Christel Provaas schreef op zondag 14 september 2014, 13:24:


Niks terzijde .Heel belangrijk!
Ik geloof de ongetwijfeld als schokkend bedoelde becijfering van 20% min of meer kreupele paarden en 30% rugklachten eigenlijk wel als die becijferingen afkomstig zijn van onderzoek onder de maneges en soortgelijke paardenfabrieken. Wat echter ontbreekt is een becijfering die de veterinairen een grond zou geven zichzelf kwalitatief boven de eerste de beste kwakzalver te verheffen.

Ook de conclusie: "... het houden van een paard wordt alleen maar duurder als hij een blessure krijgt en de dierenarts moet worden gebeld. Daarom gaan eigenaren het alternatieve medische circuit in." lijkt mij nergens op gebaseerd en onjuist. Eigenaren gaan, denk ik (zie PN e.a. internetfora), niet vanwege kosten een alternatief circuit in maar vanwege een algemeen en te vaak geconstateerd falen van de veterinaire beroepsgroep. Hetzelfde internet geeft de stellige indruk dat verreweg de meeste eigenaren het beste voorhebben met hun dieren, dus daar kan het op zich niet aan liggen.

Is dat erg en/of onontkoombaar? Immers, aan verreweg de meeste medische sores kan ondanks al onze huidige technische kennis weinig gerepareerd worden hetgeen al voor mensen onderling geldt maar dubbel en dwars als het om gehouden dieren gaat. Een kostenaspect speelt daarin zeker en onontkoombaar een rol: wanneer de reparatie duurder is dan de aanschaf van een nieuwe gaat een auto de schroothoop op, wanneer de reparatie van een melkkoe duurder is dan haar opbrengst besluit de boer dat ze naar de slachter verhuist en sinds enkele weken is de maximaal rendabele reparatie van een mensenleven in NL door specialisten ingeschat op 80000 euro op jaarbasis hetgeen de nodige stennis in de media veroorzaakte.

Midas Dekkers schreef al vrij lang geleden (o.a. in "Het Edelgedierte") dat de gemiddelde dierenartspraktijk voor een significant deel bestaat van onzinbehandelingen en wat deze beroepsgroep voor elkaar gekregen heeft aan wettelijke verplichtingen. De halfjaarlijkse APK (Algemene Paarden Kontrole?) die de KNMvD als aanloopje op en in zicht van het de ministeriële aandacht voor "de sector" dit najaar graag zou willen past daar denk ik naadloos in zolang de dierenartsen niet tegelijkertijd met werkende oplossingen c.q. betaalbare reparaties komen voor de 20% min of meer kreupele paarden en 30% rugklachten want constateren is iets totaal anders dan repareren!
Nergens zie ik een veterinair haalbaar statement over wat "de sector" kan ondernemen om dit probleem op te lossen. Of moeten die 20 en 30% per omgaande naar de slachter zodat "de sector" vervolgens kan beweren dat de gezondheid van het paardenbestand aanmerkelijk is toegenomen? Leg het maar uit... zolang echter van effectief repareren geen sprake is zal constateren nutteloos zijn. Dat heeft op zich niets te maken met al dan niet kwakzalvende dierenartsen.

Tot zover mijn zondagcolumn van deze week op PN

Merel Stoffers schreef op zondag 14 september 2014, 21:59:


zelfs nog kleiner dan mijn erf!

Wat ik mij afvraag... heeft topicstarter substantiële terzake doende ervaring?
Pakembeet 10 paarden houden op 2000m² is in principe mogelijk indien dat een stabiele groep is. Wel een dagtaak, boel werk, voeren, mesthoop, maar mogelijk. Indien het om wisselende bezettingen, instabiele groep gaat lijkt het mij zelfs met goede bedoelingen niet raadzaam.
Mag ik max. 4 paarden aanraden wil het nog een beetje leuk blijven?

kikly schreef op zondag 14 september 2014, 22:23:


Of je dit je baan wilt maken is eigenlijk niet eens relevant als het om de noodzaak van een constant voeren en mesten gaat! Ik zie een PP op 1800m² (= bijv. 20m bij 90m - soort van tweeenhalve bak zoals al geopperd is) niet voor me - hoe moet dat? 10 of meer paarden, pad van toch minstens 4m meter breed... als dat in een rondje loopt langs de buitenkant hou je in het midden nog net een plaatsje over voor de mesthoop en hooibult.
Nogmaals ben ik benieuwd of hier degelijke ervaring en opleiding aan vooraf gaat. Het is ook nog eens iets heel anders wanneer je contractueel voor pensionpaarden zorg draagt met alle wettelijke verantwoordelijkheden naar derden die daar bij horen of dat het om je eigen paarden gaat. Weet je al een bedrijfsverzekeraar die jouw idee acceptabel vindt?

Dromen moeten dromen blijven omdat ze veel leuker zijn de werkelijkheid. Dit voorstel lijkt mij een droom toe en het enige rationele erin het op PN naar voren te brengen.

Dat wil niet zeggen dat ik niet behulpzaam wil zijn. Zoals de markt zich ontwikkelt komt er veel agrarisch vastgoed vrij waarvan een aanzienlijk deel te klein van omvang is of te ongunstig ligt om nog voor boeren interessant te zijn. Het zal dus relatief goedkoop zijn om veel betere behuizing voor een startende (relatief kleine) paardenstal te vinden. Denk ook aan bestemmingsplannen, toestemmingen, hinderwetten, etc. als je niet wilt tobben maar toppen. Informeer je!

Piet schreef op zondag 14 september 2014, 22:43:


Je kunt toch ook gewoon een link plaatsen?
http://www.paardnatuurlijk.nl/fcgi/pnforum.fcgi?request=showsubject&msg=268170&cat=13&subject=18272#msg268170

joop schreef op dinsdag 16 september 2014, 9:29:


Het is natuurlijk niet veel naar een absolute standaard. Het haalt "OD50" niet eens, of eigenlijk juist wel en kan daarom zonder verder commentaar afgeserveerd worden!
Maar alles kan ook relatief zijn, op meerdere manieren afhankelijk van de bedoelde relatie. Ik denk... dat ze 47% overleving veel vinden ten opzichte van hun eerdere, andere mishandelingen. En dat is op zich best mogelijk.


Dát is een heel goede vraag!



En ik verwacht(te) niet anders! Dat weet je want hebben we over gemaild toen.

Ik wou eerst niet weer hierop reageren want ik ben een beetje bang voor het "daar heb je hem weer"-effect als het om afbranden van dierenartsen gaat. Het is ook niet waar dat ik alles aan DAs slecht vind, alle behandelingen onzin.
Maar dit wel.
Fixeren met een gipsverband is nuttig als er botten gebroken zijn en aldus gefixeerd worden. Zo heb ik ooit eens een gebroken arm opgelopen die zes weken in het gips moest en daar vervolgens volkomen verpieterd uit bevrijd werd. "Dat is normaal en komt vanzelf weer bij", werd me op de poli verteld, "voorlopig nog voorzichtig met je arm blijven".
Het idee van gipsverband bij laminitis is vergelijkbaar als het om fixeren gaat (als ik dat fout begrepen heb verneem ik dat wel per omgaande ). Helaas, dat idee is nmm onzinnig, bedenkbaar al niet werkzaam. Het gaat immers niet om gebroken bot dat rustig aan elkaar groeit maar om een sceptische ontsteking. Héél iets anders. Ik kan niet anders bedenken dan dat gipsverband bij laminitis genezing juist tegen gaat, omdat:
- de hoefgroei (die doorgaat!) ingekapseld is en daardoor bekneld wordt;
- het hoefmechanisme en daarmee de gezonde doorbloeding verhinderd wordt.
Die ontsteking, de laminitis is qua effect nmm heel redelijk vergelijkbaar met een losse nagel. Ook dat is mij wel eens (partieel) overkomen en ik zal de enige niet zijn. Geen ramp, wat losgekomen is kan afgeschreven en afgeknipt worden want groeit niet weer vast. Op die manier herstelt het niet, maar het herstelt wel "vanzelf, pro Dei, van nature, gratis" door middel van uitgroeien. Hetgeen uiteraard even tijd nodig heeft. Als we het over hoeven hebben is "flare" vergelijkbaar: de hoefwand die losgekomen is groeit niet weer vast, wat je ook probeert - een herstel treedt op doordat de losgekomen nagelgedeelten kunnen uitgroeien wanneer de oorzaak van de kwaal is opgeheven en de voet niet langer gemaltraiteerd wordt. Volgens mij kan zo een rijtje van hoefkwalen worden opgesteld dat in effect vergelijkbaar is, van flare via laminitis naar ontschoening.

De remedie is niet moeilijk, zoals Letje zegt: dieet (ieder mogelijke oorzaak trachten weg te nemen), beweging (hoefmechanisme optimaliseren) en erg regelmatig bekappen volgens PN
Maar daar verdient de DA inderdaad niets aan

Waldo50 schreef op dinsdag 16 september 2014, 22:45:

A3, ik ben me ervan bewust dat je je tot Letje richt, maar inhoudelijk moet je toch eigenlijk mij hebben?


Jazeker


Ik wel, maar het kan ook in het bijbehorend nieuwsbericht en/of interview zijn geweest waarin een halfjaarlijks soort van keuring werd voorgesteld.


Waarom begin je dat boek schrijven dan niet bij de bron, de duizenden ad hoc nieuwe paardennoobs die menen dat je er geen verstand van hoeft te hebben want het is leuk voor de "kids"


Dat is geen jarenlang maar een aantal maanden wel. Ik kan me geen betere methode voorstellen.


Als je paard ziek is, heb je nmm als "Nederlandpaardenlander" pech en ga je maar iets met een ander paard doen terwijl deze geneest!
We hebben trouwens allang geen 400000 paarden meer in NL (ook in die info liep de geïnterviewde nmm achter). Een flink deel van de eeuwige lieverds is opgeruimd vanwege de kul-crisis.


Wanneer je het voor elkaar krijgt dat je paard laminitis overkomt met de ernst van zoolperforatie, is er of een tragisch ongeluk gebeurd óf snap je iets wezenlijks van paardenhouden niet.
IJscoos zijn als bij de koudbloeden ingedeeld ras naar men zegt gevoelig er voor, maar ik heb het alle jaren bij mijn vele ponies nog niet meegemaakt. Maar, dat kan ook niet want mijn ponies zijn naar NL maatstaven dun (zie ook bericht Cedric! Nr:268161 )


Zo'n klootzak van een debiele DA heeft de koliekpony van mijn ex regelrecht vermoord vanwege foutieve behandeling. Pas op, dat ligt gevoelig hier en kan ik minutieus documenteren.

Emma Arblaster schreef op dinsdag 16 september 2014, 22:03:


Allereerst welkom op PN
Leg me dan als je wil eens zo goed en uitgebreid mogelijk uit wat de bedoelde genezende werking van het ingipsen van laminitisvoetjes is want ik snap daar blijkbaar helemaal niets van, zie Nr:268207

Waldo50 schreef op dinsdag 16 september 2014, 23:33:


Vanwege Nr:268170


"Kunstfouten" heet dat formeel. Laten we deze sprong in het onderwerp laten voor wat het is. We hadden het over laminietjes, niet over buikpijn al is het wel iets om buikpijn van te krijgen.

Emma Arblaster schreef op woensdag 17 september 2014, 11:45:


Dated 2008.
Does not provide any clue to my question Nr:268222
I can't find a valid answer to that question ever since.
Like Ramey on the mentioned webpage, you are just describing the method.
IMHO any indepth discussion on the method is only fruitful when my simple question is answered, as when there is no actual healing virtue the main purpose of the method must be something else.

Waldo50 schreef op woensdag 17 september 2014, 14:44:


Als je gelijk hebt in dat de gemiddelde situatie zo belazerd is als jij ("hier" - waar is dat?) beschrijft, blij zijn met om toerbeurt een half uurtje gelucht worden, dan kunnen dáár nmm geen paarden gehouden worden. Het is vragen om ziekten, ellende en tobberij. Geen minimaal acceptabel aquarium = geen vissies.
Er is (denk ik) ook in NL ruimte zat voor zieke paarden om te revalideren, alleen misschien niet in die ellendige Randstad (weet ik eigenlijk niet, ik kom daar gelukkig nooit meer). Moet ik dan opmaken dat er wel gelegenheid is maar geen wil (en wrsch. geen inzicht. Verschillende PNers hebben daar toch ook een acceptabele paardenplek gerealiseerd)?

Je moet echt wel behoorlijk wat mismanagen om laminitis te veroorzaken, ongevallen daargelaten.
Nu komt er een vraag bij mij op n.a.v. jouw houding in deze: hoe zie jij een adequate behandeling? Ingipsen, niet zeuren en doorstrompelen tot 'ie erbij neer valt want anders had het maar geen paard moeten worden en dan naar de slager? Ik dacht dat ik je beter kende.
Ook ik vind het traditionele 1-2-tje tussen DA en smid een universitaire studie onwaardig, het is eigenlijk slechts een detail, mijn ervaringen over een jaar of 40 met DAs als beroepsgroep zijn zeer slecht, dan hebben we het niet over een incident. Ook over die "beste opleiding ter wereld" verschillen we van mening; die opleiding was zo goed dat zelfs een staatssecretaris een degradatie naar HBO heeft voorgesteld.

Je valt Letje steeds aan. Als dat is vanwege haar activiteit op vreesboek kunnen jullie dat beter daar uitvechten. Zover ik haar bijdragen hier zie vind ik dat ze geen onzin schrijft.
Zullen we trachten ons weer op de bal te richten i.p.v. de persoon?

joop schreef op woensdag 17 september 2014, 14:49:


Jaja, het ziet er heel anders uit, lijkt bescheidener, minder invasief, het genezend doel snap ik echter evenmin en daarom dram ik zo, eis ik een goed antwoord op mijn primaire vraag: wat is de genezende werking van dit idee?!
En als het geen genezende werking heeft, wat is er dan zo goed aan het idee, waar dient het in werkelijkheid voor?

Ik ben evenzo benieuwd naar hoe A3 over het genezen van laminitis denkt. Als hij daar nou eens een bondig resumé van geeft, schiet dat inhoudelijk ook wat meer op.

Hoe ik erover denk ik klip en klaar, Nr:268207 , ik zie er echt helemaal niets in.
Letje zit daar denk ik 100% mee op 1 lijn.
Als er andere ideeën zijn, als ik het mis heb... kom er dan mee! Leg het me uit op een waterdichte foolproof manier die zelfs ik snap

Waldo50 schreef op woensdag 17 september 2014, 15:45:


Ja, tot ze een echt vriendje krijgen. Dan wordt de meerderheid van de grote paardenliefdes toch echt bij het grofvuil gezet.
Ik wil het niet over je pennygrut hebben. Wel over de verantwoordelijke volwassenen.


Wat ik me nog herinner van mijn Amsterdamse jeugd is dat het overgrote deel van de penny's tevreden moest zijn en ook was met de paardjehuurhobbelmanege waar alle vrije tijd doorgebracht werd maar relatief weinig gereden werd want daar hadden ze het geld niet voor. Zou dat erg veranderd zijn?
Of heb je het nu alleen en met nadruk over een veel kleinere deelverzameling penny's met meer bemiddelde ouders?


Die mensen, de kakkers die het paard niet zien staan maar wie het om de prestaties van dochterlief gaat, om de status, de brallerij en networking in de kantine, zien inderdaad een paard als weggooi-artikel, daar klopt het kapotte brommer verhaal wel. Daar verander jij ook niets aan. Juist bij die meer bemiddelde groep zou je anders de mogelijkheden verwachten hun paarden een beter paardwaardig leven te kunnen bieden.

Volgens mij gaat PN daar niet over.
Wat mij betreft sluiten alle bedrijven die dieren geen dierwaardig leven kunnen of willen bieden vandaag nog. Helaas ben ik realist genoeg om anders te weten.
Toch gaat PN volgens mij om de ontdekkingsreis naar hoe het wel moet, het gaat niet om hoe het niet moet want dat is genoegzaam bekend.

Waldo50 schreef op woensdag 17 september 2014, 17:16:


Volgens mij heeft het daar niet veel mee te maken en gaat dit alleen over een titelbescherming om ervoor te zorgen dat degeen die zich voor dierenarts (en de andere genoemde registervarianten) uitgeeft inderdaad aldus opgeleid en bevoegd is. Het heet niet voor niets Titelbescherming.
Maar als je meer fiducie hebt in de heks van Bennewold dan in de dierenarts lees ik niets dat je tegenhoudt je eigen keus te maken.

Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag 17 september 2014, 15:56:


Sterker, het is zover ik weet de enige manier!
Wie het anders en beter weet zij nogmaals met nadruk uitgenodigd dat naar voren te brengen.

Ik had de draadtitel met opzet veranderd van Hoefbevangen en beweging naar Paarden, dierenartsen en kwakzalvers. Het hoofdstuk "hoeven" is nmm bij uitstek een voorbeeld waarin dierenartsen kwakzalvers zijn.
Voor die stelling is structureel en uitgebreid bewijs: de talloze overeenkomstige verhalen van mensen die ten einde raad bij modern bekappen uitkomen (dus niet vanwege de portemonnee maar omdat ze alle reguliere gekwalificeerde mogelijkheden uitgeput hebben en als resultaat daarvan met een steeds beroerder paard zitten), de stapels abattoirhoeven die voor de cursisten opgehaald worden en die een eender beeld ondersteunen.

Toevallig is genezen in dit geval eigenlijk niet moeilijk.
Wat nmm echter altijd vooraf moet gaan is de vraag: WAAROM is mijn paard ziek?! Wanneer op die vraag geen antwoord gezocht en indien opportuun actie ondernomen wordt heeft genezen geen zin.

Coralie schreef op woensdag 17 september 2014, 19:36:

Nee, ik bedoel nooit dingen die ik niet schrijf.