Koen Theys schreef op maandag 11 februari 2013, 20:22:


Zie je hoe mensen een andere mening kunnen hebben over hoefschoenen.
Wij gebruiken ze zelf bij een aantal van onze lespaarden. De Epics vinden we de minst fijne omdat ze zo moeilijk aan en uit gaan, de kabels zeer snel slijten als je ze vergelijkt met de Marquis bijvoorbeeld. Onze paarden draaien er natuurlijk wel hun uurtjes mee. Totnutoe zijn we het meest tevreden over de Marquis omdat je alle onderdelen kunt vervangen en ze bovendien vrij gemakkelijk aan en uit kunnen. Op twee staan de Renegades.

Wat je schrijft over de inlages is ook onze ervaring overigens. Want soms zijn ze een uitkomst om paarden net wat hoger in de schoen te zetten zodat de kootholte beter vrij blijft of de schoen beter aan past.

Koen Theys schreef :


We hebben nooit uitgeprobeerd wat de invloed van hoefschoenen op de pezen is. Maar je moet ook het belang afwegen, want als een paard gevoelig loopt zul je íéts moeten doen. Wij werken nu vanaf 2006 met hoefschoenen bij de lespaarden dus we gaan daarmee nu het zevende jaar in en we hebben nog nooit, echt nog nooit een peesprobleem gehad. De enige die niet wegkomt op hoefschoenen is mijn eigen Rubio. Voor de anderen was het altijd alleen maar een verbetering.

Misschien zit het verschil daar dat jullie de schoenen echt als 'gebruiksvoorwerp' hanteren in het zwaardere werk met je paarden en op meerdere ondergronden, en dat ze in mijn (praktijk) ervaring meer dienst doen als therapeutische tussenoplossing bij pathologieën.
In beide zijn ze perfect toe te passen maar hebben hoefschoenen andere specificaties nodig die je dan in merken onderling moet gaan zoeken.
Zoiets ... ?

Koen Theys

Dilemma, Ik heb even jullie adviezen en ervaringen nodig hierin.
Ik heb een pony en een paard, pony kan ik zelf niet op rijden aangezien zij een niet al te beste rug heeft en ik mezelf te zwaar vind (ze is 20 ) wandel en fiets met haar.

Nu komt mijn "probleem" ik werk 40 uur in de week aangezien ik de paarden en het huis anders niet kan betalen, omdat mijn andere paard pas 12 wordt binnenkort en dus vol in het leven staat dacht ik aan een bijrijdster, alleen ik vind het doodeng. Ik hoor nare verhalen om mij heen en er reageren meisjes van 13 (die wil ik dus niet) en er heeft er een van 15 gereageerd en daar ben ik nu over na aan het denken, ik zoek eigenlijk iemand die wat ouder is en eventueel iets bij zou kunnen dragen maar die zijn moeilijk te vinden.

Waar ik dus bang voor ben is , ik weet dat mijn paard op zijn zachtst gezegd soms erg ondeugend kan zijn en bokt, en hoog ook. zelf ben ik er een week of drie geleden nog vanaf gevallen en vroeger gebeurde dat met regelmaat. Hij doet het niet uit pijn maar bv als er ergens een voorwerp ligt in de bosjes fixeert zich erop en vind dat aanleiding om te bokken.
Van de zomer ben ik begonnen met les en wil daar straks ook weer mee verder als het weer het toelaat. Zoals ik nu denk haal ik dus allerlei ramp ideeën in mijn hoofd met die bijrijdster over ongelukken etc .maar aan de andere kant weet ik nu ook niet hoe ik hem genoeg beweging moet geven naast mijn baan.
Maak ik me nu druk om niets en zie ik beren of?......... nou ja punt is dat ik heel erg bang ben dat er iets met hem gebeurd of dat meisje en dat ik vind dat hij eerst van dat gebok af moet , dat zal wel deels komen omdat hij nu niet kan rennen op de wei, staan in de paddock.

Suggesties iemand?

Koen Theys schreef op maandag 11 februari 2013, 21:15:


Ik weet niet Koen, een hoefschoen is een hoefschoen. Hij moet goed passen, gemakkelijk aan te doen zijn, je wilt ze liever niet verliezen, de onderdelen heel houden, ze moeten hun functie doen op alle ondergrond (ook in zuigende klei en door water) en je moet ze weer gemakkelijk uit krijgen als je stram en stijf van je rit thuis komt. Bovendien moeten de onderdelen vervangbaar en snel te krijgen zijn.

De reden dat je (wij, jij) ondersteuning van hoefschoenen nodig hebt is (neem ik aan ook bij jou) omdat de hoeven - nog- niet voor de volle 100 % in staat zijn om blootsvoets te kunnen. Hetzij door een pathologisch probleem, hetzij wanneer het zoals met onze lespaarden een ex stal- of ijzerpaard betreft of een paard dat wel al goede voeten heeft maar nog moet wennen aan onze ondergrond.

Als ik naar onze bekapklanten kijk die hoefschoenen nemen dan zijn dat merendeels paarden die niet vaak genoeg op het harde komen om de voeten te laten harden. Heel soms hoefbevangenheid maar het eerste komen we het meeste tegen.

Overigens bedenk ik me net wat we bij de Epics ook niet prettig vonden; paarden trapten de gaiters vaker stuk, precies aan de overgangsnaad naar het kunststof. Er zijn er hier heel wat richting schoenmaker gegaan om te laten naaien.

Christel Provaas schreef op maandag 11 februari 2013, 17:23:


Ik ook! In Westfriesland poeiert die oostenwind recht de schuilstal in, waardoor de dames geen beschutting kunnen vinden.

Aoife Berserik schreef op maandag 11 februari 2013, 21:51:


Bedenk dat als iemand op jouw paard komt rijden, jij verantwoordelijk bent; als iemand eraf kiepert ben jij aansprakelijk. Denk daar even over na.

Had je nog geïnformeerd bij die nieuwe stalling bij je in de buurt? Die hadden een PP toch? Als je een plek zou kunnen vinden waar je paarden heel de dag vrij kunnen (of moeten ) bewegen, heb je misschien helemaal geen bijrijder nodig. Persoonlijk zou ik me daar fijner bij voelen, maar dat kan natuurlijk voor iedereen verschillend zijn.

Voor mijn eerste pony (een jaar of 10 geleden) had ik uit nood een tijdje een bijrijder. Het was een heel lief en zachtaardig meisje, maar voor mij leverde het meer stress dan gemak op. Vond het maar niets dat er iemand met mijn pony op pad ging terwijl ik druk was met verplichtingen, ook al was ik op zich blij dat m'n pony dan weer even uit z'n stal kon. Ook bleef ik altijd een beetje bang voor ongelukken en voor situaties waarin zij anders op m'n pony zou reageren dan ik zou doen.

Ik zou dus van tevoren goed nadenken over hoe je je zult voelen als iemand anders zonder toezicht met je paardje op pad gaat. En of de voordelen wel opwegen tegen de eventuele negatieve kanten. Vooral als de kans op een meebetalende bijrijder klein blijkt te zijn, zou een meer stimulerende woonomgeving voor je paarden misschien een alternatief kunnen zijn voor een bijrijder.

Aoife Berserik schreef :

Mag ik eerlijk zijn?
Als je nu al weet dat je paard bokt dan zou ik er dus geen bijrijdster bij zoeken. Want je hebt geen rust als je weet dat die persoon in haar eentje met je paard bezig is terwijl jij op je werk zit. Ik vind zowiezo (en dat is ook een beetje 'stil gezwegen afspraak' hier bij ons) dat je nooit in je eentje moet rijden op een paard die je misschien niet zo heel goed kent, waarvan je weet dat deze flink kan bokken. Veiligheid voor alles!

Misschien is de zomer met het weideseizoen een beter beginpunt. Misschien ook kun je erachter komen of het paard iets mankeert, of het zadel wel goed past etc. Bedenk je ook dat jij verantwoordelijk bent (WA/verzekering) als er iets gebeurt.

Met de paarden hier en de mensen die hier komen neem ik als eigenaar dat stuk verantwoordelijkheid niet. Misschien heb ik teveel om me heen zien gebeuren daarvoor.

Groet, Pien