Koen Theys schreef op maandag 11 februari 2013, 20:22:


Zie je hoe mensen een andere mening kunnen hebben over hoefschoenen.
Wij gebruiken ze zelf bij een aantal van onze lespaarden. De Epics vinden we de minst fijne omdat ze zo moeilijk aan en uit gaan, de kabels zeer snel slijten als je ze vergelijkt met de Marquis bijvoorbeeld. Onze paarden draaien er natuurlijk wel hun uurtjes mee. Totnutoe zijn we het meest tevreden over de Marquis omdat je alle onderdelen kunt vervangen en ze bovendien vrij gemakkelijk aan en uit kunnen. Op twee staan de Renegades.

Wat je schrijft over de inlages is ook onze ervaring overigens. Want soms zijn ze een uitkomst om paarden net wat hoger in de schoen te zetten zodat de kootholte beter vrij blijft of de schoen beter aan past.

Misschien zit het verschil daar dat jullie de schoenen echt als 'gebruiksvoorwerp' hanteren in het zwaardere werk met je paarden en op meerdere ondergronden, en dat ze in mijn (praktijk) ervaring meer dienst doen als therapeutische tussenoplossing bij pathologieën.
In beide zijn ze perfect toe te passen maar hebben hoefschoenen andere specificaties nodig die je dan in merken onderling moet gaan zoeken.
Zoiets ... ?

Koen Theys

Koen Theys schreef op maandag 11 februari 2013, 21:15:


Ik weet niet Koen, een hoefschoen is een hoefschoen. Hij moet goed passen, gemakkelijk aan te doen zijn, je wilt ze liever niet verliezen, de onderdelen heel houden, ze moeten hun functie doen op alle ondergrond (ook in zuigende klei en door water) en je moet ze weer gemakkelijk uit krijgen als je stram en stijf van je rit thuis komt. Bovendien moeten de onderdelen vervangbaar en snel te krijgen zijn.

De reden dat je (wij, jij) ondersteuning van hoefschoenen nodig hebt is (neem ik aan ook bij jou) omdat de hoeven - nog- niet voor de volle 100 % in staat zijn om blootsvoets te kunnen. Hetzij door een pathologisch probleem, hetzij wanneer het zoals met onze lespaarden een ex stal- of ijzerpaard betreft of een paard dat wel al goede voeten heeft maar nog moet wennen aan onze ondergrond.

Als ik naar onze bekapklanten kijk die hoefschoenen nemen dan zijn dat merendeels paarden die niet vaak genoeg op het harde komen om de voeten te laten harden. Heel soms hoefbevangenheid maar het eerste komen we het meeste tegen.

Overigens bedenk ik me net wat we bij de Epics ook niet prettig vonden; paarden trapten de gaiters vaker stuk, precies aan de overgangsnaad naar het kunststof. Er zijn er hier heel wat richting schoenmaker gegaan om te laten naaien.