e m kraak schreef op woensdag 2 maart 2016, 22:11:


Zie mezelf al aan een popcorn ontbijt zitten met daarbij pillen met vitamines en supplementen. Gewoon gezond eten en buiten "rondpotteren" in plaats van een uurtje beulen in de sportschool.

Ik ben het met Koen eens dat Swedish Hoofschool ernaast zit als het gaat om de ophanging van het hoefbeen. Dat hangt wel degelijk aan de wand dmv de lamellen. Op het moment dat deze lamellen vervormen en geen stevigheid meer bieden gaat het mis. Vanaf dat moment heeft Swed. Hs wel weer gelijk, want als de wand aan de voorkant dan uitsteekt krijg je een hefboomwerking van de hoefwand en scheurt ie telkens opnieuw af. Daarom moet de wand kort gehouden worden zodat deze weer gezond aangroeit.

Pollitt ging daarin nog wat verder, die gaf als suggestie om onder de kroonrand een heel stuk wand eruit te frezen zodat er helemaal geen druk meer zit op de kroonrand waar de nieuwe hoefwand en lamellen geproduceerd worden.

Hier een plaatje van wat er gebeurt (ging over het koelen van een acute HB). Het gekoelde paard daarbij blijven de lamellen intact, het niet gekoelde paard dat ziet eruit alsof je een stuk plastic te lang te heet hebt gestookt en de hele boel vervormd.

?preset=medium

Stevigheid nul en dus geen enkele kracht er meer op uitoefenen, totdat het lichaam herstelt en weer nieuwe stevige lamellen gaat aanmaken en die vooral niet met een wig weer uit elkaar trekken.

Hier nog info uit een andere draad (FB en bokt over hetzelfde onderwerp). De discussie ging over of HB voornamelijk een mechanische oorzaak heeft (Piet) of niet. Mijn reactie:

De onderzoeken van Chris Pollitt zijn hierin zeker een aanrader. Hij heeft de invloed van de diepe buigpees bij HB eigenlijk zo goed als afgeschreven.

Chris Pollitt heeft gekeken naar wat er op microniveau te zien is bij HB en dat is zeer interessant. De lamellen verweken als het ware en verliezen al hun stevigheid. Pollitt heeft in zijn studies waargenomen dat bij HB het enzym MMP geactiveerd wordt op een plek waar het niet nodig is. Overmatige productie van MMP veroorzaakt de karakteristiek laminitis pathologie. Bij de zetmeel overload is ook gebleken dat het gehalte aan D-melkzuur in het bloed een goede indicator is om de mate van HB vast te stellen. Waarschijnlijk veroorzaakt de combinatie van dit melkzuur (geproduceerd door verkeerde bacteriën na zetmeel overload) in combinatie met endotoxines (celresten van deze bacteriën) de problemen bij de lamellen. Antibiotica die deze bacteriën bestrijden voorkomen HB na zetmeel overload, Verder is er een verstoorde bloedtoevoer naar de lamellen waargenomen. Ook is een relatie gevonden tussen de mate van schade die op microscopisch niveau werd waargenomen bij de cellen en de mate van klinische kenmerken van HB. Op het lab zijn ook experimenten gedaan met weefsel uit de hoef. Wanneer gezond weefsel in normale omstandigheden werd geplaatst bleven de lamellen netjes met elkaar verbonden. Wanneer MMP werd toegevoegd was exact het beeld te zien zoals bij HB paarden. Er ontstaat een seperatie van het 'basement' membraan en de basale cellen van epidermal lamellae. Zowel bij de levende paarden als het onderzochte weefsel in het lab. Wat precies de productie van MMP zo opstuwt is nog niet helemaal bekend, maar er zijn duidelijke aanwijzingen voor de gifstoffen die vrijkomen bij zetmeel overload. Duidelijk is wel uit zijn studies dat een mechanische invloed er niet is. Daarmee krijg je de cellen niet uitgerekt, dat gebeurt pas bij een activatie van MMP door verandering in samenstelling van het bloed door verschillende oorzaken; zetmeel, verstoorde hormoonhuishouding, maar met name gifstoffen die verkeerde bacteriën in de darmen beginnen af te scheiden.

joop schreef op vrijdag 4 maart 2016, 11:10:


Bij mensen zit het heel anders, wij lopen niet op onze nagel....... Dat het hoefbeen wel degelijk aan de wand hangt blijkt uit het feit dat je hoornschoen en binnenkant niet zomaar kunt scheiden (zie de waanzinnige opstelling die ze gebruikten in Emmeloord om de boel uit elkaar te trekken). Als ze een inkeping hadden gemaakt bij de hielen en dan de wand in horizontale richting eraf hadden getrokken was het veel makkelijker gegaan.

Onder het hoefbeen lopen haarvaten, deze worden afgekneld op het moment dat de lamellen geen sterke binding meer geven en het hoefbeen onderliggende weefsels begint te drukken. Doordat het intern oppervlak van de lamellen zo enorm groot is, heb je een zeer stevige constructie die bestand is tegen krachten die vergelijkbaar zijn met een olifant. Zou het hoefbeen níet aan de hoefwand hangen dan zou de zool gewoon weg geplet worden door de kracht die ontstaat als een massa een bepaalde versnelling krijgt (F = mxa). Een zool is niet gemaakt om het gewicht van het paard te dragen, daarom zie je het ook misgaan als een paard een zwakke binding heeft tussen hoefwand en hoefbeen, dan gaat het gewicht op de zool drukken wat resulteert in gevoelig lopen en soortgelijke ellende.

Christel Provaas schreef op vrijdag 4 maart 2016, 14:28:


Mechanische HB als zodanig bestaat volgens hem niet. Zolang er geen verhoogde enzym waarde is, rekt de boel niet uit. Daarom zie je bij normaal gezonde paarden met een lange hoefwand dat deze uiteindelijk gewoon afbreekt. Anders zouden alle exmoorponies in de duinen allang HB zijn. Bij hen heb ik waargenomen dat de hoefwand in de kwartieren het eerste afbreekt, daarna blijft nog enige tijd een 'lepel' aan de voorkant staan, die uiteindelijk ook afbreekt. Dat afbreken is niet desastreus, want het breekt keurig tot de goede lengte af. Wat geen argument is om dan je huis tuin en keukenpaard geen hoefverzorging te geven. Maar deze ponies krijgen geen hoefverzorging en functioneren evengoed prima, zonder massaal HB te raken.

Koen Theys schreef op vrijdag 4 maart 2016, 14:31:


Eens

e m kraak schreef op vrijdag 4 maart 2016, 15:05:


Ja dat moet je er wel bijzeggen als een soort 'disclaimer' anders kom je van jezelf ergens anders weer een quote tegen totaal uit z'n verband gerukt en dan gebruiken ze je 'wilde paardenhoeven' als quote om te bewijzen dat NB gelijk staat aan hoeven verwaarlozen ofzo.

Dat heeft te maken met een tekort aan glucose naar cellen in de hoef waardoor toch weer een chemische hb ontstaat. Vroeger werd dit mechanische hb genoemd maar heeft dus feitelijk te maken met een ondervoeding van de cellen door overmatige inspanning zonder getraind te zijn.

Koen Theys schreef op vrijdag 4 maart 2016, 19:57:


Pollitt heeft er in z'n lezing ook nog een stukje aan gewijd. Er ontstaat wel degelijk door overbelasting een soort verzuring en ondervoeding in de hoef, wat dan ook weer de 'gewone' HB veroorzaakt, waarbij dat enzym weer te hard z'n best gaat doen.

anton1973 schreef op zaterdag 5 maart 2016, 17:53:


Omdat kennelijk de oorzaak van de HB niet is weggenomen en nog steeds het overactieve enzym aan de gang is, door verkeerde voeding, hormoonverstoringen etc etc. Zolang er niet een nieuwe stevige binding tussen hoefwand en hoefbeen kan uitgroeien zakt het hoefbeen in de hoornschoen of 'scheurt' nog verder af van de hoefwand. Ook als er verlies is van het hoefbeen zelf (zal morgen foto plaatsen van een doorgezaagd hoefje, waarbij het hoefbeen voor de helft weg is) , meer dan 10% kun je gewoon stoppen. Dan is er niet genoeg contactoppervlak meer aan het hoefbeen om nog weer een stevige binding te vormen. Einde oefening....

e m kraak schreef op zaterdag 5 maart 2016, 14:16:


Nee helaas niet. Echter het áántal paarden dat met succes behandeld is, is wel >2

We hebben net nog even zitten googlen welke afdelingen er zoal bestaan bij de faculteit diergeneeskunde. Dat strekt zich uit van fysiologie tot en met genetica. Echter hoeven zie ik nergens. Niet in Utrecht, niet in Gent, niet in Antwerpen. Ondergeschoven kindje. Dus op zich is het al een hele prestatie dat er überhaupt nu IEMAND onderzoek doet aan EEN behandelmethode voor HB.

e m kraak schreef op zaterdag 5 maart 2016, 18:45:


Bij de hoge hielen staat de hoefwand al onder een steilere hoek, waardoor de kracht minder goed verdeeld wordt over de hele hoefwand. Vergelijk met met een plank waar je iets oplegt, hoe steiler je de plank houdt hoe makkelijker het voorwerp eraf glijdt. Op een zeker punt waarbij je de hellingshoek hoger maakt, wordt de zwaartekracht groter dan de wrijvingskracht met het oppervlak. Voor een HB paard met hoge hielen kan het 't laatste zetje zijn bij een reeds verzwakte witte lijn(lamellen), en scheurt de boel af. Maar voorwaarde voor HB, nogmaals, is wel een oorzaak als voeding of andere toxische stoffen in het lichaam. Met alleen maar een te lange hoefwand kun je nog geen HB krijgen. Dan zouden alle paarden met een iets te lange hoefwand direct met hun poten naar voren staan en dat is lulkoek.

De 'reguliere' literatuur is het er ook niet over eens. Ze merken wel op dat er minder spanning op de diepe buigpees komt te staan, omdat het hoefbeen anders in de hoornschoen is komen te zitten. Er is niet eenduidig vastgesteld dat de kracht van de diepe buigpees ook mede oorzaak zou zijn. Verder schrijven ze

"This shows nicely how displacement of the distal phalanx reduces the tension in the DDFT" Ja dat zagen we ook al in het hielen verhoog-verhaal, dus daar kan ik me wel in vinden, verder: "which means that rotation of the distal phalanx during the laminitis is a self-limiting process. Whe the rotation reaches a critical amount around 15-20 degree, there is no tension in the DDFT and therefore no rotational force on the distal phalanx"

Uh en de sinker dan die volgt op een 'rotatie'. Ik blijf er toch bij dat de slechte binding tussen hoefwand en hoefbeen oorzaak nr 1 is. Dat dan vervolgens ergens de spanning op de DDFT kleiner wordt, is een gevolg en heeft geen flikker van doen met de oorzaak m.i.

Overigens zag ik dat mijn favo kliniek al zo ver is dat ze de fructaanindex van DEZE site hebben opgenomen in hun info over HB

hoefbevangenheid/" target=_blank>http://www.dierenkliniekenkhuizen.nl/paard/hoefbevangenheid/



Ergens hoop je dat ze dan ook eens wat verder klikken dan de fructaanindex, maar elk stapje is er eentje he zullen we maar zeggen.

Kwam net deze tegen

http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0737080613006370

Nog geen tijd gehad om te bestuderen, hard gewerkt vandaag, eerst ff bijkomen. Bekijken jullie m vast maar

Ik denk dat we hier ons antwoord hebben. Diepe buiger is van ondergeschikt belang. Grofweg waren we hier met z'n allen ook al ongeveer op deze conclusie uitgekomen

e m kraak schreef op zondag 6 maart 2016, 20:33:


http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0737080613006370