e m kraak schreef op zondag 18 augustus 2013, 1:45:
>
> Ik probeer er wat uit te leren, het model te verbeteren.
> Je looppad heeft te weinig oppervlak om 3 pony's te onderhouden. Het is nu
> zover kaal gevreten dat het heel moeilijk weer terug groeit, als al. Wat
> breder maken misschien? Of langer, in lussen?
>
Dat terug groeien hebben we hier nog nooit een probleem mee gehad. Zelfs in de winter helemaal vertrapt land of het pad daar naar toe, groeit in het voorjaar weer gewoon gras op en kunnen we 2 keer hooien. Het is kleigrond, misschien maakt dat het verschil, maar dat weet ik niet.
Ik ben nu vooral aan het bedenken hoe ik de overgang naar het winterland kan maken. Dat moet nog een keer gehooid en dan wil ik een track om de bak heen maken, met voor Boully uitloop naar het grote land. Maar ik ben er bang voor om de gevoelige 3 daar zo op los te laten en Boully eet niet voldoende om zo'n track helemaal kort te krijgen.
En wat jij ook schrijft, er mag bij die 3 nog altijd wat af, dus ik maak me er nog niet druk om dat ze te kort zouden hebben. Het afvallen gaat heel langzaam, voor mij waren de foto's eigenlijk het overtuigende bewijs, zelf zag ik het niet zo goed.
>>Hij is nu dus op
>> zijn kaalst, die track, en daarom begin ik het middendeel ook af en toe een
>> uurtje vrij te geven.
>
> Staat het gras daar niet te lang dan? Niet bang voor alsnog piek in
> suikers die de drempelwaarde voor problemen haalt?
Het middendeel is ook heel kort, daar heeft Boully de hele zomer zo'n 12 uur per dag op gelopen. Ik ben zeker bang voor de suikerpiek en probeer steeds te bedenken wat beter is; maar gewoon helemaal vrij geven, of per uur, of per meerdere uren. Ik denk het laatste.
Dan heb je maar één keer een suikerschommeling. Suiker gaat omhoog als ze er op staan, insuline regelt het naar beneden en dan blijft dat zo een tijdje constant. Haal je ze er af gaat de suiker naar beneden en de insuline ook. Doe je een paar keer per dag één uur, krijg je hetzelfde effect en gaat de suikerspiegel en ook de insuline dus veel meer schommelen.
>> Hoeveelheid hooi is ongeveer een kwart van wat ze
>> krijgen als ze geen toegang tot gras hebben. Hoeveelheid mest is hetzelfde.
>
> Maar ze zijn wel duidelijk afgevallen en dat nog wel in het 'goede
> seizoen' dus hebben eigenlijk relatief 'te weinig' te eten gehad hetgeen
> nmm een veilige manier van voeren is, alleen is het niet vol te houden
> omdat er een grens is aan afvallen anders hou je geen pony over. Ik vind
> afgaand op de foto's dat er nog wel wat gewicht af mag maar dan moet je
> toch zorgen dat het stabiliseert.
Ben ik het helemaal mee eens. Moet ik gaande voort wat op gaan bedenken ...
>> Wat ik zelf denk, maar waar ik natuurlijk helemáál geen bewijs voor heb
>> is dat het grazen of knabbelen 24 uur per dag niet alleen goed is voor het
>> spijsverteringskanaal, maar ook voor de hormoonhuishouding. Vreten doen ze
>> met hun hoofd naar beneden, de bekende "ontspan"-houding volgens Piet
>> met clickeren.
>
> Toch geen verschil met hooi eten? Ik bedoel, dat doen ze toch ook in de
> eethouding?
Jawel, maar dat hooi hebben ze in een uurtje wel op. De resterende uren staan ze dan niks te doen, zich stierlijk te vervelen of zich druk te maken om niets. Ik heb langzamer hooivoersystemen geprobeerd, maar voor vier paarden moet ik dan weer vier eetgelegenheden hebben, want ze velen elkaar niet als er voer in het spel is. En om eerlijk te zijn, dat wordt me te arbeidsintensief, telkens 4 hooinetten of wat ook vullen. En bovendien hadden ze die ook weer zo leeg. Hooibak idem. En geef je ze een net waar ze het per sprietje uit kunnen halen lopen ze ook niet, staan ze de hele dag bij hun net.
> Ik zoek het meer in relatieve hoeveelheden voedingsstoffen/tijdseenheid.
> Zolang je pony's niet te dik zijn en/of teveel vreten krijg je de
> stofwisselingsellende niet zo snel, denk ik.
> IJscoos zijn toch ook notoire probleemgevallen in dit opzicht maar ik heb
> er nooit last mee gehad.
Ik verwacht dat de schommelende suikerspiegels ook een grote boosdoener kunnen zijn. Daarom is het ook zo belangrijk dat ze de hele dag kunnen eten, zodat die suikerspiegel stabiel blijft. (En stress is ook van invloed op de bloedsuikerspiegel, vandaar mijn eerder geopperde idee over hormonen.)
Het is allemaal nog niet zo eenvoudig ...
Overigens; ik ben de track gaan aanleggen omdat een zeer gevoelig shet van een vriendin van me door omstandigheden in dat systeem terecht kwam en het daar boven verwachting goed op doet.
En hier in de buurt staan een paar shetten die naar mijn mening schromelijk verwaarloosd worden. Die hebben meer mos dan gras te eten, staan 's winters op een stukje prut en krijgen nauwelijks iets bijgevoerd. Hun landje is opgedeeld in stukken en ze krijgen als zo'n stuk in het voorjaar of zomer goed groen ziet er patsboem zomaar weer een heel deel bij. Beestjes zijn aan het eind van de winter zo'n beetje vel over been, ruggengraten steken eruit. Maar ze zien er nu inmiddels weer gevuld uit. EN het allerbelangrijkste; ze zijn nooit ziek!
Krijg het gevoel dat ik misschien/waarschijnlijk té goed voor mijn beestjes wil zorgen
en dat het allemaal gewoon wat minder moet.
Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)
Warboel
