Nou, moet je eens naar de Olmense Zoo gaan. Daar gaat er één gewoon door de brede sloot, tot met zijn buik in het water om je wat te komen afdreigen langs de omheining die niet veel hoger komt dan halverwege zijn hals. En hij blijft je gans het pad volgen tot waar hij niet verder kan. Jeezes! Over een akelig gevoel gesproken.

Peter Donck schreef op maandag 12 april 2010, 14:19:


Ah ik kan dus zitten en verlicht rijden, nu nog even het knopje vinden, lijkt me wel leuk 'savonds

Peter Donck schreef op maandag 12 april 2010, 14:14:


de ziende zoon

Anja Seijn schreef op maandag 12 april 2010, 16:01:


waarom doe je hem weg ?
ik prefereer 'm ten allen tijde boven de friezen....

Peter Donck schreef op maandag 12 april 2010, 16:14:


Omdat ik vind dat hij tekort wordt gedaan. In eerste instantie zou mijn jongste dochter (21 jr.) van alles met hem gaan doen. In de praktijk doet ze niets met hem ... sterker nog, sinds ze een nieuw vriendje heeft, is ze hier bijna nooit meer. Zo komt de totale verzorging van 7 paarden (waaronder 2 shetjes) op mijn schouders terecht. Pepper (23 jr.) en Ingenioso (blind) hoeven niet bereden te worden, ik geef ze zo nu en dan wel beweging in de vorm van longeren. Pepper (pony van dezelfde dochter) krijgt overigens een veulen, ook zo'n geweldig project van mijn dochter Jeen is 7, in de kracht van zijn leven en Goke is 16. Hoe graag ik het ook zou willen proberen, waar haal ik de tijd vandaan om 3 paarden te geven wat ze nodig hebben? Goke en Jeen, Friezen waar toch mijn voorkeur naar uit gaat, kan ik op zich wel handelen. Nolasco is te mooi, te lief en te goed om zijn jonge leven te slijten als blindegeleide paard. Ingenioso past perfect bij de shetjes. In korte lijnen mijn motivatie om Nolasco de kans op ontwikkeling te geven in plaats van hem met 4 jaar bombarderen tot weideknol. Hij is in het jaar dat hij bij me is weer helemaal tot bloei gekomen. Veel van hem geleerd en hij heeft hier ook veel geleerd, nu is de tijd daar gekomen dat onze wegen scheiden ...