Peter Donck schreef op maandag 12 april 2010, 16:14:


Omdat ik vind dat hij tekort wordt gedaan. In eerste instantie zou mijn jongste dochter (21 jr.) van alles met hem gaan doen. In de praktijk doet ze niets met hem ... sterker nog, sinds ze een nieuw vriendje heeft, is ze hier bijna nooit meer. Zo komt de totale verzorging van 7 paarden (waaronder 2 shetjes) op mijn schouders terecht. Pepper (23 jr.) en Ingenioso (blind) hoeven niet bereden te worden, ik geef ze zo nu en dan wel beweging in de vorm van longeren. Pepper (pony van dezelfde dochter) krijgt overigens een veulen, ook zo'n geweldig project van mijn dochter Jeen is 7, in de kracht van zijn leven en Goke is 16. Hoe graag ik het ook zou willen proberen, waar haal ik de tijd vandaan om 3 paarden te geven wat ze nodig hebben? Goke en Jeen, Friezen waar toch mijn voorkeur naar uit gaat, kan ik op zich wel handelen. Nolasco is te mooi, te lief en te goed om zijn jonge leven te slijten als blindegeleide paard. Ingenioso past perfect bij de shetjes. In korte lijnen mijn motivatie om Nolasco de kans op ontwikkeling te geven in plaats van hem met 4 jaar bombarderen tot weideknol. Hij is in het jaar dat hij bij me is weer helemaal tot bloei gekomen. Veel van hem geleerd en hij heeft hier ook veel geleerd, nu is de tijd daar gekomen dat onze wegen scheiden ...

Anja Seijn schreef :

Kan hij niet naar Eddy?
Groet, Pien

Anja Seijn schreef op maandag 12 april 2010, 12:29:

Ik weet bij god niet meer waar ik dat las. Je was ten tijde van de toetreding van de geredde spanjaarden op vele fora actief. Dus nee, dan kan ik mij niet precies herinneren op welk forum ik dat las. Wel de boodschap.
Dat weet ik niet. Zoals ik hierboven schreef weet ik niet meer of het dit forum, of Hoefnatuurlijk, of de Balingehof, of het Andalusierforum of misschien een ander forum was.
Als jij je ergert aan dit centrum en hun methoden, kun je hun dat beter rechtstreeks vertellen ipv via een enorme omweg hun forum erbij te halen en tegen mij uit te varen omdat ik daar ook schrijf. Ben ik daardoor mede verantwoordelijk voor iets waar je je blijkbaar aan ergert? En is dit dan de plek om die ergernis te uiten?


De wereld van Spaanse paarden is klein in NL. Vandaar dat ik wilde weten voor wie ik op moet passen.


Dat doe ik en dat wordt daar net als hier wisselend gewaardeerd.

Deze kwalificatie is geheel voor jouw rekening.

Christel Provaas schreef op maandag 12 april 2010, 18:37:


Kom op, ik schrijf (of beter gezegd: ik schreef) er maar op twee, dit forum en dat van 't Balingehof. Andere fora was ik actief toen ik achtergrondinformatie zocht om het juiste verhaal van die spanjaarden boven water te krijgen. Dat weet jij, dat weet ik! Laten we elkaar dan ook zeker geen mietje noemen!


Vanzelfsprekend!

Cindy Helms schreef op maandag 12 april 2010, 7:46:


Niemand beweert toch dat je niet je best doet?


Dat weet ik nog vrij precies.
Voordat er van teugels en beugels sprake was (alle gerei zat sowieso achter slot en grendel in de zadelkamers) kreeg ik zitles. Niks dure zadels, gewoon opgevouwen deken met een singel erom toe, als al want stiekem gingen we zonder iets. Stiekem omdat dat buiten de lessen en het weten om was, maar jonge mensjes mogen best een beetje stout zijn, toch?
Als je er echt helemaal niets van bakte werd voltigeles als extra aangeraden.
Ik refereer aan ongeveer een jaar of 35 terug. Na gemiddeld een jaartje aldus doorbijten konden de meesten voldoende zelfstandig operationeel op een paard vertoeven.

Meer in detail hielden die zitlessen natuurlijk meer in dan alleen maar passagieren en daarbij volkomen vrij van zweverig gezemel.
Essentieel voor het overkomen van dit beginners stadium was o.a. dat je, uiteraard zonder kijken, moest voelen en benoemen hoe je paard onder je beweegt, in alle gangen (ik deed toen nog niet aan ingewikkelde gangenpaarden, dus simpel en alleen in stap, draf, galop). Kunnen zeggen wanneer je paard RA verzet (NU!), en van daaruit wéten (uit het boekje, paraat uit je hoofd leren dus!) wat er dus, in die gang, gaat volgen. Later kwam daar uiteraard bij wat je wanneer dan precies doen moest om daar iets aan te veranderen, bijv. galopwissel. Op focus, zit, gewichts, beencontact. Nog altijd op een kaal paard.

Toch redelijk in lijn met wat in de eerdere "kritiek" werd aangeraden? Dit patroon van degelijk onderwijs zie ik vandaag de dag nergens meer aangeboden, helaas voor de luitjes van nu die dat wel graag zouden willen. Ik zie het strijdpunt technisch gesproken niet...
35 jaar verder, al 23 jaar mijn eigen plek en eigen ponies en behoorlijk vervreemd van al het hippische gedoe, staat dit beginners onderwijs, het leren ontspannen op een paard (waar ik toevallig nooit veel moeite mee heb gehad) zitten tesamen met herkennen en weten wat je paard onder je aan het doen is (wat ik nog altijd lastig vind), nmm nog als een bunker! Dat zou overal heringevoerd moeten worden.

Het bestaat nog steeds , alleen moet je het nu zelf willen , en zelf regelen.
Het is zeker niet meer vanzelfsprekend.
En sjesus wat is het moeilijk om precies te benoemen wat er onder je gebeurd , maar ik kan het inmiddels!!! met de oogjes dicht! alhoewel het nog geen automatisme is...
Maar zitten heb ik er nog niet mee geleerd

Gr Esther