Hoi,
Jullie kennen vast het middel Acederm wel.
Geschikt voor runderen, schapen, paarden, honden en katten.

Maar ook voor MENSEN! Jawel.
Ik gebruik het vaker voor mezelf dan voor Isabella.
Maar niemand durft dit aan in mijn familie. Ik heb het altijd over mijn super geneesmiddel Acederm als ik ergens een ontstoken wondje heb, maar ze verklaren me voor gek. Maar het is met recht een paardenmiddel hoor.

Maar vandaag had mijn vader zo'n last van zijn ontstoken teen, dat hij van gekheid zeg maar geen raad meer wist. Dus vroeg hij toch voorzichtig naar dat "wondermiddel". Hij keek het potje al vies aan (want er zaten wat paardenharen en wat zand op), maar besloot toch de "gok" te wagen (was vanochtend). En jawel, vanavond was zijn teen al bijna genezen. Hij vindt het nu ook een wondermiddel en wilde het graag nog even houden. Haha.

Dus ook een tip voor jullie. Gebruik gerust zelf ook Acederm want het is echt heel goed, ook voor mensen.

Groeten,
Ingrid

Hoi,

Had ik nog niet gepost hier. Maar vraag aan de schoenen bezitters (alleen zijn er dat niet zoveel heb ik zo het idee) ... hebben jullie wel eens een losse schoen gehad tijdens een rit/wandeling?

Ik vorige week. Ik hoorde wat raars aan die hoeven en keek eens en zag dat 1 sluiting los zat. Nu was het bij het een wandeling, maar moet er niet aan denken dat dat voor de wagen gebeurd, want dan hoor ik het niet (wagen rammelt ook altijd wat).

Dat moet toch niet te vaak gaan gebeuren. Ik had hem geloof ik toch goed vast zitten. Klip zat goed dicht toen we weggingen.

Iemand enige idee (Bram misschien?) waardoor deze los kan schieten? Door werking van het rubber (Smit schoenen) tijdens het lopen, of door zand in de sluiting?

Groeten,
Ingrid

elsbeth flipsen schreef op zondag, 18 april 2004, 23:39:
Hoi Elsbeth,

Tja doet er inderdaad niet zoveel toe. Zolang Isabella het maar leuk vindt. Probleem zojuist was dat ze niet "afgestreken" wilde worden, maar gewoon even lekker aan haar achterwerk gekrabt wilde worden.
En wat doe je dan? Ik mocht niets opdringen, forceren of iets doen wat ze niet wilde. Nou heeft ze al dagen geen zin in dat "aardings-gedoe", dus volgens mijn schoonzus heeft ze het dan niet nodig. Maar zo schiet het niet op. Ik denk eerder dat die pony vreselijk eigenwijs is en nu zeker denkt dat ze lekker kan aangeven wat ze wel en niet leuk vindt.

Ik zal in ieder geval voor mijn verjaardag eens een boekje van Ttouch vragen. Misschien staat daar nog meer in.

Groeten,
Ingrid

elsbeth flipsen schreef op zondag, 18 april 2004, 23:49:

Ja dat begin ik ook te geloven. Eigenlijk is het een verwend nest hoor (haha). Zojuist was ik aan het schilderen. Dan hinnikt ze eens flink voor de aandacht en komt mijn moeder aan met een pluk gras.
Daarna loop ik eens langs, kijkt ze weer zo smekend en pluk ik weer wat gras (onbewust doe je dat eigenlijk). Ik was met de afrastering bezig en moest steeds door haar uitloop heen. Maar iedere keer kreeg ze toch weer voor elkaar dat ik, ondanks de spullen in mijn hand, haar even een lekkere kriebel gaf (of dus wat gras of paardenbloem).
En ja dat wordt tegen je gebruikt natuurlijk!

Ze zijn super slim. Ik neem ook best aan dat ze heel goed weet wat ze wel en niet kan bij mij. Maar soms wilde ik wel eens dat ik een "normale" pony had, die niet bij alles wat ik van haar vroeg zelf ook even ging nadenken. Gisteren bij het mennen ook. Vraag je een draf dan hoor je haar even denken. Wil ik dat? Zo ja dan draaft ze direct aan, zo niet, nou dan kan ik doen wat ik wil, maar draven doet ze dan niet. Gelukkig had ze er gisteren wel zin in.
Ze ging pas echt goed lopen toen we achter die andere pony aangingen. Toen vergat ze haar smoesjes even.

Het heeft ongetwijfeld met het leiderschap te maken. Ik ben er echt wel eens mee bezig geweest, maar ik ben niet zo'n leider. Ook niet in mijn dagelijkse leven en omgang met mensen. Ben zelf nogal onzeker en zal dus in de ogen van de pony nooit een leider kunnen worden.

Als ik zeg nee, dan weet Isabella best dat het een misschien toch is.
Terwijl als mijn man Nee zegt, dan is dat ook Nee.

Waarom ze met plezier achter hem aanloopt? Ik heb geen idee. Ze zal hem ook nooit de struiken insleuren. Bij mij had ze vorige week aardig wat jonge boompjes uit de grond getrokken (met wortel en al; wel komisch maar snoeien laten we toch maar aan de gemeente over).

Ze is vroeger ook "opgevoed" door een man. Die liep ook op de keuring met haar. Daar moest ze naar luisteren. De vrouw van die man verzorgde de pony's en gaf ze dus te eten. Maar zij werd ook wel eens rustig over de oprit getrokken als ze ze mee wilde nemen.
Geen excuss natuurlijk, maar het zal vast meetellen.

Isabella benaderd een man altijd wat anders dan een vrouw. De hoefsmid is in ons geval steeds een man en ook de dierenarts. Die zullen van nature wel respect afdwingen?


Zeker ingewikkeld. Ik heb er ook genoeg over gelezen, maar kom tot de conclusie dat ik, al zou ik het willen, niet de leiderscapaciteiten heb die een paard van je verwacht. Dat kan toch ook? Kijk ik tolereer niet alles. Als er gebeten wordt, volgt er een klap. Dat geldt voor ieder paard. Of die nu van een ander is, van mezelf of van de manege. En dat werkt altijd. Maar Isabella zal niet bijten. Maar ik zie het wel eens bij de buren. Die laten zich rustig bijten door die pony's en zeggen dan gewoon "he, mag niet hoor". Die hebben helemaal geen leidingsschap. Dat zie ik duidelijk aan hun zwarte ruin. Die wil wel graag geleid worden, omdat hijzelf nogal onzeker is. Maar met zijn huidige baasjes wordt hij niet echt zekerder van zichzelf. Het is een nog bangere onzekere pony geworden. Alleen die mensen vinden hem "vals" omdat hij bijt en trapt. Maar dat doet hij duidelijk om andere redenen. Kijk en als je in zo'n positie zit is er echt wat mis. Isabella is niet zo dat ze helemaal geen respect voor me heeft (gelukkig dus maar), maar haar "leider" ben ik niet. En als ik het eens ben, dan is dat omdat ik het afgedwongen heb. Maar ze zal een trucje proberen om het "probleem" op te lossen. Echter toen ik dus kennelijk wat had verzonnen waar zijn geen oplossing voor wist, toen was het niet meer leuk (het spelletje).

Ik weet nog altijd niet, zelfs niet na 6 jaar, hoe we onze "relatie" nu moeten omschrijven hoor.

Maar dat het longeren, het mennen, en dat soort dingen daardoor niet lekker soepel verlopen, dat is wel duidelijk.

Groeten,
Ingrid

tobé alfons schreef op maandag, 19 april 2004, 9:10:

Hallo Fons,

Ik heb niets uitgehold, en de hoefsmid ook niet. Dat is vanzelf gebeurd. De zool is zelf "teruggetrokken" zeg maar. Ik blijf sowieso van de zool af omdat ze in het verleden hele dunne zolen had. Daarom had ze ook ijzers met zolen. Maar omdat ze altijd zoveel problemen had met ijzers onder (scheuren en brokkels) ben ik eigenwijs geweest en heb ze laten verwijderen en gekozen voor hoefschoenen.
Dat ik een probleem ging krijgen na afname had ik wel verwacht dan ook, maar niet dat ze liep alsof ze bevangen was (en dat zal ze ook wel licht geweest zijn vermoed ik nu toch hoor).

Maar nu die zool is "teruggetrokken" kan ze wel weer over grind.
Misschien is het hoefbeen wel teruggegaan en heeft deze de zool "meegenomen". Ik weet ook niet hoe ik het kan verklaren, maar er is in die, inmiddels al 7 maanden, heel wat veranderd in en aan dat hoefje. Niet alleen die zool, maar vooral die brokkels. Er zit geen scheurtje meer in de wand op dit moment. Ook niet nu ik haar steeds vaker over de weg zonder schoenen laat lopen (ook in draf en galop).

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op maandag, 19 april 2004, 9:56:

Hoi Linda,
't Is dus overal hetzelfde haha. Hebben wij nog geluk als ik het zo hoor.
Maar hier in de buurgemeente hebben ze een jaar geleden prachtige ruiter- en menpaden door het bos aangelegd en om een vijver. Alles keurig gesnoeid en nieuw gemaakt. Echt iedereen was super enthousiast.
Echter toen gingen aanwonenden (2 stuks) aan het klagen over het stof in de tuin als die karren langs reden (alsof een groep manege paarden geen stof veroorzaken) en jawel, er kwamen direct palen te staan. En wel zodanig dat je maar net met een 1 paard erdoor kunt, laat staan met een kar. Weg prachtige menpaden dus.

En inderdaad zijn de meeste standaard ruiterpaden niet geschikt voor karren. Zo ook hier hoor. Te lage takken, te smalle doorgangen of te veel heuveltjes in het pad (ook niet handig).
Nu is er hier nog een grote plas water waar heel veel honden in zwemmen, maar ook vele menners gebruiken deze ondiepe plas als marathon-hindernis (oefening). Nu wil de gemeente dit gaan afzetten, want er mogen geen "beesten" meer in komen. Het moet zwemwater gaan worden. Haha, in de zomer staat dat ding droog, zo weinig water staat er dan in. En stinken .. niet normaal.

Maar in ons stukje bos hebben we wel mendoorgangen maar geen ruiterpaden. Is ook weer wat anders. Hier moppert dus iedereen op iedereen. De wandelaars op de mountainbikers en paarden, en omgekeerd op elkaar.

En op de normale weg is het inderdaad ook niet altijd alles. Van die gekke sluisjes om vrachtwagens te weren. Naast liggend fietspad is dan net niet breed genoeg, dus moet je met 3 km/uur de weg op. Nou dan krijg je ook getoeter achter je hoor.

En nu gaan ze hier een snelweg maken van Eindhoven naar Oss. Alle oude wegen komen te vervallen en er worden maar enkele doorgangen gemaakt (ecotunnel die hoog genoeg wordt om er te paard onderdoor te gaan). Maar om daar te komen was er 1 viaduct hier, maar daar komt industrie en die weg sluiten ze nu af. Dan is er nog een fietsbrug, maar daar staan palen, daar kunnen we niet meer overheen. Gevolg; 10 km omrijden (dus extra) om straks bij die tunnel te komen. Met gemiddeld 5 km/u is dat dus al 2 uur rijden om uberhaupt bij je oude doorsteek te komen. Stelletje mafkezen. Ze houden alleen maar rekening met snelheid van auto's denk ik zo.

Groeten,
ingrid

Linda schreef op maandag, 19 april 2004, 14:10:


Haha nee zeker niet. We hebben hier hele mooie natuur. Stuk van staatbosbeheer grenst aan natuurgebied van de gemeente en dat grenst weer aan "ons" stukje bos (alleen is het dus steeds moeilijker bereikbaar). Ik heb overigens wel een groot voordeel.
De boswachter is een hele aardige man en hij heeft naast het natuurgebied (waar pony's en koeien grazen) nu ook "onze" bossen in zijn beheer. En ander groot voordeel is dat iemand binnen de gemeente die ook over die mendoorgangen en ruiterpaden wat te zeggen heeft, zelf een aantal friezen waar hij ook mee ment, en ook in die bossen. Er is dus wel hoop hoor. Dus verhuizen zeker niet.

Groeten,
Ingrid

Hoi,

Isabella lust ze alleen als ik ze gedroogd bij de reformzaak koop (tja paardje met een eigen smaak haha).

Maar in principe kun je ze inderdaad gewoon uittrekken en dan voeren.
De fjord van een kennis kan bijna niet wachten tot de prik eraf is. Je ziet hem het steeds even proberen. Ze prikken dus inderdaad in het begin, maar na een half uur is alles op. Dus afgaande van de reactie van deze fjord zou ik zeggen dat binnen een half uur de prik er al af is.

Je hoeft ze dus niet eerst te drogen. Tenminste als je niet zo'n kieskeurig beest hebt als ik. Ik voer die gedroogde brandnetels gewoon zo door het voer (meestal door de zemelen, anders blaast ze ze haar bak uit).

Groeten,
Ingrid

sue garritsen schreef op woensdag, 21 april 2004, 19:00:

Hoi,

Het scheelt ook stukken als je gaat bekappen bij regenachtig weer.

Groeten,
Ingrid

Hoi,

Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar hier op de droge zandgrond groeit het gras nog nauwelijks. Veel te weinig regen weer gehad denk ik zo, en te koud weer. En wat ook scheelt een veel te kort afgeknaagde wei gedurende de afgelopen winter.

Er ligt al mest op, maar het kijkt alleen wat groener en dat is het dan. Het staat misschien nu maximaal 2 vingers hoog. Gisteren Isabella een stuk gegeven en skrunsh skrunsh binnen een half uur weer zo kort als een biljartlaken. Dat schiet niet op zo.

Ik had haar al lekker op redelijk gras staan, maar daar is 2 dagen geleden landbouwgif overheen gegaan dus dat is zeker 14 dagen wachten.
Mijn "extra" weitje is zoals jullie weten kapot gereden en wordt er niet beter op met al die beton wagens. Dus nu krijgt ze helemaal geen gras meer. Dat is wel wat balen.

In de berm plukken durf ik niet goed, want ik weet niet of de gemeente nog aan onkruidbestrijding doet.

Dus al met al, helaas voor mijn pony, maar nu even geen gras.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 22 april 2004, 8:14:

Haha, ik bedoel platliggende vingers dus. Dus een centimeter of 3-4.

Groet,
Ingrid

viola schreef op donderdag, 22 april 2004, 8:57:

Hoi Viola,

Ja bouwen daar zijn gemeentes goed in.
Maar weet je zeker dat het gras op het voetbalveld "veilig" is? We hadden hier laatst toch dat verhaal over dat gras dat endofyten bevat? Ik weet niet of voetbalgras zo'n grassoort is. Het is natuurlijk veel ander gras (sportveld) dan een weidegrassoort.

Het door bouwwagens "omgeploegde" weitje bij ons naast, wordt straks ook door een hovenier opnieuw aangelegd, maar ik sta er wel op dat dit wordt ingezaaid met goed dierweidegras. Dus met kruiden en zo.

Over kruiden gesproken. Het valt me op dat Isabella de laatste tijd heel graag kruiden eet. En ook dingen waarvan ik geeneens weet wat het is. Tot op de bodem wordt dat weggesmikkeld. Ik vertrouw er maar op dat zij precies weet wat ze eet. Maar ooievaarsbek is nu erg lekker volgens mij, en weegbree niet, want dat raakt ze nu niet aan. En paardenbloem natuurlijk. Maar ze had laatst ook iets met een paars bloempje erin. En ook andere dingen. Ze eet dit allemaal net zo graag als gras. Alleen heb ik zelf weinig kruiden in de eigen wei.

Groeten,
Ingrid