Het is interessant om na te gaan wat mensen onder 'goed ruggebruik' verstaan.

Daarmee bedoelen ze vaak 'wat volgens de huidige dressuurregels (die volgend jaar weer anders kunnen zijn) goed is'.

Diezelfde dressuurregels die Anky van Grunsven jarenlang tot kampioen hebben gekroond.

Het is heel belangrijk om in te zien dat dressuur niet om welzijn van het paard draait, maar uit militaire tradities voorkomt waar een snel wendbaar paard enorm belangrijk was om te overleven op het slagveld.

En om snel te wenden, moet het paard op de achterhand keren. Dat een paard dan zijn gewrichten onnatuurlijk belast, tsja, dan wordt hij misschien 20 in plaats van 30, maar als hij het niet doet komt hij op z'n 12e al om op het slagveld.

Tegenwoordig hoeven we niet meer met onze paarden het slagveld op en het is dus hoog tijd dat we niet meteen in paniek raken als een of andere 'expert' roept dat het ruggebruik van ons paard 'verkeerd' is. Ja, gezien vanuit een middeleeuwse traditie waarin paarden slechts gebruiksvoorwerpen zijn, is het ruggebruik van mijn paarden verkeerd.

Gezien vanuit denkbeelden uit de 21e eeuw, waarin welzijn belangrijker is dan militaire prestaties, liggen de zaken echter heel anders.

Strasser heeft het jaren geleden al uitgelegd in haar boek en ook anderen zijn tot die conclusie gekomen: het hoofd van het paard moet VRIJ zijn. Het werkt namelijk als contragewicht, ook als er geen ruiter op zit. De voorbenen zijn ontworpen om de meeste last te dragen, de achterbenen zijn ontworpen om het geheel vooruit te duwen, niet om te dragen.

Dat heb ik ook vaak tijdens ritten door de duinen gezien. Als je een tegenligger tegenkomt, moet je allebei uit het uitgesleten ruiterpad stappen. Onze paarden stapten zonder moeite omhoog en gebruikten het gewicht van hun hoofd om in evenwicht te blijven tijdens zo'n opstap. Meerdere keren ben ik een paard met een slofteugel tegengekomen die hetzelfde probeerde en loeihard op z'n muil ging omdat z'n contragewicht niet vrij was.

Ook in een documentaire over cowboys in Zuid-Amerika, die de hele dag op hun paard zitten om hun kudde te beheren, zag ik veel 'verkeerd' ruggebruik. Maar deze cowboys hebben hun paard niet om er mooie rondjes op te huppelen, maar om iets te presteren.

Een paard dat de hele dag met zijn rug in een 'goede' houding zou moeten lopen, zou het daar echt niet lang uithouden.

Het is eigenlijk heel arrogant om als mens zomaar even te zeggen: "Ach, wij weten wel beter dan de natuur hoe een paard moet lopen, kom, we trekken dat hoofd in en de achterbenen moeten dragen." Daardoor is de hele manier van hoe paarden van nature moeten lopen verstoord.

In een column over de bitloze dressuurwedstrijd klaagde ook iemand dat de paarden zomaar in de 'natuurlijke houding', zonder ruggebruik liepen. Alsof het iets vies was.

Is het ook niet een beetje gek, dat een paard zonder een stuk ijzer in de mond niet 'goed' zou kunnen lopen? Dat je een paard voortdurend aanwijzingen in de mond moet geven om hem goed te laten lopen?

Toen ik als brugwup een loodzware tas moest gaan tillen (voor een mens in verhouding vele keren zwaarder als een mens voor een paard) had ik er in het begin wel problemen mee, maar al snel had ik een goede houding gevonden.

Het had mij niet echt geholpen als iemand mijn hoofd in een bepaalde houding had gedwongen met een bit. Ik ben blij dat ik toen zelf een houding heb mogen zoeken.

Arno8 schreef op zaterdag 2 januari 2010, 22:30:


> Is het ook niet een beetje gek, dat een paard zonder een stuk

Dat vraag ik mij dus af, hoe dat zit met dat verhaal over het 'tongbeen' en de verbindingen


Knap van je, anderen hebben er wel last van, omdat die kinderen nog in de groei waren. Vergelijkbaar met rijden op een te jong paard.

die tandarts, die bittenman dus, is tegen gebruik van slof-en andere hulpteugels. Dan kun je niet rijden, dat is foutieve teugelvoering. Bovendien heeft een goed ruiter maar weinig gewicht in handen, de rest snapt het dus niet. Maar daar ging het verhaal niet over.
Je hoeft mij verder helemaal niets uit te leggen over balans en lichaamsbewustzijn van het paard en dat opgeknoopte paarden met ijzeren teugelvuisten slechter af zijn