steeds in mijn hoofd zitten. Met ons vorige paard hebben we toch wel rare capriolen meegemaakt. Op de grond deed ik ook één en ander fout maar dmv lessen gaat het al een heel stuk beter.
Steigeren terwijl je ernaast staat is toch anders dan wanneer je erop zit. Gelukkig is dat al weer onder controle maar als ik kiezen mag dan sta ik er toch liever naast

Zodra ik merk dat ik zelf gespannen ben, blijf ik lekker stappen. En dan te bedenken dat ik enkele jaren geleden op onbekende paarden in rengalop door de Ardennen vloog, heeeerlijk.
Ik let bijvoorbeeld veel teveel op de omgeving tijdens het rijden.
Quib reageert daar nl best sterk op. Zodra we allebei weer relaxed zijn gaan we weer een stap verder en dan is er geen vuiltje meer aan de lucht en rijden we lekker ontspannen ook dwars door het kreupelhout. Maar het ligt toch écht aan mijzelf hoe hij reageert.
Maar het gaat wel weer helemaal goedkomen. Quib heeft geduld
Gelukkig zijn er genoeg dingen die heel goed gaan en we zien elkaar graag



__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Beide paardjes

Aoife Berserik schreef op zondag 12 mei 2013, 17:27:


Je komt er steeds dichter bij Aoife. Ik kreeg zelf ook altijd een beetje pijn in mijn buik (oh ik weet natuurlijk niet of dat mij jou ook zo is!) .. over een stappenplan! ........ maar hóe... dat leek me altijd zo heel heel veel!
Wat Egon schrijft en Joop ook wel (afstand nemen- even beschouwend rustig bezig zijn).. en 1, 1 één dingetje tegelijk en dan verder niets meer die dag..
Zou het kunnen dat je bijvb opzadelt rustig en verder niks...oei eten is klaar! :)

als je wil schrijf ik verder --- anders is het ook goed. :)

Myriam

Dus 3 keer raden waar de rem zit...................................er bovenop dus
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

hmmm hij is erg brutaal en heeft schijt aan me schijnbaar

Ilma Meijer schreef op zondag 12 mei 2013, 20:08:


als je maar niet denkt dat het een handrem is

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Levita schreef op zaterdag 4 mei 2013, 9:51:


Als ik zo bescheiden mag zijn om u raad te geven...
Ik heb namelijk soms zelfde probleem, heb enkele jonge paarden op te leren en dat zijn goeie leermeesters
1 van m'n paarden heeft heel veel temperament, maar dat komt uit een ongelofelijke gevoeligheid.
Je kan inderdaad gaan rondjes draaien, of one rein stop, hoofd inbuigen en eisen dat paard zo wat blijft staan met hoofd gebogen (kalmte komt terug, endorfines).
Wat mij enorm geholpen heeft, is er gewoon vanop de grond mee gaan stappen, alleen, zij en ik, tot dit opgelost is. Op die plaats die haar schrik aanjaagt steek ik een stop op het paard, nadat ik de focus gekregen heb van m'n paard (dus focusoefening komt op de eerste plaats voor je aan iets begint, dwz: je vraagt de aandacht van je paard zodat die op jouw let, ipv op alle schrikaanjangende elementen rond hem. Dat moet hem eerst ontspannen vooraleer je verder kan).
Dan Loop ik voor m'n paard en op lichaamstaal moet paard voorwaarts of achteruit gaan, stoppen enz.... in begin moet je kordaat optreden, maar algauw kan je enkel werken met lichaamstaal. Paard MOET jouw tempo volgen, niet andersom. anders is rijden nog veel te vroeg omdat je een heel scala van stappen bent overgeslegen en dat kan je heel zuur opbreken.
Dan stijg ik op. Ik laat mijn paard (die nu nerveuzer is), niet gaan versnellen, maar wil zelfde, ontspannen stap. Gaat dit niet, dan voer ik een one rein stop uit.