Merel Stoffers schreef op maandag 3 februari 2014, 13:06:

Tanx, en kwijl... ik duw nu nog telkens een kruiwagen vol mest óf door de blubber óf over de keihard bevroren 'betonmodderhobbels' in de winter de heuvel op pfff.
Plastic is hier geen optie helaas. Er moet ook een trekker overheen kunnen straks.

Merel Stoffers schreef op maandag 3 februari 2014, 13:52:

Mja, geen zand en het gaat deels een helling op. De mensen hier hebben daar dan wel ervaring mee en zeggen dat de 10cm dikke tegels het wel lang houden.
Ja, dat lijkt het ons ook. Dit voorjaar willen we eraan beginnen.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 4 februari 2014, 9:26:

Een hele opluchting dus. Oftewel, laat ze maar l.llen
Het zal sowieso erg wennen zijn met de nieuwe bekapping. Dat heeft een effect op het hele paardenlijf. Best logisch dat het nog langzaam gaat.
Zou ook heel goed kunnen dat er over een tijdje hoefzweren aan gaan komen. Mijn ervaring is dat de overgang vaak daarmee gepaard kan gaan.

Nee, duidelijk is die tekst niet. En hier op het forum weten we ook niet hoe het precies in elkaar steekt allemaal. Of welk leven teksten hier gaan leiden. Het balletje kan 2 kanten op rollen. Des te meer reden om voorzichtig te zijn, en in dat kader een hele goede opmerking, lijkt me.

Karin ment graag schreef op dinsdag 4 februari 2014, 21:35:

Thanks, goed om te horen Als onderlaag gebruiken we in plaats van steenpuin lavastenen, heeft het zelfde effect en komt in de regio gewoon uit de grond. Daarna een laagje wat ze hier split noemen, ook in de gaten, dat is weer het zelfde idee als het scherp zand maar het zijn allemaal plaatselijke en dus goedkopere producten.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 6 februari 2014, 7:05:

Ze krijgt dus zelf ook vrij snel feedback. Goede zaak, dat filmen ook. Het onervarene is een beetje shit, maar ja, beter dan niks of de loopopdehoefwandensmid en weer terug naar af...
Als ik iets langere tijd om een hoef vast wil zetten (bv een animalintex of kool bij een zweer) dan gebruik ik die rektape die zelf vastkleeft, weet ff niet meer hoe dat heet. Daaromheen rol ik een grote hoeveelheid ducttape (niet mijn idee maar op de ehbo-cursus bij Pien geleerd ). Het wordt dus een soort zilveren schoen van tape, in de vorm van de hoef, soms knip ik het eraf en heb je een soort mal van je hoef . Het gaat er meestal vanzelf af omdat het na een paar dagen onder de hoefwand in de toon doorgesleten is en de boel naar achteren/omhoog glijdt.
Dat blijft bij een bewegelijk paard dat over de wei loopt makkelijk een paar dagen zitten, als je de slag met tapen goed te pakken hebt. Maar je moet dus gedeeltelijk óver die voet en ballen heen rollen (niet te strak, je moet de slag ff te pakken krijgen, en iets onder het plakband doen, verband bv). Er echt een soort zak/schoen van maken. Niet te zuinig met die tape dus! Lekker eromheen rollen. Dat blijft bij alle weersomstandigheden echt wel zitten.
Beetje het zelfde idee als Monique maar dan dmv tape. Denk ook niet dat je per se dat zelfklevende verband eronder hoeft te gebruiken. Verbandgaas uit een ehbo-doos of zo zal vast ook wel werken.
Eerst dus een soort verbandje er omheen als onderlaag voor de tape, en dan de tape erop, niet te zuinig, doe je het te los, glijdt het eraf of scheef (als ze veel gaat bewegen, je krijgt vanzelf door wat goed is na een tijdje). Dat kun je dan om de paar dagen verversen. Het materiaal kost niet zo veel en is makkelijk aan te brengen
O ja, en dus iets van een zooltje onder de hoef niet vergeten vast te verbinden/tapen
Of het is gewoon voor haar nu de makkelijkste manier van wenden met die voeten, en de rest van de stijfheden in het hele lijf door langdurig niet normaal op je voeten kunnen staan/lopen. Als ze hier een korte wending moeten maken op het krappe erf gaat dat altijd op de achterhand. Lekker draaien op die achterhoeven en pootje over voor. Scheelt mij vijlen

Lijkt me een goed teken dat ze wil bewegen, met de anderen mee. En tja... volgens mij is alle revalidatie pijnlijk. Maar is wel iets waar je doorheen moet. Des te meer beweging des te beter, lijkt me. Logisch dat een vlak oppervlak goed gaat, dat vraag het minste van haar lijf. Is een goed begin, grenzen moeten verlegd gaan worden. Voordat dat allemaal weer goed en recht zit gaat er wel ff wat tijd en pijnlijkheid overheen denk ik. Zelfs zonder alle enge dingen als cushing etc. Zeker ook als het een type paard is dat vanzelf niet zo 'door alles heen ramt'. Ons valkje hier heeft overal poep aan, die speelt bv stug door op 3,5 voeten met een dikke hoefzweer vlak voor doorbreken, maar die geneest dan ook wel weer verdomd snel.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 7 februari 2014, 7:52:

Zo gelijk daarmee!
Jawel, gewoon in je kop stop zetten. Loslaten wat niet nodig is. Over dingen die je niet weet moet je je nog niet druk maken want het hoeft niet eens allemaal zo te zijn. Je hebt er nu de juiste mensen bij gehaald, en de juiste dingen gedaan. Meer kun je niet doen. Afwachten wat zich daadwerkelijk presenteert en dan weer verder met de beste stap op dát moment. Kop op, misschien valt het allemaal wel mee, als je er constant zo bovenop zit zie je soms door alle details en microperspectief het bos niet meer (been there, done that...), en zo niet, dan schiet je die beer wel wanneer ie daadwerkelijk op de weg staat.